Κρίμα…

Του Μανώλη Κοττάκη 

Περιμέναμε προχθές το βράδυ να δούμε τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Κυριάκο Μητσοτάκη να δίδει συνέντευξη στον Σκάι και αντί αυτού είδαμε τα… νεύρα του. Εκείνος απουσίαζε. Καλά να είναι ο άνθρωπος, να τα ξεπεράσει γιατί τον έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Ψυχρό, κυνικό και ωμό. Κάποιος που έχει τα νεύρα του μπορεί και να είναι ανθρώπινος. Από όλη την ατμόσφαιρα της συνέντευξης, όμως, μας προέκυψε ένας άνθρωπος ο οποίος έχει χάσει πλήρως τον έλεγχο αλλά πασχίζει να πείσει το κοινό του ότι τον διατηρεί. Κορυφαίο παράδειγμα ο ευθύς υπαινιγμός του για τον δραματικό περιορισμό, αν όχι κατάργηση, των αγροτικών επιδοτήσεων, τις οποίες συνέδεσε με την παραγωγικότητα των αγροτών. Είχε, μάλιστα, το θράσος να βαφτίσει τις επερχόμενες περικοπές (για τις οποίες ευθύνονται τα κουμπαριά του και ίσως οι αντιπεριφερειάρχες του «πράσινου» περιφερειάρχη που στήριξε η Ν.Δ. στην Κρήτη )… κοινωνικό συμβόλαιο. 

Η αλήθεια, όμως, είναι άλλη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε την περικοπή τουλάχιστον 1 δισεκατομμυρίου ευρώ των αγροτικών επιδοτήσεων εξαιτίας της απάτης και πριν αυτό ανακοινωθεί επισήμως, σπεύδει ο πρωθυπουργός να ανακοινώσει ότι θα τις περικόψει μόνος του για να μην υποστεί το ρεζίλι της ταπείνωσης. Όπως έτρεξε να καταργήσει τον ΟΠΕΚΕΠΕ πριν ανακοινωθεί επισήμως το πόρισμα Κοβέσι. Ανάλογο παράδειγμα ο ισχυρισμός του ότι παίζει σκάκι «με τα λευκά πιόνια» και ότι αυτός αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην εξωτερική πολιτική. Μη αληθές. Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός που επικαλέστηκε ως δική του πρωτοβουλία με τα… λευκά επιβλήθηκε έπειτα από καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Έπειτα από «Ρουά Ματ» Βρυξελλών. Ποια λευκά πιόνια; Αστεία κάνουμε; Εμείς γίναμε τα πιόνια της ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης. Αντίστοιχο παράδειγμα ο υπαινιγμός του ότι θα αυξήσει το πλαφόν εισόδου ενός κόμματος στη Βουλή στο 5% λόγω του πολυκερματισμού στο Κοινοβούλιο που φέρνει κακοφωνία. Δεν αντέχει την πολυκομματική δημοκρατία ο πρωθυπουργός. Την αντέχει μόνο όταν μπορεί να την ελέγχει και να τη διασπά. Όταν, όμως, αυτή κάποτε ενώνεται εναντίον του και τον αποκαλεί εν χορώ «Καμόρα», είναι προβληματική και της αφαιρεί τον λόγο. Μέσα στα νεύρα του, επίσης, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι δεν θα περιλάβει στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας τον πρώην υπουργό Κώστα Καραμανλή, αν προκύψει καταδικαστική απόφαση στο Ειδικό Δικαστήριο. Παρεπέμφθη στο Ειδικό Δικαστήριο ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και δεν το ξέρουμε; Μόλις τώρα παραδόθηκε στην κρίση του φυσικού δικαστή, του τριμελούς γνωμοδοτικού του Αρείου Πάγου. Αλλά ο ντεμέκ φιλελεύθερος που υπερασπίζεται το κράτος δικαίου και το τεκμήριο της αθωότητας, εξέδωσε και απόφαση δικαστηρίου και απόφαση αποκλεισμού από τα ψηφοδέλτια! Κατά τα άλλα οι εκλογές θα γίνουν το… 2027. Μας πείσατε.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα της σύγχυσης δεν μας είναι ακατανόητο γιατί ο πρωθυπουργός επιτέθηκε στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, στον υφυπουργό Γιάννη Βαληνάκη και εμμέσως στην υπόλοιπη ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών την περίοδο 2004-2009, η οποία περιλαμβάνει στις τάξεις της την αδερφή του Ντόρα Μπακογιάννη και τον αείμνηστο Πέτρο Μολυβιάτη. Η ψυχολογική του κατάσταση φαίνεται να είναι τόσο εύθραυστη, ώστε αναζητεί νέο εσωκομματικό εχθρό για να αποδράσει από τις ευθύνες του. Αλλά οι ευθύνες του είναι εδώ, όσο κι αν κάθε τρεις και λίγο ανατρέχει στο παρελθόν, είτε για την εξωτερική πολιτική είτε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ ή για τα Τέμπη ή οτιδήποτε άλλο. Εδώ οι παθογένειες δεν πιάνουν! Η αλήθεια είναι γυμνή! Ποτέ η Ελλάδα δεν βρέθηκε σε τόσο εξευτελιστική κατάσταση, αδύνατη διπλωματικά, δουλική πολιτικά όσο επί των ημερών του. Επί καμιάς κυβερνήσεως. Ποτέ στο παρελθόν επί καμιάς κυβερνήσεως δεν ήταν τόσο κακή η διεθνής της εικόνα. Και επί Σημίτη και επί Καραμανλή και επί Παπανδρέου και επί Σαμαρά και επί Τσίπρα ακόμη υπήρχε, ασχέτως πολιτικών, ο ελάχιστος σεβασμός. Η Ελλάς δεν έγινε ποτέ στο παρελθόν επί οιασδήποτε κυβερνήσεως το κλοτσοσκούφι της Λιβύης, της Αιγύπτου, της Αλβανίας, των Σκοπίων, της Ουκρανίας και βεβαίως της Τουρκίας. Επί Καραμανλή αγοράζαμε τράπεζες στην Τουρκία, δεν κάναμε υποκλίσεις στους γείτονες. Αυτοί μας έκαναν. 

Η Ελλάς είχε πάντοτε στο παρελθόν ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας με την ηγεσία των ΗΠΑ χωρίς να τα σπάει με την Κίνα και τη Ρωσία. Είχε πάντοτε Αμερικανό πρέσβη από την πρώτη μέρα εκλογής του νέου προέδρου και όχι από τον ένατο μήνα, όπως θα συμβεί τώρα!

Οι πρωθυπουργοί της ήξεραν σε ποιον να τηλεφωνήσουν όταν προέκυπτε κάποιο θέμα στην εξωτερική μας πολιτική. Ο κύριος Μητσοτάκης, όταν προεκλήθη ευθέως από την κυρία Κοσιώνη αν υπάρχει άνθρωπος στον οποίο μπορεί να τηλεφωνήσει στην Αμερική τώρα, τα έχασε. Τι να πει. Ότι κυνηγούσε από πίσω στους διαδρόμους του ΝΑΤΟ τον Τραμπ, τον οποίο καθύβριζε προεκλογικά, για να του πει ένα «γεια» και εκείνος τον αγνόησε επιδεικτικά; Ακόμα και τον φίλο του τον Ζελένσκι, ο οποίος τον θεωρεί «έμπιστό του» υποτιμητικά τον χάνει, καθώς είναι απαίτηση της Δύσης η πτώση του από την ηγεσία. 

Τέλος: Μια ειδικότερη παρατήρηση για την περίοδο Καραμανλή. Το τι έγινε τότε μπορούν να το απαντήσουν δημοσίως ο ίδιος ο κύριος Καραμανλής, η αδερφή του Ντόρα Μπακογιάννη που ήταν υπουργός των Εξωτερικών, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Γιάννης Βαληνάκης, στα καταλυτικά ερωτήματα του οποίου για 6 μίλια και μηδενική ΑΟΖ δεν απάντησε ο πρωθυπουργός. Μόνο εξυπνάδες για το Twitter είχε να πει. Θα έρθει αυτή η στιγμή της απάντησης. Στην ώρα της. Το βέβαιο είναι ότι επί Καραμανλή δεν είχαμε «Γαλάζια Πατρίδα», δεν είχαμε τουρκολιβυκό μνημόνιο, δεν είχαμε την Αγία Σοφία τζαμί και σίγουρα δεν είχαμε τους Τούρκους να μιλούν συνεχώς για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη. Ο ίδιος ο Ερντογάν πήγε το 2004 στη Θράκη, χαρακτήρισε τη μειονότητα «μουσουλμανική» και κάλεσε τους πολίτες της ως Ευρωπαίοι πολίτες να είναι νομοταγείς πολίτες της Ελλάδος. Υπάρχει σύγκριση με τα σημερινά; Καταληκτικώς μια αναφορά στον Πέτρο Μολυβιάτη επειδή ο πρωθυπουργός έκανε διαρκή χρήση της λέξης «ακινησία», με την οποία πάντοτε το εκσυγχρονιστικό μπλοκ φωτογράφιζε τον ευπατρίδη πρέσβη και πολιτικό. Αν δεν του άρεσε η ακινησία Μολυβιάτη, που ευτυχώς απέτρεψε με την κατάργηση του Ελσίνκι στο να παραπεμφθούν οι γκρίζες ζώνες και θέματα κυριαρχίας νήσων στο δικαστήριο της Χάγης, τότε γιατί παρακάλεσε φορτικά το οικογενειακό του περιβάλλον να εκφωνήσει τον επικήδειο αποχαιρετισμό του στην κηδεία του πριν από λίγο καιρό; (Ευτυχώς του το αρνήθηκαν.) Γιατί εξέδωσε μία δήλωση με την οποία μιλούσε κολακευτικά για τη δράση του Μολυβιάτη στη διπλωματία και εξέφρασε τον θαυμασμό του για την προσφορά του στην εξωτερική πολιτική; 

Κύριε Μητσοτάκη, ακούστε. Δεν θα βγείτε από τα προσωπικά σας αδιέξοδα επιτιθέμενος στους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας. Θα απολογηθείτε μέχρι και την τελευταία σας πράξη, η οποία έχει καταστήσει την Ελλάδα όμηρο της Τουρκίας, όπως είπε ο Κώστας Καραμανλής και, δυστυχώς, όπως παρατηρήσαμε, όταν σας ρώτησε για αυτή του τη δήλωση η κυρία Κοσιώνη δεν είπατε λέξη. Απαντήστε γιατί σας έχει κάνει χάνδρα στο κομπολόι του ο Ερντογάν και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε. Αυτά.