Του Χρήστου Μπολώση
Ο λαλίστατος κ. Άδωνις, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή του Σκάι (πού αλλού;) ανέφερε: «Στη Γαλλία γίνονται αυτά που βλέπετε, στη Γερμανία γίνονται αυτά που βλέπετε, στην Ισπανία κρέμεται από μια κλωστή η κυβέρνηση, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία… Παντού! Η Ελλάδα είναι “ζάχαρη”. Ξέρετε γιατί έρχονται οι τουρίστες και οι επενδυτές εδώ και πάει καλά η οικονομία; Λένε “όπου και να πάμε γύρω γύρω γίνονται φασαρίες. Στην Ελλάδα είναι ζάχαρη’”».
Εγώ, γνωστός λάτρης του Αδώνιδος, να υπερθεματίσω. Έρχεται εδώ ο τουρίστας και σου λέει να πάμε στο Πήλιο με τον «Μουτζούρη» να δούμε live πώς εκτροχιάζονται τα τρένα, που τα έχουμε δει μόνο στα γουέστερν στο σινεμά. Κουλέρ λοκάλ, δηλαδή.
Ή να μπούμε στο μετρό της Θεσσαλονίκης, το καλύτερο της Ευρώπης, αυτό με τα τρεχούμενα νερά, που σίγουρα θα πάθει βλάβη σε καμιά στοά και θα συνεχίσουμε με τα πόδια να χάσουμε και κάνα κιλό, που έχουμε γίνει σαν βόδια. Ρεζίλι των σκυλιών, δηλαδή.
Εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω και πολλή ζάχαρη την κατάσταση στην Ελλάδα. Μάλλον σαν υποκατάστατο της ζάχαρης μου φέρνει. Σαν ζαχαρίνη, σαν στέβια, σαν προϊόν zero ένα πράγμα.
Πάντως. αυτός που είπε «Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι» μάλλον μερικούς πολιτικούς, καλή ώρα, είχε στο μυαλό του.
