Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν οι πουρκουάδες Απόστολοι του Μαρασμού, είτε φορούν τα κόκκινα είτε φορούν μπλε ρουαγιάλ, είναι πως νομίζουν πως η Τουρκία είναι μια κανονική χώρα, με την οποία θα κάνουν κάποιες παραχωρήσεις για να εξασφαλίσουν ένα ειρηνικό μέλλον και να αφοσιωθούν απερίσπαστοι στη μάσα και την κονόμα. Αλήθεια το πιστεύουν.
Γι’ αυτό μην τους λέτε προδότες, απλά είναι μαλάκες, ανιστόρητοι και αγράμματοι, και συγγνώμη για τη χύδην έκφραση (πλέον γνωρίζετε γιατί η μάνα μου κλαίει τα λεφτά που ξόδεψε για γαλλικά, πιάνο και μπαλέτο).
Το να θεωρείς πως είναι αξιόπιστος συμβαλλόμενος σε μια συμφωνία η Τουρκία, η οποία εισέβαλε και κατέχει την Κύπρο, εξακολουθεί να απειλεί και την υπόλοιπη, μας απειλεί στο Αιγαίο, έχει δολοφονήσει πιλότους μας, υποστηρίζει και υποθάλπει τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και πλείστους άλλους τζιχαντιστές κατσαπλιάδες, αβαντάρει το Ιράν, απειλεί το Ισραήλ μετατρέποντας τα Κατεχόμενα σε βάση drones και βαλλιστικών πυραύλων, έχει σκοτώσει πλήθη Κούρδων καίγοντας χιλιάδες χωριά και αρνείται να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες που διέπραξε, ενώ ταυτόχρονα οραματίζεται να επανεντάξει, ως υποτελείς, όλες τις χώρες γύρω της, σε μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, προϋποθέτει έναν βαθμό ευθείας, που απέχει μια τρίχα από το να πάρεις αναπηρική σύνταξη.
Εάν αυτά τα πιστεύεις και τα συζητάς στο καφενείο, περνώντας την Τουρκία για ένα μεγάλο περιτετμημένο Βέλγιο, «ΟΚ», είσαι χαζός. Αν ασκείς πολιτική ή επηρεάζεις την πολιτική της χώρας, είσαι επικίνδυνος.
Για το ΕΛΙΑΜΕΠ και κάτι άλλους δεν ξέρω αν είναι ευήθεια μαλάκυνση, μονήρης συνήθεια ή κάτι άλλο. Ξέρω πάντως πως όσα λένε και σπρώχνουν προς αυτά, προς παραχωρήσεις με αντάλλαγμα μια φαντασιακή διαρκή ειρήνη, είναι επικίνδυνα, ακριβώς όπως η φαντασίωση του Τσάμπερλεν, όταν κατέβηκε από το αεροπλάνο επιστρέφοντας από το Μόναχο και κούναγε στον αέρα, λέγοντας «έφερα ειρήνη», το κωλόχαρτο που λίγο μετά του έβαλε ο Αδόλφος εκεί που δεν βλέπει ο ήλιος, και η ανθρωπότητα βυθίστηκε στο μεγαλύτερο αιματοκύλισμα της Ιστορίας.
Οι Άγγλοι ΕΛΙΑΜΕΠιτζήδες της εποχής έβριζαν τον Τσόρτσιλ ως κινδυνολόγο και γεράκι του πολέμου. Δεν χρειάζεται να σας πω τι έγινε στη συνέχεια. Διότι το αληθινό κόμμα του πολέμου, αυτοί που τον φέρνουν με τον ενδοτισμό τους, είναι οι πουρκουάδες που εκπέμπουν το μήνυμα της αδυναμίας.
Ευτυχώς ο Ουίνι (για τους φίλους του), δεινός πότης και ιππέας ως τα 80 του (!) δεν χαμπάριαζε, πήρε το τιμόνι και έσωσε το Έθνος του, συμπράττοντας και στη σωτηρία όλου του κόσμου, από την απόλυτη καταστροφή.
Υπάρχουν μερικοί που νομίζουν πως ο Έλληνας έχει βαρύνει πολύ, έγινε μαλθακός και τον ενδιαφέρει να έχει μόνο την ησυχία του, πως τα εθνικά θέματα δεν τον επηρεάζουν. Μαθαίνω πως και ο κ. Γεραπετρίτης όχι μόνο τα πιστεύει αυτά, αλλά τα λέει κιόλας σε συσκέψεις βουλευτών.
Ας τινάξουμε λίγο τη μνήμη του για να της φύγει η σκόνη. Αυτό νόμιζε και ο Τσίπρας με τη Συμφωνία των Πρεσπών, πήγε να κάνει ένα κόλπο γκρόσο, να διασπάσει, όπως νόμιζε, τη Ν.Δ., γιατί έβλεπε και άκουγε πως κάποιοι εντός της καλόβλεπαν μια τέτοια διευθέτηση για ένα τρε μπανάλ ζήτημα. Και τι κατάφερε; Κατέβασε κάνα δυο εκατομμύρια στον δρόμο, τους οποίους έβρισε, συκοφάντησε, έδειρε και μετά έφαγε κοινώς φόλα. Έχασε τις εκλογές.
