Δεν είναι αυτό που νομίζετε

Μην πιστεύετε ό,τι ακούτε κι ό,τι βλέπετε. Μόνο την επίσημη εξιστόρηση των πραγμάτων να πιστεύετε – και μάλιστα την επικαιροποιημένη εκδοχή της

Του Παναγιώτη Λιάκου

Η εξουσία είναι σαν τα κακά τα χούγια – δεν αλλάζει. Με εξαιρέσεις ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα των δύο χεριών, μένει ίδια, φαυλεπίφαυλη, γελοία και δόλια από την αυγή του ανθρώπινου πολιτισμού μέχρι και τις ημέρες μας. Θα μείνει ίδια μέχρι να βρέξει μαύρο χιόνι, μέχρι τα κοράκια να τραγουδήσουν άριες του Βάγκνερ και να ξανακυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ (στον όρο ΠΑΣΟΚ περιλαμβάνεται το σύνολο του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος) δίχως να γίνει επιδρομή στα δημόσια ταμεία. Μια από τις φαινομενικά ηλίθιες, αλλά λειτουργικές, επινοήσεις της εξουσίας είναι η ηλιθιωδέστατη δικαιολογία του/της άπιστου/ης συζύγου, που πιάνεται στα πράσα με το παράνομο ταίρι: «Ωωωω, δεν είναι αυτό που νομίζεις, αγάπη μου». Ο απατημένος κι η απατημένη νομίζουν το προφανές. Το ταίρι της είναι κάτω από τα σεντόνια με άλλο πρόσωπο και κάνουνε πιτσικουλιές.

Αυτό στις προσωπικές σχέσεις είθισται να καταλήγει σε διαζύγια, ομηρικούς καβγάδες και ξινίλες μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Στην πολιτική λειτουργεί μόνο σε κοινό που έχει νοημοσύνη αμοιβάδας – και, δυστυχώς, έχομεν όλες οι κοινωνίες πρωτογενές πλεόνασμα από αμοιβάδες. Τόσο μεγάλο το πλεόνασμα, ώστε μπορούμε να δανείσουμε κι άλλους γαλαξίες άμα λάχει.

Πρόσφατα παραδείγματα του κόλπου «δεν είναι αυτό που νομίζεις» δόθηκαν στο παριζιάνικο ξερατό που λανσαρίστηκε σαν τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων. Το γκροτέσκο σκηνικό με τον κοιλαρά Μπαρμπαστρούμφ, την αποκρουστική περσόνα στο κέντρο με απομίμηση φωτοστεφάνου και τους τραβεστί φάνηκε πως παρωδούσε τον Μυστικό Δείπνο, αλλά, τελικά, απλώς μας φάνηκε. Δεν ήταν κάτι τέτοιο, παρά το γεγονός ότι το παραδέχτηκαν ακόμα και συμμετέχοντες στο εμετικό θέαμα. Ήταν, λένε, κάτι άλλο, μια αναφορά σε πίνακα που είχε σχέση με την αρχαία Ελλάδα, όχι τον χριστιανισμό – λες κι αν λέγανε την αλήθεια (που δεν τη λένε) δεν θα ενοχλούσε μια τέτοια γκροτέσκα διακωμώδηση των προγόνων μας.

Και στην ελληνόφωνη εξουσία φύεται το «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Ενημερωθήκαμε χθες, με επισημότατο τρόπο, ότι δεν εμπλέκονται ο Μητσοτάκης, το Μέγαρο Μαξίμου, η κυβέρνηση στο σκάνδαλο των υποκλοπών με τα λογισμικά τύπου Predator. Μόνο αυτοί που τα πωλούσαν θα δικαστούν (για πλημμεληματάκι). Άραγε, ποιοι αγόραζαν τα λογισμικά των υποκλοπών; Το φάντασμα της όπερας ή ο ιπτάμενος Ολλανδός;

Τρελό το δούλεμα…