Ολοταχώς προς την απόλυτη κυριαρχία των εξουσιαστών επί της ζωής των εξουσιαζομένων

Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*

Τη δεκαετία του 1950 η γερμανική εταιρία Grünenthal κατασκεύασε και επέβαλε ως ισχυρό ηρεμιστικό τη θαλιδομίδη. Με τη βοήθεια των πολιτικών καλλιέργησε την πεποίθηση ότι το φάρμακο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τις κυοφορούσες για την καταπολέμηση του άγχους της εγκυμοσύνης. Το αποτέλεσμα της έμμεσης ιατρικής επιβολής ήταν ότι ύστερα από εννέα μήνες τοκετού τα νεογνά είδαν για πρώτη φορά το φως ενός διεφθαρμένου και ανελέητου κόσμου χωρίς χέρια και χωρίς πόδια. Μέχρι τη στιγμή που η επιστήμη θα αποφάσιζε να αναγνωρίσει το λάθος της, χιλιάδες παιδιά μάθαιναν να παίζουν, να πηγαίνουν σχολείο, να γελούν, να κλαίνε και να επικοινωνούν με τους συνομηλίκους τους χωρίς τα μέλη τους.

Η συνθετική χημεία τότε αποτελούσε το ιερό δισκοπότηρο της φαρμακολογίας, όπως σήμερα η τεχνολογία m-RNA αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο της Ιατρικής. Στις 13-14 Φεβρουαρίου 2024 το πολιτικό σύστημα στη Γαλλία έφερε προς συζήτηση προσχέδιο νόμου (άρθρο 4) με το οποίο ποινικοποιείται η ενθάρρυνση της αποχής από αναγνωρισμένες ιατρικές πρακτικές ή από ιατρικές πράξεις προληπτικού χαρακτήρα.

Δηλαδή, αν ένας πολυεθνικός φαρμακευτικός κολοσσός ισχυριστεί ότι το παρασκεύασμά του προστατεύει και ακολούθως η προστασία παγιωθεί ως αναγνωρισμένη ιατρική πρακτική (πολύ εύκολο), τότε η έκφραση δημόσιας γνώμης επί του αντιθέτου προβλέπει ποινή φυλάκισης τριών ετών και πρόστιμο 47.000 ευρώ. Αν το νομοσχέδιο ψηφιστεί και από τα δύο νομοθετικά γαλλικά σώματα στις 24 Φεβρουαρίου, τότε η «ιατρική Γιόζεφ Μένγκελε» θα αποτελέσει την κανονικότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με την εμπειρία της σφοδρότητας των αστυνομικών μέτρων με τα οποία η κυβέρνηση της Ν.Δ. επέβαλε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στην Ελλάδα, καθώς και το πογκρόμ που ακολούθησε κατά των ανεμβολίαστων, θα μπορούσε κάποιος ευφάνταστος να προβλέψει το μέγεθος των διωγμών που θα υποστούν εκ νέου οι αρνητές του εμβολιασμού στην Ελλάδα.

Αν εξακολουθούν να αγνοούνται τα στατιστικά στοιχεία της συσχέτισης του ποσοστού των μετά Covid θανάτων και παρενεργειών με το μέγεθος του εμβολιασμένου πληθυσμού, τότε ποιες αντιρρήσεις θα μπορούσαν να τεκμηριωθούν στον αυξανόμενο αριθμό των επιστημονικών δημοσιεύσεων περί των επικίνδυνων αποτελεσμάτων του εμβολιασμού στα πλέον έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, όπως το Nature;

Ποια θέση θα έπρεπε να εκφράσει δημοσίως ο γράφων σχετικά με τα νανοσωματίδια που περιέχονται στο εμβόλιο, όταν το 2017 συμμετέχων σε πολυπληθή επιστημονική ερευνητική ομάδα συνδημοσίευσε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Nanotechnology» («Springer Nature»), τα αποτελέσματα πολυετούς επιστημονικής έρευνας για την καρκινογένεση ύστερα από έκθεση σε νανοσωματίδια;

Aνθρώπινες καρκινικές κυτταρικές σειρές εκτιθέμενες σε νανοσωματίδια εκδηλώνουν αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων, όχι λόγω χημικής σύστασης των νανοσωματιδίων, αλλά λόγω μικρού μεγέθους (DOI: 10.1186/s11671-018-2775-z).

Όπως η περίπτωση της θαλιδομίδης, έτσι και η περίπτωση του εμβολίου έχουν να κάνουν με αναγνωρισμένες ιατρικές πρακτικές, που δεν αφορούν την ελίτ. Η τελευταία την περίοδο της πανδημίας είτε προμηθεύτηκε αναληθή έγγραφα εμβολιασμού είτε μετανάστευσε στο Carmelo της Ουρουγουάης, όπου δεν υπήρξε υποχρεωτικότητα.

Ο Bertrand Russell ισχυρίστηκε ότι μέσω της επιλεκτικής ευγονικής οι διαφορές μεταξύ εξουσιαζόμενων και εξουσιαστών έχουν αυξηθεί ώστε μελλοντικά θα αποτελούν δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων.

Η διατροφή, οι εμβολιασμοί και ο αυταρχισμός επιβάλλονται από μικρή ηλικία ώστε να διαμορφώσουν εκείνο τον χαρακτήρα και τα πιστεύω που δεν θα επιτρέψουν ποτέ την κριτική στην εξουσία. Μια επανάσταση της μάζας έχει τα ίδια ποσοστά επιτυχίας με αυτή των προβάτων εναντίων των σφαγέων τους («The impact of science on society», 1953)».

Τα παιδιά της θαλιδομίδης και του Covid, η φυγή των ευρωπαϊκών και αμερικανικών ελίτ στη Λατινική Αμερική, η εκούσια φυλάκιση της ανόητης και εύπιστης πλέμπας στα σπίτια της, η οικοδόμηση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα πάντα συνηγορούν υπέρ της απόλυτης κυριαρχίας των εξουσιαστών επί της ζωής των εξουσιαζομένων.

*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών