Του Μανώλη Κοττάκη
Το επικοινωνιακό «αμπαλάζ» ήταν τέλειο. Η σύντομη δήλωση του πρωθυπουργού για τα θαλάσσια πάρκα στα αγγλικά -άγνωστο σε ποιους απευθυνόταν- «ντυμένη» με εντυπωσιακά πλάνα από τον βυθό (στον οποίο εσχάτως συχνάζει η κυβέρνηση) ήταν έμπλεη λυρισμού. Ο κύριος Μητσοτάκης χαρακτήρισε τη θάλασσα «σιωπηλή δύναμη της Ελλάδας», παρέπεμψε στο ντοκιμαντέρ «Οcean» που τον ενέπνευσε, έκανε μια αμφίσημη δήλωση για την «καλύτερη διαχείριση της θάλασσας» και επισήμανε περιέργως ότι «θα επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας μαζί της όχι ως ιδιοκτήτες αλλά ως θεματοφύλακες» (;), καταλήγοντας με το βαρύγδουπο «αν προστατεύσουμε τον εαυτό μας, θα προστατεύσουμε και το δικό μας μέλλον». Η ειδυλλιακή εικόνα για την τολμηρή πρωτοβουλία της κυβέρνησης συμπληρώθηκε από την αντίδραση της Άγκυρας, η οποία, μολονότι αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο κεντρικό Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο και απαιτεί συνδιαχείριση στις κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες, στην Αθήνα έγινε δεκτή (μαζί με τα επιθετικά πρωτοσέλιδα του τουρκικού Τύπου) με πανηγυρισμούς. «Αδιάσειστη απόδειξη» ότι επιτέλους η κυβέρνηση έκανε κάτι πατριωτικό.
Μακάρι να ήταν έτσι! Αλλά δεν είναι! Το αντίθετο. Μια απλή αντιπαραβολή και σύγκριση των χαρτών που εκπόνησε το υπουργείο Εξωτερικών πριν από ακριβώς έναν χρόνο με τους τελικούς χάρτες των θαλάσσιων πάρκων που δόθηκαν στη δημοσιότητα αποδεικνύει περίτρανα τη δραματική οπισθοχώρηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις τουρκικές απαιτήσεις, οι οποίες παραμένουν ακόρεστες.
Οι καταλυτικές αλλαγές στους χάρτες είναι δύο: Οι πρώτοι χάρτες εξέτειναν τα θαλάσσια πάρκα πέραν των 6 μιλίων σε περιοχές του Αιγαίου που η Ελλάς μπορεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου να χαράξει ΑΟΖ και αλιευτική ζώνη. Οι τελικοί χάρτες των θαλάσσιων πάρκων που ταυτίζονται με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό που καταθέσαμε στην Ε.Ε. προσφάτως κλείνουν την Ελλάδα οριστικά στα χωρικά ύδατα των 6 μιλίων. Δημιουργούν προηγούμενα. Οι τελικοί χάρτες δεν περιλαμβάνουν επίσης τα Δωδεκάνησα, πλην δύο αμφισβητούμενων βραχονησίδων των νησίδων Λέβιθα και Κίναρο, τα οποία η κυβέρνηση φροντίζει να αποστερεί από οικονομική ζωή (όπως έχουμε αποκαλύψει). Οι τελικοί χάρτες περιλαμβάνουν μόνο νησιά των Κυκλάδων, γι’ αυτό έχει αφαιρεθεί ο συνολικός όρος Αιγαίο από αυτούς, έχει αντικατασταθεί από τον όρο «Νότιες Κυκλάδες» με τη μικρή υποσημείωση «Νότιο Αιγαίο 1». Κάτι που αποτελεί σήμα προς την Τουρκία ότι αυτοί οι χάρτες δεν περιλαμβάνουν τις περιοχές που θεωρούν γκρίζες ζώνες στα Δωδεκάνησα οι Τούρκοι!
Τώρα γίνεται απολύτως κατανοητό γιατί τα βρόντηξε από την υπηρεσία του και παραιτήθηκε ο αρμόδιος διευθυντής του ΥΠΕΞ Ρούσος Κούνδουρος προ οκταμήνου. Γιατί η μέθοδος αυτή που άρχισε με τη διαπραγμάτευση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην καρδιά του Αιγαίου με αφορμή τα πάρκα θα διολισθήσει εν τέλει (μετά την ανακοίνωση των τουρκικών θαλάσσιων πάρκων στην καρδιά του Αιγαίου – επίκειται) σε έναν ελληνοτουρκικό διάλογο για οριοθέτηση και συγχωροθέτηση αυτών! Σε συνδιαχείριση στο κέντρο Αιγαίου και αλλού με άλλοθι τα… θαλασσοπούλια. Σύμφωνα με πληροφορίες της «δημοκρατίας», οι Τούρκοι σχεδιάζουν να χωροθετήσουν πάρκα στην περιοχή που άφησε εκτεθειμένη η Ελλάς μεταξύ Κυκλάδων, Δωδεκανήσων και Κρήτης! Ο στόχος, πασίδηλος. Θα θέσουν ζήτημα εδαφικού καθεστώτος για δεκάδες βραχονησίδες.
Η μέθοδος αυτή του υπουργείου Εξωτερικών πλέον των λοιπών, εκτός από εθνικά καταστροφική, είναι και στρατηγικά λανθασμένη. Όπως τόνισε εύστοχα στη Ναυτεμπορική TV ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Βαληνάκης: «Αν θες πραγματικά να προστατέψεις τα νησιά και την εθνική κυριαρχία τους, δεν θέτεις ως προτεραιότητα τα πάρκα, αλλά την επιστροφή των κατοίκων των νησιών και νησίδων στις εστίες τους. Αυτός πρέπει να είναι ο στρατηγικός μας στόχος στα νησιά του Αιγαίου. Η παρουσία ανθρώπων». Αληθές. Οι άνθρωποι υπερασπίζονται τις πατρογονικές εστίες και όχι το συμπαθές θαλασσοπούλι μαυροπετρίτης…
Εγω Μητσοτάκη θα ψηφίσω. Πρέπει κάποια στιγμή να μοιασουμε στους πραγματικούς ΝΔκρατες όπως ο Αδωνις ο Σκερτζος ο Λοβερδος οι λακεδες του ΣΚΑΙ του Liberal της ομάδας αλήθειας ο Ζαχαρος ό Μουμτζης ο Βοριδης ο Θεοδωρικακος ο Φλωριδης ο Πλευρης και η Άννα Μαρία Λογοθέτη. Ο Καραμανλής ο Βαληνακης ο Παυλόπουλος και κάτι τέτοιοι είναι συριζαιοι. Κκεδες. Ακροδεξιοί.
Φοβικός ο πρωθυπουργός, το φανερώνει το χέρι του, με τον αντίχειρα μέσα στην τσέπη.
Το ίδιο φανερώνει η κλίση του σώματος του και το δήθεν ανέμελο ύφος που καταδεικνύει το προσωπείο που χρησιμοποιεί
καλά, η κριντζίλα κάθε φορά του πθ που θέλει να μας το παίζει και ευαισθητούλης και μας πετάει και ένα σίριαλ που είδε στο νετφλιξ, δηλαδή έλεος μπρο. Με τον σερ ντέιβιντ και πωπω, έπρεπε να δει νετφλιξ ο κυριάκος για να καταλάβει τη σημασία του θαλασσίου οικοσυστήματος, μέχρι να το δει, νόμιζε ότι ήταν γήπεδο ποδοσφαίρου ας πούμε.