Απαράδεκτη ρητορική από σεσημασμένους δημοσιογράφους
Έπειτα από την νοσηρή προσπάθεια αποσιώπησης του φρικτού εγκλήματος του παιδοβιαστή στον Κολωνό, αλλά και ολόκληρης της συμμορίας που φαίνεται ότι κρύβεται πίσω από την απεχθή του δράση, ακούσαμε με έκπληξη αρκετούς δημοσιογράφους στις περισπούδαστες αναλύσεις τους, να χαρακτηρίζουν τους παιδοβιαστές ως «άρρωστους»…
Αυτή η προσέγγιση είναι εξίσου καταδικαστέα με την προσπάθεια αποσιώπησης του εγκλήματος.
Ως «άρρωστος», μπορεί να χαρακτηριστεί ένας χρήστης ηρωίνης. Ο οποίος εάν δεν πάρει την δόση του, θα αντιμετωπίσει σοβαρές σωματικές διαταραχές, σύνδρομο στέρησης, και άλλα συμπτώματα τα οποία μπορούν πραγματικά να χαρακτηριστούν ως ασθένεια.
Ένα κτήνος όμως που συστηματικά βιάζει παιδιά, δεν μπορεί επουδενί να χαρακτηριστεί ασθενής. Διότι κανένα από αυτά τα καθάρματα δεν θα «πάθει κάτι», εάν δεν κακοποιήσει ένα παιδί. Δεν θα έχει κανένα απολύτως σωματικό σύμπτωμα, δεν θα αντιμετωπίσει κανένα σύνδρομο στέρησης, δεν θα έχει ούτε καν πονοκέφαλο εάν δεν προβεί στο φρικτό έγκλημα του βιασμού ενός παιδιού.
Ο βιασμός ενός παιδιού λοιπόν, είναι κατεξοχήν επιλογή του δράστη. Είναι συνειδητή απόφαση, οργανωμένο σχέδιο στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, δεν υπάρχει κανένας σωματικός καταναγκασμός που τον υποχρεώνει να προβεί σε αυτή την φρικτή πράξη.
Αντίθετα, ο βιαστής παιδιών, είναι ο ίδιος ασθένεια για ολόκληρη την κοινωνία. Αυτά τα καθάρματα, στην πλειοψηφία τους, οργανώνονται ως αγέλες, που δεν περιορίζουν την συντονισμένη δράση τους στην κακοποίηση μικρών παιδιών.
Αντίθετα, οι ομάδες αυτές παρουσιάζουν μία πρωτοφανή «αλληλεγγύη» μεταξύ των μελών, που δύναται να οδηγήσει στην κοινωνική ανέλιξη ακόμα και σε ανώτατα αξιώματα, είτε μέσω της υποστήριξης της «κλίκας», είτε ακόμα χειρότερα, επειδή κάποια ισχυρά συμφέροντα γνωρίζουν πολύ καλά την εγκληματική τους δράση, τοποθετώντας τους σε θέση εξουσίας, ώστε να μπορούν να τους ελέγχουν απόλυτα.
Όσους κι αν κρατάς, ο Επστάιν «κράταγε» περισσότερους
Ο κύκλος των παιδεραστών είναι διεθνής και πανίσχυρος. Ο λόγος είναι ότι επειδή αυτά τα καθάρματα δεν έχουν κανένα όριο, δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα και ανέρχονται σε θέσεις εξουσίας έχοντας εκτός από την ανώμαλη δράση τους, και σχέσεις αλληλεξάρτησης και εκβιασμού.
Αυτό φάνηκε περίτρανα στην υπόθεση του Ντιτρού στο Βέλγιο, όπου η διαφθορά και η ισχύς των παιδεραστών ήταν τέτοια που αλλάζει ακόμα και δικαστές που δεν είχαν την διάθεση να καλύψουν το ανώμαλο τέρας και τους συνεργούς του.
Υπάρχει όμως και η χαρακτηριστική περίπτωση Επστάιν. Ο Τζέφρι Επστάιν ένιωθε πανίσχυρος. Κρατούσε δέσμιους ακόμα και προέδρους των ΗΠΑ. Τους εκβίαζε με χίλιους τρόπους. Και όμως, βρέθηκε κρεμασμένος ακόμα και στο κελί όπου φυλασσόταν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.
Εάν λοιπόν κάποιοι ντόπιοι που εμπλέκονται σε παρόμοιο κύκλωμα πιστεύουν ότι θα την γλυτώσουν επειδή εκβιάζουν κάποιους σε ισχυρές θέσεις εξουσίας, ας δουν το παράδειγμα του Επστάιν. Το πιθανότερο είναι να βρεθούν κι αυτοί με μια θηλιά στο λαιμό. Όπως ο Επστάιν ή οι 29 μάρτυρας στην υπόθεση Ντιτρού.
Πηγή: newsbreak.gr
