Για πρώτη χρονιά δεν θα ζήσουμε τις κόντρες που είχαμε, περισσότερο ή λιγότερο, συνηθίσει τα προηγούμενα επτά χρόνια μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα σε ρόλους εναλλάξ πριν και μετά το 2019
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Άλλοτε η συζήτηση επί του νέου Προϋπολογισμού ήταν το κορυφαίο, από πολλές πλευρές, γεγονός με το οποίο έκλεινε η χρονιά λίγο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων. Πολιτικά, κοινοβουλευτικά και οικονομικά ήταν το πενθήμερο το οποίο συγκέντρωνε όλους τους προβολείς. Ταυτόχρονα, η ψηφοφορία στο τέλος της διαδικασίας ισοδυναμούσε με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση.
Υπήρχε μάλιστα και το έθιμο, αργά τη νύχτα μετά το φινάλε, ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών να πηγαίνει τους (ήρωες της υπόθεσης) κοινοβουλευτικούς συντάκτες για… πατσά στη Βαρβάκειο.
Όλα αυτά όμως ανήκουν πια στο παρελθόν. Αυτή θα είναι άλλη μια χρονιά με το ενδιαφέρον υποτονικό, όλα σχεδόν προεξοφλημένα και ίσως μόνο αν προκύψει κάποιος… καβγάς εντός της αιθούσης μπορεί να κάνει τα πράγματα να ζωηρέψουν.
Η αλήθεια επίσης είναι ότι για πρώτη χρονιά δεν θα ζήσουμε τις μονομαχίες κορυφής που είχαμε, περισσότερο ή λιγότερο, συνηθίσει τα προηγούμενα επτά χρόνια μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα σε ρόλους εναλλάξ πριν και μετά το 2019.
Ο πρώην πρωθυπουργός προτιμάει να ταξιδεύει πλέον στας Ευρώπας αναζητώντας νέους ρόλους (και θέσεις;) για το πρόσωπό του, έχοντας αφήσει τον κ. Μητσοτάκη «χωρίς αντίπαλο». Και είναι γεγονός ότι, όσο κι αν φαινόταν προς τα πού έγερνε η ζυγαριά, η πολιτική αντιπαράθεση είχε ένα άλλο σασπένς έως και πέρυσι. Φέτος;
Αν λοιπόν υπάρχει ένα ενδιαφέρον τώρα, αυτό είναι με ποιον (ή με ποιους) θα «αναμετρηθεί» ο νυν πρωθυπουργός στη διάρκεια αυτού του πενθημέρου. Έλεγαν πριν από λίγο καιρό ότι η παρουσία του κ. Τσίπρα ήταν μια κάποια λύση για τον κ. Μητσοτάκη, διότι του επέτρεπε να συντηρεί την εικόνα του «αντίπαλου δέους».
Επομένως, όσο κι αν ακούγεται εύκολο, ο πρωθυπουργός αυτόν που θα έχει «απέναντί» του είναι ο εαυτός του. Πώς (παρά τα άφθονα επικοινωνιακά φίλτρα) θα τον χειριστεί;
Επίσης, όπως σημειώνουν και οι παλιές καραβάνες της Βουλής, η ιδιομορφία και οι ουκ ολίγες πρωτοτυπίες θα μετατρέψουν εκ των πραγμάτων τη φετινή διαδικασία σε έναν διαγωνισμό (υψηλότερων ή χαμηλότερων προσδοκιών) για την καλύτερη αντιπολίτευση. Όχι από τυπικής αλλά ουσιαστικής, πραγματικής, σκοπιάς…
Μένει να δούμε τι θα κάνει (πριν αναχωρήσει… εορταστικώς) για τη Νέα Υόρκη και ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ν. Ανδρουλάκης ως εξωκοινοβουλευτικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μέχρι πέρυσι έκανε -σε ζωντανή σύνδεση- παράλληλες παρεμβάσεις από τις διπλανές αίθουσες της Βουλής. Ο Στεφ. Κασσελάκης θα μπει σε αυτόν τον πειρασμό και το ρίσκο;
Έτσι κι αλλιώς, πάντως, μια πρόβα τζενεράλε απ’ όλο το φάσμα (ασχέτως των «εισιτηρίων» που θα κόψει στο κοινό) θα την έχουμε πριν αρχίσει με την είσοδο της νέας χρονιάς η μάχη για τις ευρωεκλογές…
