Ελληνούτσοι και Ελληνέζοι

Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*

Ζούμε την εποχή της κανονικότητας του παραδόξου, όπου η λογική μετασχηματίζεται σε ρατσιστική υπερβολή. Μια χώρα της Αφρικής, διαλυμένη από εμφυλίους, χωρίς στρατό, ναυτικό ή αεροπορία, κυριαρχεί στον θαλάσσιο χώρο νοτίως της Κρήτης, διεκδικεί το Ιόνιο και αποβιβάζει καθημερινά τους «στρατιώτες» της στις ελληνικές ακτές, χωρίς να «πέσει σφαίρα». Το ελληνικό κράτος, με την πλειοψηφική υποστήριξη του κομματικού φάσματος έχει αποφασίσει όχι μόνο να μην αντισταθεί, αλλά, αντιθέτως, να αναλάβει την πλήρη σίτιση, στέγαση, νομική αιτιολόγηση και ιδεολογική υπεράσπιση των εισβολέων του. Πίσω από την ψευδαίσθηση της ευρωπαϊκής κανονικότητας, το ελληνικό πολίτευμα έχει μεταλλαχθεί σε ένα δύσοσμο υβρίδιο διαταραγμένης σκέψης, σήψης και εθελούσιας παρακμής.

Η μεσαία τάξη φορολογείται με ιεραποστολικό πάθος, όχι για να χτιστούν σχολεία ή νοσοκομεία, αλλά για να τραφεί ο στρατός των εισβολέων που όχι μόνον δεν εργάζεται, αλλά επί το χείρον δεν έχει καμία σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό. Αντιθέτως, απαιτεί να επιβάλει τη δική του κουλτούρα, δοθέντος ότι η Ελλάδα του Μητσοτάκη ενδιαφέρεται για πληθυσμούς και όχι για πολίτες.

Ο πολιτισμικός και ιδεολογικός μετασχηματισμός είναι τόσο βαθύς, ώστε η ίδια η ελληνική νομοθεσία, άλλοτε καρπός αγώνων και αίματος, προσαρμόζεται στα ήθη της σαρίας. Η νέα πολιτική κανονικότητα δαιμονοποιεί την ισλαμοφοβία, όχι όμως τον ισλαμοφασισμό. Οι πολίτες καλούνται να αποκηρύξουν τον εθνικό τους εαυτό, να ζητήσουν συγγνώμη για την ύπαρξη και την ελληνικότητά τους. Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς, θα τελειώσει ποτέ αυτή η παράνοια; Θα υπάρξει αναστροφή; Αντίσταση; Η απάντηση, για όσους ακόμα διατηρούν λογικά ανακλαστικά, είναι «όχι».

Πρώτη φορά στην ιστορική τους διαδρομή οι Έλληνες ανέδειξαν πρωθυπουργό κάποιον που δηλώνει ευθαρσώς «αντινατιβιστής». Δηλαδή, όχι απλώς πολίτης του κόσμου ή κοσμοπολίτης· αλλά «ανθέλληνας». Κάποιος που δηλώνει ότι είναι υπερήφανος επειδή η Ελλάδα «μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική κοινωνία», όπου «πολυπολιτισμική» σημαίνει στην πράξη μουσουλμανοκεντρική και αντιδυτική. Στο όνομά του η πατρίδα επιστρέφει στον Μεσαίωνα χωρίς πανοπλίες και σπαθιά, μόνο με συνθηματικό λόγο, επιδόματα, κλοπή, υπερφορολόγηση, ΜΚΟ και κρατικές επιδοτήσεις.

Όμως το πλέον τρομακτικό δεν είναι αυτός. Είναι οι άλλοι. Οι πολλοί. Οι πρώην Έλληνες που σήμερα σχηματοποιούνται σε «Ελληνούτσους» και «Ελληνέζους». Οι πρώτοι είναι η μάζα των αδιάφορων. Οι απαθείς. Αυτοί που τους νοιάζει μόνο το κινητό, το delivery και το επόμενο ριάλιτι. Δεν θυμώνουν, δεν επαναστατούν, δεν διαβάζουν – και κυρίως δεν θέλουν να ξέρουν. Το μόνο που επιθυμούν είναι να συνεχίσει ο κόσμος να κινείται γύρω από το μικρό, εύθραυστο εγώ τους. Οι δεύτεροι, οι Ελληνέζοι, είναι οι πλέον επικίνδυνοι, επειδή είναι οι «δήθεν» μορφωμένοι βάνδαλοι της ιδεολογίας. Αυτοί που δηλώνουν υπέρμαχοι του «αντιφασισμού», επιδιώκοντας να εισαγάγουν τους νέους φασισμούς. Είναι αυτοί που ονειρεύονται μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες. Που έχουν αναγάγει την αυτοδιάλυση σε αρετή και την εθνική αμνησία σε ηθική ανωτερότητα. Οι Ελληνέζοι έχουν τα πτυχία, πολλές φορές «πέτσινα», κατέχουν την εξουσία, ελέγχουν τα ΜΜΕ και κυρίως έχουν την πίστη ότι η πατρίδα είναι μια κατασκευή που πρέπει να κατεδαφιστεί, με το αζημίωτο φυσικά.

Ανάμεσά τους, ελάχιστοι είναι πλέον οι αληθινοί Έλληνες. Περιθωριοποιημένοι, διασυρμένοι, λοιδορούμενοι, αλλά παρόντες. Τα τελευταία ίχνη του φωτός σε έναν ουρανό που σκοτεινιάζει κάθε μέρα και περισσότερο. Η αλλαγή της συνείδησης ενός λαού τελικά δεν γίνεται με φωτιά και σίδερο, αλλά με τηλεόραση και likes. Με νόμους που δεν καταλαβαίνεις, αλλά αποδέχεσαι. Με συνθήματα που δεν πιστεύεις, αλλά επαναλαμβάνεις. Έτσι κατασκευάζονται οι Ελληνούτσοι και έτσι κυριαρχούν οι Ελληνέζοι. Η ελπίδα όμως βρίσκεται στους ελάχιστους που αρνούνται να γίνουν Ελληνούτσοι ή Ελληνέζοι. Σε αυτούς που θυμούνται. Σε αυτούς που αναπολούν και αντιστέκονται, αν όχι για να νικήσουν, τουλάχιστον για να σώσουν την τιμή όλων των άλλων, των ηττημένων.

*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών