Τόσο η κυβέρνηση της Τρίπολης όσο και η κυβέρνηση Χαφτάρ παίζουν πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια με την Ε.Ε., με πιθανό εξιλαστήριο θύμα την Κρήτη
Της Κύρας Αδάμ
Μόλις τις προηγούμενες ημέρες η ελληνική κυβέρνηση κάλεσε επισήμως την κυβέρνηση της Τρίπολης να ξεκινήσουν διμερείς διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας Λιβύης, δηλαδή να γίνει διμερής επίσημη συμφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων Αθήνας και Τρίπολης.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην προσωρινή/μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης να συνάπτει διεθνείς ή πολυμερείς συμφωνίες, όπως είναι π.χ. η συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας για την οριοθέτηση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ, γι’ αυτό και επιμένει ότι η τ/λ συμφωνία για την ΑΟΖ είναι παράνομη και δεν έχει καμιά ισχύ (παρά το γεγονός ότι ο ΟΗΕ έχει αναγνωρίσει και αναρτήσει επισήμως την τ/λ ΑΟΖ στους επίσημους πίνακές του από το 2020, διότι ποτέ η Ελλάδα δεν κατήγγειλε επισήμως στον ΟΗΕ την τ/λ ΑΟΖ).
Με την επίσημη πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης στην κυβέρνηση της Τρίπολης να ξεκινήσουν διμερείς διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση μεταξύ τους ΑΟΖ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτομάτως αναγνωρίζει το δικαίωμα στην προσωρινή/μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης να συνάπτει επίσημες διμερείς συμφωνίες με τρίτα κράτη, επομένως π.χ. και με την Ελλάδα και με την Τουρκία και με την Αίγυπτο και με την Ιταλία κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είτε το έχει αντιληφθεί είτε όχι, είτε στρουθοκαμηλίζει είτε όχι, έχει ήδη αναγνωρίσει το δικαίωμα στην κυβέρνηση της Τρίπολης να συνάπτει διεθνείς/πολυμερείς συμφωνίες, δηλαδή έχει ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ στην πράξη την τ/λ ΑΟΖ.
Οι σχέσεις Αθήνας – Λιβύης (κυβερνήσεις Τρίπολης και Βεγγάζης του Χαφτάρ) περιπλέκονται ακόμα περισσότερο λόγω της παρούσας μεγάλης μεταναστευτικής κρίσης. Όπως δείχνουν τα στοιχεία, οι μετανάστες περνούν στο έδαφος της κυβέρνησης της Βεγγάζης του Χαφτάρ και από εκεί, είτε οργανωμένα είτε όχι, τα κύματα των μεταναστών φτάνουν στον κόλπο της Σύρτης, της κυβέρνησης της Τρίπολης, από όπου οργανωμένοι λαθρέμποροι τους στέλνουν καραβιές στην Κρήτη. (Οι μετανάστες δεν αποπλέουν από τον κόλπο της Βεγγάζης του Χαφτάρ, λόγω απαγορευτικής απόστασης 240 ν.μ. και πλέον από τις ακτές της Κρήτης.)
Τόσο η κυβέρνηση της Τρίπολης όσο και η κυβέρνηση Χαφτάρ παίζουν τα πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια τους με την Ε.Ε., με πιθανό εξιλαστήριο θύμα την Κρήτη και ευρύτερα την Ελλάδα.
Επίσημος εταίρος
Ο Χαφτάρ γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να αναγνωριστεί ως νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης από την Ε.Ε. Απαιτεί όμως να τον αναγνωρίσει η Ε.Ε. ως νόμιμο επίσημο εταίρο της κυβέρνησης της Λιβύης, εγκρίνοντας στην κυβέρνηση της Βεγγάζης οικονομική βοήθεια για τη μείωση των μεταναστευτικών ροών προς τον κόλπο της Σύρτης και από εκεί στην Κρήτη.
Γι’ αυτό άλλωστε και ο Χαφτάρ έστησε το εξευτελιστικό χουνέρι στην αντιπροσωπία της Ε.Ε. στη Βεγγάζη να τη διώξει κακήν κακώς, διότι δεν συνεδρίασε – δηλαδή δεν αναγνώρισε την κυβέρνηση της Βεγγάζης. Ο έξυπνος Χαφτάρ δεν αναγνώρισε φταίξιμο στην Ελλάδα δηλαδή, της κούνησε το δάχτυλο για να υπάρξει ελληνική παρέμβαση στην Ε.Ε. για χρηματοδότηση το Μεταναστευτικού στην κυβέρνηση της Βεγγάζης. Η κυβέρνηση της Τρίπολης αναμένει από την Ε.Ε. την κοινοτική χρηματοδότησή της για να ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές, αλλά κάθεται και απολαμβάνει τη δυστοκία, την απροθυμία στο όριο της αδιαφορίας των εταίρων να συνδράμουν και να προστατεύσουν κράτος-μέλος τους, δηλαδή την Ελλάδα, που ξαναζεί μία μείζονα μεταναστευτική κρίση, τη στιγμή που τα πράγματα «έχουν ηρεμήσει» στην υπόλοιπη Ε.Ε.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μπερδεμένη στην πολυπλοκότητα των ανοιχτών θεμάτων με τη Λιβύη, προσπαθεί -επί ματαίω- να κατευνάσει τη μεταναστευτική κρίση με εσωτερικά μέτρα (κλειστοί καταυλισμοί, αναστολή ασύλου, φυλακίσεις κ.λπ.) που δεν θα κάνουν να ιδρώσει το αφτί των μεταναστών και των λαθρεμπόρων τους.
Είναι άγνωστο γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν φέρνει εκτάκτως αυτή τη μεταναστευτική απειλή σε συνεδρίαση του Συμβουλίου, απαιτώντας -και επιβάλλοντας- συλλογική ευρωπαϊκή δράση, είτε με στρατιωτικές επιχειρήσεις, περιπολίες και αποτροπή, π.χ. ενεργοποίηση FRONTEX, είτε με ειδικές οικονομικές συμφωνίες ή και με απειλή προώθησης με διάφορα μέσα μεταναστών από τη Αφρική στην παραζαλισμένη από τους καύσωνες υπόλοιπη Ευρώπη.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
