Νέες στρατιωτικές διευκολύνσεις αναμένεται να προφέρει στους Αμερικανούς ο Μητσοτάκης, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Κύρας Αδάμ στη «δημοκρατία».
Κυριάκο δώσ’ τα όλα!
Κατάργησε την Ελλάδα και κάνε μας 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Όλα θυσία στον βωμό της ματαιοδοξίας σου.
Ζούμε για να σε δούμε να κάθεσαι στην καρέκλα της Kομισιόν.
Προχώρα παμμέγιστε ηγέτη. Οι μελλοθάνατοι Έλληνες σε προσκυνούν…!!!
Αναλυτικά το ρεπορτάζ:
Ο Μπλίνκεν ζητά και νέες διευκολύνσεις
Της Κύρας Αδάμ
Εκτός απροόπτου, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Αντ. Μπλίνκεν θα βρίσκεται το Σάββατο στην Κρήτη, όπου θα έχει συνομιλίες με τον πρωθυπουργό Κ Μητσοτάκη. Η συνάντηση αυτή αναμένεται να είναι η πλέον θετική και ευχάριστη για τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, ο οποίος και πάλι εκτός απροόπτου αναμένεται να έχει δύσκολες διαπραγματεύσεις στην Τουρκία (η συνάντηση με τον Ερντογάν δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί) και πολύ δύσκολες και περίπλοκες συνομιλίες στο Ισραήλ για την πορεία του πολέμου στη Γάζα, τον κίνδυνο περαιτέρω επέκτασης των συγκρούσεων, καθώς και τον αυξανόμενο κίνδυνο στην Ερυθρά Θάλασσα από τις επιθέσεις των ανταρτών Χούθι της Υεμένης σε εμπορικά πλοία, αν δεν συμφωνηθεί εκεχειρία στη Γάζα.
Ο κ. Μπλίνκεν αναμένεται να ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση επιπλέον διευκολύνσεις για προσωπικό και επιχειρήσεις εν όψει του κινδύνου επέκτασης του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Το πιθανότερο είναι η αμερικανική πλευρά να ζητήσει διευκολύνσεις στο Καστέλι της Κρήτης, που βρίσκεται χιλιομετρικά πιο κοντά στα πεδία των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή.
Υπενθυμίζεται ότι μόλις προσφάτως η ελληνική κυβέρνηση ανταποκρίθηκε αμέσως στο αμερικανικό κάλεσμα για δημιουργία δύναμης αποτροπής των επιθέσεων των Χούθι εναντίον εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα και συμφώνησε στην αποστολή ελληνικού πολεμικού πλοίου στην περιοχή. Η βιαστική αυτή απόφαση της κυβέρνησης επικρίθηκε -ομοίως βιαστικά- από την αντιπολίτευση, διότι ναι μεν δεν είναι ακόμα γνωστοί οι όροι και ο βαθμός εμπλοκής σε αυτή την αμερικανική πρωτοβουλία υπεράσπισης των εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά, από την άλλη πλευρά, δεν είναι δυνατόν χώρα που υπερηφανεύεται ότι διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους και ισχυρότερους εμπορικούς στόλους παγκοσμίως να μην ενδιαφέρεται για την προστασία του.
Υπενθυμίζεται ακόμα ότι η κυβέρνηση μόλις προσφάτως, μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα και στα… μουλωχτά, παραχώρησε, ως μη όφειλε εκ του Συντάγματος, το αεροδρόμιο της Ελευσίνας για τη διευκόλυνση αμερικανικού προσωπικού και πιθανών αμερικανικών επιχειρήσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Έτσι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατατάσσεται στις πλέον πρόθυμες απέναντι στην Ουάσινγκτον, αρχής γενομένης από την Ουκρανία, όταν η κυβέρνηση εν μια νυκτί αποφάσισε να κόψει «μαχαίρι» και χωρίς όρους την παραδοσιακή σχέση Αθήνας – Μόσχας για να εξυπηρετήσει απολύτως τα αμερικανικά κυρίως, και στη συνέχεια τα ευρωπαϊκά, συμφέροντα από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Αντιθέτως, η αναμενόμενη επίσκεψη Μπλίνκεν στην Τουρκία -και χωρίς να είναι γνωστό ακόμα αν θα συναντηθεί με τον πρόεδρο Ερντογάν- θα είναι πολύ δύσκολη για δύο λόγους. Ο ένας είναι η εκκρεμότητα στην έγκριση από την Τουρκία της εισόδου της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αν παραλλήλως και ταυτοχρόνως η Ουάσινγκτον δεν απελευθερώσει την πώληση νέων αμερικανικών F-16 στην Τουρκία και την αναβάθμιση των υπολοίπων, μαζί με την αποστολή ανταλλακτικών τους, κάτι που έχει «δέσει τα χέρια» της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Η Άγκυρα απαιτεί η ανταλλαγή υποχρεώσεων να γίνεται ταυτόχρονα, κάτι που δεν μπορεί εύκολα να «καταπιεί» η Ουάσινγκτον, η οποία θα ήθελε να έχει αυτή τον τελικό λόγο στην άρση της εκκρεμότητας.
Ο δεύτερος λόγος είναι η εμπρηστική και φανερά εχθρική προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ υποστηρικτική στάση της Άγκυρας προς τη Χαμάς, που κόβει οποιονδήποτε δρόμο συνεννόησης, αν βεβαίως η Δύση δεν δώσει στη Τουρκία τον απόλυτο ρόλο του διαμεσολαβητή τουλάχιστον για την τύχη των Παλαιστινίων προσφυγών από τις ισραηλινές επιχειρήσεις στη Γάζα.
Η στάση της Τουρκίας υπέρ της Χαμάς στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και η σφιχτή συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία στον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν επιδεινώσει υπερβολικά τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, με την Ελλάδα να παίρνει επαίνους για τη στάση της, χωρίς όμως ουσιαστικά ανταλλάγματα.