Το ίδιο έκανε μια παρέα, Πατέλης, Σκέρτσος, Βλαστάρης κ.ά. χαριτωμένοι στη Ν.Δ., πείθοντας και τον Πρωθυπουργό, που δεν χρειάστηκε και πολύ, πως αν ψηφίσει τον γάμο ομοφύλων, θα αποκτήσει ευρωπαϊκά εύσημα, η πλειοψηφία, που είναι, όπως νόμιζαν κι αυτοί, συβαρίτικη, θα γκρινιάξει, αλλά θα το καταπιεί. Και τι έγινε; Παντρεύτηκαν καμιά τριανταριά παραδείσια πτηνά και η Ν.Δ. πήγε από το 41% στο 29%. Μιράκολο, ε, το οποίο το κάνεις, όταν αγνοείς την ψυχοσύνθεση του Έθνους σου και προκαλείς το αξιακό του σύστημα, τον σκληρό πυρήνα της διαχρονικής ταυτότητάς του.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: Αν ο Έλληνας αντιδρά με τόσο συλλογικό πείσμα και απόρριψη για ένα ζήτημα, όπως το Σκοπιανό, το οποίο, ως τώρα τουλάχιστον, δεν είναι σκληρή απειλή -η μη επανιδρυθείσα Αγροφυλακή μας ήταν ισχυρότερη από τις ένοπλες δυνάμεις των μαϊμού «μακεντόνσκι»-, θα αντιδράσει πολύ ισχυρότερα και μαζικότερα σε παραχωρήσεις σε μια δύναμη η οποία αποτελεί σκληρή απειλή και ξυπνά τη συλλογική μας μνήμη, γιατί η Τουρκία ήταν, είναι και θα είναι, ως τον τελευταίο διαμελισμό της, ο προαιώνιος εχθρός μας.
Και από ό,τι βλέπουμε, είναι πλέον εχθρός και άλλων, όπως το Ισραήλ, στο οποίο γίνεται πλέον συζήτηση για την αλά Ιράν αντιμετώπιση των πυρηνικών φιλοδοξιών της, αλλά και γιατί συμφέρει και το Ισραήλ η απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Βέβαια, η φίλτατη Ντόρα το 2012 πίστευε πως η τουρκοϊσραηλινή σύγκρουση ήταν ζήτημα λίγων μηνών να κλείσει. Μέχρι τώρα έχει πέσει 13 χρόνια έξω και το Ισραήλ βομβάρδισε στόχους στη Συρία, σκοτώνοντας, λένε μερικές πληροφορίες, και μεμέτηδες Αξιωματικούς. Αφερίμ και να είναι σπυρωτό το πιλάφι που τρώνε τώρα. Η Ντόρα επίσης λέει πως δεν πειράζει να δώσουμε την επήρεια του Καστελόριζου, αφού θα κερδίσουμε, π.χ., της Κάσου, δηλαδή να χάσουμε κάτι δικό μας, για να κερδίσουμε κάτι… δικό μας. Σατανικό, ε;
Γιατί τα γράφω αυτά;
Γιατί, αδέρφια, δεν εξοπλιζόμαστε για να ενδώσουμε. Ο Τούρκος δεν έχει μπέσα, δεν τηρεί καμία συμφωνία, παίρνει ό,τι του δίνεις και μετά διαμαρτύρεται πως αδικήθηκε και προετοιμάζεται, μέχρι να σε βρει μπόσικο, για να τα αρπάξει όλα.
Εάν κάποιος στην κυβέρνηση έπαιρνε στην Ιστορία τουλάχιστον 15, όχι 20, ας τους ψιθυρίσει μερικά φωνήεντα.
Τα Rafale, τις Belharra, τα F-35 και όλα αυτά που αγοράζουμε με το αίμα μας τα χρειαζόμαστε για υπεράσπιση όλου του Ελληνισμού, για ενεργητικότερη συμμετοχή στις συμμαχίες μας.
Για την ώρα που θα πούμε μαζί με το Ισραήλ και τις πλάτες των ενδιαφερόμενων εταιριών πως αυτές είναι οι ΑΟΖ μας, στήνουμε τις εξέδρες μας, ποντίζουμε το καλώδιο και τα μαχητικά αεροπλάνα και τα πλοία των στόλων μας περιπολούν μαζί, με συμφωνία αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής, και όποιος διανοηθεί να εμποδίσει την πόντιση του καλωδίου ή να αμφισβητήσει τις ΑΟΖ μας θα τον φάνε τα ψάρια με κοινή στρατιωτική μας δράση.
Αυτό θα έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, κύριε Πρωθυπουργέ. Αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον και ο Έλληνας θα βάλει πλάτη, πόδια, χέρια, την ψυχή του και την ψήφο του…
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς
