Αστικοί καταυλισμοί

Της Δρ. Ελένης Παπαδοπούλου*

Η επίθεση που έγινε λίγες ημέρες πριν σε σχολείο της Κυψέλης αποτελεί την απόδειξη ότι τα ευχολόγια και οι θεωρίες περί πολυτισμικότητας και εμπλουτισμού της δικής μας κουλτούρας με την κουλτούρα άλλων λαών είναι ανοησίες. Και δυστυχώς, επικίνδυνες ανοησίες. Γεωργιανός 19 ετών επιτέθηκε σε Νιγηριανό μαθητή Γυμνασίου, ετών 18 (!), με σφυρί, ενώ μαχαίρωσε τον διευθυντή του σχολείου, διότι θεώρησε ότι αυτός είναι ο τρόπος να λύνει τις διαφορές του. Συγχρόνως η παραβατικότητα ανηλίκων έχει εκτοξευθεί. Συμμορίες, αποτελούμενες κυρίως από αλλοδαπούς και άλλες «ευπαθείς» ομάδες βιαιοπραγούν συνεχώς. Αυτές οι επιθέσεις και αυτές οι συμπεριφορές είναι καθημερινότητα στις δυτικές χώρες, τις οποίες θαυμάζουμε και θέλουμε να τους μοιάσουμε. Τα καταφέραμε λοιπόν και τους μοιάσαμε αφήνοντας τη χώρα να γίνει ξέφραγο αμπέλι.

Οι «αλληλέγγυοι» που θησαυρίζουν από τα κονδύλια της λαθρομετανάστευσης, που έχουν βαφτίσει «ένταξη», έχουν φορέσει φωτοστέφανο σε ένα σωρό κοινότητες μόνο και μόνο γιατί δεν είναι Έλληνες, άρα είναι εξ ορισμού καλοί. Αγνοούν προφανώς ότι η βία είναι μέσα στην κουλτούρα πολλών λαών, οι οποίοι όντες σε διαδικασία συγκρούσεων και πολέμων μαθαίνουν στα παιδιά τους πώς να επιβιώνουν. Αυτό που δεν κάνουμε εμείς. Οι κοινωνίες αυτές δεν προβληματίζονται για το πώς θα αυτοπροσδιοριστεί σήμερα ο Βρασίδας, ούτε μιλάνε στα παιδιά τους για τρανσφοβία και κοινωνικά φύλα. Τις διαφορές τους δεν θα τις λύσουν με συζήτηση. Με σφυριά, μαχαίρια, μπουνιές και όπλα θα τις λύσουν. Απόδειξη το καθημερινό αστυνομικό δελτίο.

Τις ιδεοληψίες αυτές που οδηγούν σε τραγικές πολιτικές για την Αθήνα αλλά και για τη χώρα δεν τις πληρώνουν τα σχολεία στην Εκάλη, ούτε τα σχολεία στη Γλυφάδα, στη Βούλα και την Κηφισιά. Τις λούζονται τα παιδιά οικογενειών που έχουν εγκλωβιστεί στις άλλοτε αστικές συνοικίες της πόλης, νυν γειτονιές Καμπούλ και Μογκαντίσου. Άνθρωποι του μεροκάματου, άνθρωποι εργαζόμενοι που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα και που δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο. Ούτε να μετακομίσουν στις γειτονιές όπου κατοικούν ασφαλείς «αλληλέγγυοι».

Στο όνομα δήθεν ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δήθεν ανοχής και δήθεν σεβασμού στο διαφορετικό βιάζεται μία ολόκληρη κοινωνία, η οποία δεν έχει πλέον ούτε πλατείες ούτε δρόμους ούτε σπίτια ούτε σχολεία. Έναν καταυλισμό έχει με τις ευχές και τη χρηματοδότηση κάποιων που μισούν τη χώρα.

*∆ιδάκτωρ ∆ιδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III Sorbonne Nouvelle

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Η «Ορθόδοξη Αλήθεια» στην «κυριακάτικη δημοκρατία»

Η ενημέρωση, όπως αυτή προσφέρεται από μια εφημερίδα, δεν μπορεί απλώς να περιορίζεται σε άχρωμη, άοσμη και άγευστη εξιστόρηση...

Όχι αγένεια. Γαϊδουριά

Ανήκω στην κατηγορία των πτωχών πλην τίμιων συμπολιτών μας, που λέει και ο κ. πρωθυπουργός, που χρησιμοποιώ τα ΜΜΜ....

Βαθιά ανήθικο ελληνέζικο κράτος

Στην «Espresso»* διαβάσαμε ότι συνελήφθη στη Ρώμη για να εκδοθεί στην Αυστραλία Έλληνας, ο οποίος είναι ύποπτος για «τον...

Η ντροπή των ΜΜΕ για το έγκλημα των Τεμπών

Σιωπούν για το δέντρο των εγκληματικών ευθυνών της κυβέρνησης για το δυστύχημα στα Τέμπη και φωνασκούν για τις «έριδες»...