Ο πρωθυπουργός ουδέποτε αιφνιδιάζει με τις δημόσιες ομιλίες του. Πάντα ακολουθεί την οδό της διάχυσης των ευθυνών για τα κυβερνητικά ανομήματα και του πετάγματος της μπάλας στην εξέδρα. Αυτό έκανε και χθες με την αγόρευσή του στη Βουλή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, στο οποίο πρωτοστατούν διάφορα «μπουμπούκια» που ξεφύτρωσαν στην αυλή του.
Το βασικό τέχνασμα του Μητσοτάκη είναι ο χαρακτηρισμός κάθε «γαλάζιας» λοβιτούρας «διαχρονικό πρόβλημα» και σύμπτωμα της κυριαρχίας του «βαθέος κράτους». Έτσι, ο πρωθυπουργός, αναλαμβάνοντας ρόλο… καταγγέλλοντος, είπε στην Ολομέλεια της Βουλής ότι «ο Οργανισμός Πληρωμών Κοινοτικών Ενισχύσεων ήταν επί δεκαετίες μια ανοιχτή πληγή. Ένας φορέας που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τον εθνικό πρωτογενή τομέα, που με την πάροδο του χρόνου, όμως, μετατράπηκε σε ένα εργαλείο εξυπηρετήσεων, με μεσάζοντες, με κομματικούς και προσωπικούς γνωστούς, με τεχνικούς συμβούλους που δημιουργούσαν εξαρτήσεις και με δράσεις μέσα από πολλά υπόγεια, πολυδαίδαλα δίκτυα».
Αυτή η περιγραφή, όμως, από τα χείλη του πρωθυπουργού εγείρει πολλά ερωτήματα: Πότε συνειδητοποίησε αυτή την κατάσταση; Για ποιον λόγο επί τουλάχιστον πέντε χρόνια δεν έκανε κάτι ουσιαστικό για να καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία που είχε σωρευτεί σ’ αυτόν τον οργανισμό που διαχειρίστηκε δισεκατομμύρια ευρώ; Αφού τα γνώριζε όλα τούτα, γιατί αδρανούσε; Γιατί, αφού είναι οπαδός της ψηφιοποίησης κάθε πτυχής της λειτουργίας του Δημοσίου, άφησε τον ΟΠΕΚΕΠΕ να πελαγοδρομεί στο -πολύ βολικό για τα λαμόγια- χαρτοβασίλειο;
Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης αποπειράθηκε να ρίξει τις ευθύνες για το σκάνδαλο στην «άτιμη την κοινωνία», λέγοντας τα εξής: «Όποιος πιστεύει ότι το πρόβλημα αυτό είναι μόνο κομματικό ή μόνο πολιτικό και όχι και βαθιά κοινωνικό δεν έχει γνώση τού τι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική περιφέρεια».
Η αντιπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον απλό, τίμια εργαζόμενο κόσμο δεν μπορεί να κρυφτεί. Μεταθέτει τη βρομιά των «Χασάπηδων», των «Φραπέδων» και άλλων κολλητών της δικής του κυβέρνησης στην κοινωνία και ειδικότερα στους ανθρώπους που ζουν στην περιφέρεια. Όταν ο μανταμσουσουδισμός συνδυάζεται με την αδιαφάνεια και την οικογενειοκρατία, τότε οι πρωταγωνιστές των σκανδάλων μάς κουνούν και το δάχτυλο…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Σαφώς και το πρόβλημα είναι κοινωνικό, πρωτίστως!
Το ότι υπάρχουν τόσοι “απλοί άνθρωποι” που ευχαρίστως αναζητούν συμμάχους στον κρατικό μηχανισμό για να “τα οικονομήσουν”, είναι αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Άλλωστε η περιβόητη “αγορά” τι αποδεικνύει κάθε μέρα; Αν κάποιος έχει διαθέσιμη μια ημιυπόγεια τρύπα στου Ζωγράφου, ζητάει ανερυθρίαστα 600€ ενοίκιο, αδιαφορώντας για το πώς θα τα βγάλει πέρα ο συνάνθρωπός του. Το τραγικό είναι ότι δεν μιλάμε για κάποιο απρόσωπο “κράτος” ή “fund”, αλλά για τον σύγχρονο Ορέστη Μακρή (από την κάλπικη λίρα).
Στο ίδιο μήκος κύματος και το “brain drain”, νέοι άνθρωποι που περήφανα (!) δηλώνουν ότι “βρήκαν την υγειά τους” στο εξωτερικό και “δεν βλέπουν” να γυρίζουν στην Ελλάδα ποτέ. Πόσο χαοτικά διαφέρουν από τους μετανάστες των αρχών του 20ου αιώνα, που κατατάχθηκαν εθελοντικά για τους Βαλκανικούς Πολέμους (αν και είχαν φύγει με πολύ δυσμενέστερους όρους), και με τα πρώτα λεφτά έφτιαξαν την εκκλησία του χωριού τους;
Η ευθύνη των κυβερνώντων και των εκάστοτε ταγών είναι τεράστια, όσον αφορά την υφιστάμενη ηθική κατάπτωση, σε επίπεδο παιδείας, σεβασμού και συμπεριφοράς γενικότερα. Μην πέφτετε από τα σύννεφα, και εσείς (ως πυλώνας εξουσίας) τους εκθρέψατε. Μόνο τα χειρότερα να περιμένετε…
Βολικό να είσαι πρωθυπουργός, λες τα ψέματα της αρκούδας, ισχυρίζεσαι πως οι κλεψιές των άλλων ήταν μεγαλύτερες από αυτές της διακυβέρνησης σου και φεύγεις για το καφενείο της βουλής.
Οι πελάτες του κόμματος σου, Φραπέδες, Χασάπηδες και λοιπά παραβατικά στοιχεία αισθάνονται ανακούφιση και χαρά, κανένας δεν μπορεί να τους αγγίξει.
Έχουν τη στήριξη του πρωθυπουργού, όπως και ο Μάκης ο υπουργός.
Η παραγραφή δρομολογήθηκε, η λάσπη πάει στην αντιπολίτευση.
Γλυτώνουν με το γράμμα του νόμου που ίδιοι ψήφισαν, όμως σκότωσαν τη δικαιοσύνη λόγω αυτής της παράνομης κυβερνητικής συμπεριφοράς.
Ο ορισμός τότε των πρωθυπουργικών καθηκόντων είναι: «μόνιμη αντίστροφη της αλήθειας».
Μπράβο κ. Μητσοτάκη, ευτελίσατε χώρα, δημοκρατία και θεσμούς.
Όμως, το επίγραμμα στο ναό του Απόλλωνα στη Δήλο μας θυμίζει πως χωρίς δικαιοσύνη και υγεία οι πολίτες δεν αποκτούν ευμάρεια.
Δυστυχείς κάνατε τους πολίτες με τη συμπεριφορά σας κ Μητσοτάκη.
Κυβερνάτε σαν Αφρικανός φύλαρχος.
έτσι είναι η ελιτιστική δεξιά διεθνής. τα μέλη της μισούν με όλο τους το είναι, τον εργαζόμενο, τον φτωχό, τον αδύναμο. συνεχώς σε ένα μαραθώνιο ώστε να ανακαλύπτουν συνεχώς νέες διανοητικές ακροβασίες με τις οποίες να δικαιολογούν τον μισανθρωπισμό τους και τον ατομικισμό τους.
Στο τέλος, θα έρθουν και για εσάς, κατά παράφραση της γνωστής φράσης.