«Επιχείρηση Ποσειδών»

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Πολλές φορές από αυτές τις σελίδες έχω γράψει πως η απελευθέρωση της Κύπρου είναι προς το συμφέρον και του Ισραήλ, διότι οι ισχυρές τουρκικές δυνάμεις κατοχής αποτελούν στρατιωτική απειλή και για το Ισραήλ.

Αυτό είχα ρωτήσει πριν από 13 χρόνια έναν Ισραηλινό φίλο, με ισχυρό ρόλο στην Ιστορία του Έθνους του, «Νάχικ, πώς αισθάνεστε με έναν ισχυρό ισλαμικό στρατό ανοιχτά των ακτών σας;».

Ήταν αφού η ισραηλινή ηγεσία είχε ήδη αντιμετωπίσει με αρχική έκπληξη τη μονομερή και ανυπαίτια από την πλευρά του Τελ Αβίβ διάρρηξη των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων με τις συνεχείς χυδαίες επιθέσεις και απειλές Ερντογάν.

Πήρε καιρό στον σκληρό πυρήνα του κράτους τους να συνειδητοποιήσουν τη βασική αιτία της τουρκικής επιθετικότητας: ο Ερντογάν βλέπει ακόμα και το Ισραήλ όχι απλά ως εχθρό, αλλά ως χώρο επέκτασης, ως μια πρώην οθωμανική επαρχία που προσδοκά να επανεντάξει στη νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία που οραματίζεται. Στην αρχή, όταν είναι μόνο λόγια, μπορεί να προκαλεί θυμηδία η ιδέα πως φαντασιώνεται κάποιος σαν τον Ερντογάν πως θα τιθασεύσει μια ρωμαλέα πυρηνική δύναμη όπως το Ισραήλ. Όμως τα λόγια έπαυσαν να είναι λόγια και ήρθαν η έμπρακτη τουρκική υποστήριξη στη Χαμάς, στη Χεζμπολάχ, στο Ιράν και η διείσδυση στη Συρία, με την πλέον ορατή προσπάθεια της Άγκυρας να γίνει ο γείτονας εχθρός του Ισραήλ, ενώ παράλληλα οι Σύροι πληρεξούσιοι του Ερντογάν διεξάγουν εθνοκάθαρση Χριστιανών, Δρούζων και όποιου άλλου θεωρούν «άπιστο». Αυτή τη φιλοδοξία δεν πρόκειται να την επιτρέψει ποτέ το Ισραήλ να υλοποιηθεί και το έχει αποδείξει.

Ο Shay Gal, Ισραηλινός ειδικός στη διεθνή πολιτική, στη διαχείριση κρίσεων, στη στρατηγική επικοινωνία, στη γεωπολιτική στρατηγική και διπλωματία, αρθρογράφος και Αντιπρόεδρος, με αρμοδιότητα τις εξωτερικές σχέσεις της Israel Aerospace Industries, σε πρόσφατο άρθρο του στην «Israel Hayom», με τίτλο «Η Βόρεια Κύπρος είναι και Ισραηλινό πρόβλημα», αναφέρεται στην 51η επέτειο της τουρκικής εισβολής και εξηγεί τον τίτλο του άρθρου, αναφερόμενος στα κατεχόμενα ως no man’s land, που χρησιμοποιείται από την Άγκυρα ως καταφύγιο των τρομοκρατών, όπως της Χαμάς και της Δύναμης Quds του Ιράν, οι οποίοι κυριολεκτικά αλωνίζουν, ενώ έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένη στρατιωτική βάση της Τουρκίας, με οπλικά συστήματα και προηγμένα τεχνικά μέσα επιτήρησης και ηλεκτρονικού πολέμου, που αποτελούν άμεση απειλή για το Ισραήλ.

Από το παράνομο αεροδρόμιο του Λευκονοίκου μπορούν να ενεργήσουν οπλισμένα drones, ενώ τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη είναι επίσης ιδανικά για την ανάπτυξη πυραύλων μεγάλων βεληνεκούς όπως οι αντιπλοϊκοί ΑΤMACA, που έχει αναπτύξει η Τουρκία, με βεληνεκές άνω των 200 χλμ., αποτελώντας κίνδυνο για τον Ισραηλινό Ναυτικό και τις πλατφόρμες άντλησης φυσικού αερίου.

Κυρίως όμως η Τουρκία φτιάχνει βάσεις βαλλιστικών πυραύλων στην Κερύνεια και την Αμμόχωστο για τους νέους πυραύλους Typhoon, που έχουν βεληνεκές ακριβούς πλήγματος ως 560 χλμ., αποτελώντας έτσι άμεση απειλή για το Ισραήλ, αφού έχουν εντός του βεληνεκούς τους την Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ και τον κόλπο της Χάιφα.

Αφού τεκμηριώνει τον ρόλο της Τουρκίας ως απειλής, υποστηρίκτριας της τρομοκρατίας, καταλήγει στην εξής κρυστάλλινη σκέψη: «Δεν είναι ο ρόλος του Ισραήλ ή επιθυμία του να απελευθερώσει τη Βόρεια Κύπρο. Όμως, αν η απειλή από την περιοχή φτάσει σε κρίσιμο σημείο, η στρατηγική θέση του Ισραήλ πρέπει να αλλάξει πορεία. Το Ισραήλ, σε συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο, πρέπει να ετοιμάσει μια ενδεχόμενη επιχείρηση για την απελευθέρωση του Βορρά του νησιού. Μια τέτοια επιχείρηση θα εξουδετερώσει τη δυνατότητα της Τουρκίας να φέρει ενισχύσεις από την ενδοχώρα, θα εκμηδενίσει τα αντιαεροπορικά συστήματα στη Βόρεια Κύπρο, θα κατέστρεφε τα κέντρα τηλεπικοινωνιών και διοίκησης και τελικά θα εκδιώξει τις Τουρκικές δυνάμεις, αποκαθιστώντας τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυριαρχία της Κύπρου. Αυτό το ενδεχόμενο σχέδιο θα μπορούσε να ονομαστεί “Η οργή του Ποσειδώνα”…».

Και καταλήγει: «Το χτύπημα του Ισραήλ στις πυρηνικές υποδομές του Ιράν θεωρείτο ένα απίθανο σενάριο, τελικά όμως εκτελέστηκε. Η Τουρκία, που πρόσφατα οικοδομεί το προβληματικό πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού στη Μεσογειακή ακτή -ένα έργο που η Ρωσία γρήγορα εγκαταλείπει λόγω εγνωσμένων κινδύνων -, θα πρέπει να αφομοιώσει το μάθημα».

Πόσο πιο καθαρά να το πει; Την ίδια ώρα που η Ισραηλινή ελίτ έχει αυτούς τους ορθούς προβληματισμούς, η ελληνόφωνη αριστερά για άλλη μια φορά στην Ιστορία υπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα και προσπαθεί με αντισημίτες τραμπούκους να υπονομεύσει τη συμμαχία μας με το Ισραήλ.

Οι κόκκινοι αντισημίτες φασίστες είναι αρμοδιότητα της Αστυνομίας, της Δικαιοσύνης και των Φυλακών, τα παραπάνω όμως είναι αρμοδιότητα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας μας να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν και να συνεχίσουμε το βάθεμα αυτής της ειλικρινούς σχέσης των δύο Αρχαίων Εθνών μας, με τόλμη και αμοιβαίο όφελος.

Ο Θεός και τα παιδιά μας δεν θα μας συγχωρέσουν αν χάσουμε αυτή την ευκαιρία.

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς