Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*
Αφού δεν μπορούν ν’ ανοίξουν την κερκόπορτα ορθάνοιχτα οι εγχώριες ελίτ, πολιτικές και οικονομικές, τη… μισοανοίγουν. Μια με τα τουρκικά σίριαλ, μια με τα realities όπου προωθείται η «ελληνοτουρκική φιλία», κατά την οποία πάντοτε κερδίζουν οι Τούρκοι, μια με δηλώσεις τύπου Στουρνάρα ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να είναι αλά καρτ, αναφερόμενος σε τουρκικές επενδύσεις στην Ελλάδα, μια με προσλήψεις προπονητών με συγκεκριμένες εθνικιστικές τοποθετήσεις, μια με τη βίζα στα νησιά, μια με άρθρα τύπου Μαραντζίδη, στα οποία προπαγανδίζεται ότι η φινλανδοποίηση δεν είναι κακή επιλογή, μια με την εγκατάσταση λαθρομεταναστών συγκεκριμένης επιθετικής πολιτισμικής αναφοράς. Για όποιον δεν το γνωρίζει αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, είναι μια προβολή τουρκικής ήπιας ισχύος. Και η σταδιακή αποδοχή της από τις ελληνικές ελίτ οδηγεί αργά ή γρήγορα στη φινλανδοποίησή μας.
Αλλά και ο αναστοχασμός από τον πατριωτικό χώρο όσον αφορά την περίοδο των Μνημονίων με αφορμή τον θάνατο του Σόιμπλε είναι πενιχρός.
Ουδέποτε απαντήθηκαν κρίσιμες ερωτήσεις:
– Ήθελε ο Σόιμπλε να συνδεθεί με το χρέος η εξόρυξη υδρογονανθράκων; Κι αν ναι, αυτό βόλευε την Ελλάδα ή τη Γερμανία;
– Υπήρχε άξονας Γερμανίας – Ρωσίας – Τουρκίας αλληλοσυνδεόμενος με στόχο η Τουρκία να πατήσει πόδι στο Αιγαίο, η Ρωσία να επωφεληθεί από την αναβολή εξόρυξης υδρογονανθράκων στη ΝΑ Μεσόγειο και η Γερμανία να βρει διέξοδο στις θερμές θάλασσες;
– Διαδραμάτισε ρόλο η Γερμανία στην ονομασία των Σκοπίων ως «Βόρεια Μακεδονία»;
Αυτή η συνέργεια πολιτικών και οικονομικών ελίτ ώστε να τρώνε αχόρταγα το κουφάρι μιας χώρας που κάποτε ήταν υπερήφανη φαίνεται και στους συνολικούς δείκτες παρακμής. Αστυνομικοί, νέα παιδιά, πεθαίνουν από τα χέρια στυγερών εγκληματιών που υποκινούνται από ακόμα πιο στυγερούς εγκληματίες, που θέλουν την πλεμποποίηση, ώστε να εκβιάζουν καταστάσεις. Ανήλικα παιδιά κατατρομοκρατούν τους συμμαθητές τους και τους γονείς τους. Δεν υπάρχουν πρότυπα. Δεν υφίστανται όρια. Για να υπάρχει ελευθερία, πρέπει σε κάποιο κοινωνικό συμβόλαιο να συμφωνούμε όλοι. Όταν οι όροι αυτού του κοινωνικού συμβολαίου δεν είναι καθαρογραμμένοι, τότε τίποτα δεν είναι λάθος, διότι δεν υπάρχει συμπεφωνημένος οδικός χάρτης. Θα έλεγε κανείς ότι οι πνευματικοί άνθρωποι δεν κάνουν το γκελ που έκαναν παλαιότερα, όμως σε όλη την υπόλοιπη Δύση αυτό δεν φαίνεται να επαληθεύεται. Ισχυρές φιγούρες όπως ο Τζόρταν Πίτερσον και ο Ντάγκλας Μάρει αναδείχθηκαν εξαιτίας του κενού νοήματος.
Οι ελίτ, όμως, αυτής της χώρας, επαναλαμβάνω, τρώνε από το κουφάρι της, διότι δεν αισθάνονται Έλληνες, αλλά πολίτες του κόσμου. Οι καιροί είναι κρίσιμοι και ο χρόνος λιγοστός. Τώρα με την κατάρρευση της εθνοαποδομητικής Αριστεράς είναι η ευκαιρία μιας εθνοκεντρικής παράταξης.
*Υπ. δρ Γεωπολιτικής – πρόεδρος ∆ικτύου Ελλήνων Συντηρητικών – [email protected]
Παρακαλώ να μεταβιβάσετε τα θερμά μου συγχαρητήρια στον κ. Καλυβιώτη για το άρθρο.
Ωραία και σωστά αυτά που λέει το άρθρο αλλά επί του πρακτέου, τί; Τα κόμματα της συντηρητικής παράταξης δεν αναδεικνύουν τέτοια θέματα, απλά σε κάποιες (μισθωμένες) εκπομπές καταθέτουν “πατριωτικές” απόψεις. Αν υποθέσουμε ότι τα συστημικά ΜΜΕ τους αποκλείουν γιατί δεν καλούν σε ανοικτές συζητήσεις ή διαδηλώσεις για αυτά τα θέματα σε ανοικτούς χώρους ώστε να ενεργοποιηθεί μια κρίσιμη μάζα πολιτών; Εδώ γίνονται στην Αθήνα συνεχώς διαδηλώσεις πακιστανών, κούρδων, παλαιστινίων κτλ και για τα εθνικά θέματα δεν κινείται τίποτα. Πρόσφατα ήρθε ο Ερντογάν στην Αθήνα. Έγινε κάποια διαδήλωση διαμαρτυρίας π.χ. για την μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί έστω και στον … Πειραιά (αν υποθέσουμε ότι στο κέντρο υπήρχαν τα μέτρα ασφαλείας); Εδώ υπάρχουν και φλέγοντα καθημερινά θέματα, όπως το θέμα της ακρίβειας στα τρόφιμα ή της ασφάλειας και κανείς δεν έρχεται σε επαφή με τον κόσμο. (Κουράστηκαν μάλλον από τις χειραψίες στα καφενεία κατά τη διάρκεια των εκλογών…). Διοργανώνεται κάποια ανοικτή συζήτηση ή ανακοινώνεται κάποιο πρόγραμμα δράσης; Μάλλον οι επόμενες εκλογές είναι μακριά και μέχρι τότε έχουν “κρεμάσει την κάπα τους” απολαμβάνοντας τα οφέλη του βουλευτή….