Έγραφε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του ο αποβιώσας τραγουδιστής: «Ένα από τα πράγματα για τα οποία μετανιώνω είναι αυτό – η σκληρότητα στα ζώα»
Του Παναγιώτη Λιάκου
Ο άνθρωπος που συνέβαλε στην ίδρυση και την καθιέρωση του μουσικού είδους heavy metal μέσω του συγκροτήματος Black Sabbath, στο οποίο αρχικά ήταν ο τραγουδιστής (μέχρι να τον απολύσουν), είχε μια εξαιρετικά σκοτεινή πλευρά: να σκοτώνει και να βασανίζει ζώα. Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο «I am Ozzy»* έγραφε για την «καριέρα» του σε ένα σφαγείο ζώων στο οποίο εργάστηκε στη νεότητά του (σελ. 54):
«Ανέλαβα επίσης το καθήκον της σφαγής γουρουνιών. Λένε ότι το μόνο πράγμα που είναι άχρηστο σε ένα γουρούνι είναι η τσιρίδα του, και είναι αλήθεια. […] Η δουλειά μου ήταν να παίρνω τσιμπίδες που είχαν σφουγγάρι στην άκρη, να τις βουτάω στο νερό, να τις βάζω πάνω στο κεφάλι του γουρουνιού, να πατάω ένα κουμπί στη λαβή και να σιγουρεύω ότι το γουρούνι είναι ναρκωμένο. Πάλι, θα πρέπει να πω, ότι μπορεί και να μη λειτουργούσε με την πρώτη, αλλά κανένας δεν νοιαζόταν. Οι τύποι εκεί έπαιζαν με τα γουρούνια μερικές φορές και διέπρατταν ό,τι κτηνωδία μπορεί να φανταστεί κανείς. Εκείνο το μέρος ήταν σαν το Άουσβιτς στα χειρότερά του, με το κακό που βασίλευε. Μερικές φορές έριχναν τα γουρούνια σε έναν κάδο με βραστό νερό πριν καν τα αναισθητοποιήσουν. Ή τα περνούσαν από φούρνο που τους έκαιγε όλες τις τρίχες στην πλάτη, ενώ ήταν ακόμη ξύπνια. Μετανιώνω για πολλά από αυτά τώρα. Το να σκοτώνεις ένα γουρούνι για μια ωραία τηγανιά είναι αποδεκτό. Δεν υπάρχει όμως καμία δικαιολογία για την ωμότητα, ακόμα κι αν είσαι ένας έφηβος που σκυλοβαριέται».
Στην σελίδα 163 αποκαλύπτει: «Πυροβολούσα οτιδήποτε κινούνταν τότε. Θυμάμαι ότι όταν δώσαμε το Triumph Herald και το αντικαταστήσαμε με μια ολόκληρη ολοκαίνουργια Mercedes -ύστερα από ακόμα ένα τηλεφώνημα στο γραφείο του Patrick Meehan-, το αμάξι ήταν πάντοτε γρατσουνισμένο και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε το γιατί. Το έφτιαχνα, το πάρκαρα όλη τη νύχτα στο γκαράζ, αλλά το επόμενο πρωί η μπογιά ήταν πάλι γεμάτη κοψίματα και γρατσουνιές. Μου κόστισε τη μάνα του και τον πατέρα του. Μετά αντιλήφθηκα τι συνέβαινε. Είχαμε μια οικογένεια αδέσποτα γατιά που ζούσαν στο γκαράζ και όταν έκανε κρύο σκαρφάλωναν πάνω στο καπό της Mercedes, επειδή ήταν ωραία και ζεστά. Έτσι μια μέρα γύρισα από μια μακρά συνεδρία στο Hand & Cleaver, την τοπική παμπ, πήρα το κυνηγετικό μου όπλο και αφάνισα τα πάντα. Την πρώτη φορά πέτυχα δύο ή τρεις από αυτές. Μετά συνέχισα να πηγαίνω κάθε μέρα και να τις ξεπαστρεύω μία μία. Όμως, να ξέρετε, ένα από τα πράγματα για τα οποία μετανιώνω είναι αυτό – η σκληρότητα στα ζώα».
Πρωτοπόρος μουσικά αυτός ο τραγουδιστής, αλλά όχι και το καλύτερο παιδί… Το καλό της υπόθεσης είναι ότι αποκάλυψε πολλά απ’ όσα διέπραξε εις βάρος των ζώων (το βιβλίο έχει κι άλλες αποκαλύψεις, ακόμα πιο φρικιαστικές) και εξέφρασε τη μεταμέλειά του για τις πράξεις του.
*Ozzy Osbourne και Chris Ayres, «Είμαι ο Ozzy», μετάφραση Νατάσσα Χασιώτη, εκδόσεις zoobus, Αθήνα: 2010
