Του Μανώλη Κοττάκη
Ο πρωθυπουργός ανέσυρε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας μια λέξη που εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο σε άλλη συγκυρία, με άλλο Σύνταγμα και εντελώς διαφορετικούς συσχετισμούς ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος το 1989: «Ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής του τόπου. Ήταν η εποχή που μετείχε νομίμως στη σύνθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μέλος της εθνικής αντιπροσωπίας, ο βουλευτής κατήγορος (καταργήθηκε με την αναθεώρηση του 2001) και τέτοια σχόλια λόγω του ιδιόμορφου ασυμβίβαστου (και νομοθέτης και δικαστής) ήταν ανεκτά. Αποτελούσαν τη διαμαρτυρία για τη δίωξη της ηγεσίας μιας παράταξης από την ηγεσία μιας άλλης με εργαλείο τη Δικαιοσύνη.
Το Σύνταγμα του 2001 κατήργησε την αδόκιμη συμμετοχή μελών της νομοθετικής εξουσίας στη σύνθεση της δικαστικής (τελευταίοι εξαιρετικοί βουλευτές κατήγοροι ο καθηγητής μου στη Νομική ΔΠΘ, πρώην εισαγγελέας Κώστας Κωνσταντινίδης, ο στιβαρός Νίκος Κωνσταντόπουλος και ο πράος Λαρισινός Νίκος Κατσαρός) και για προστασία των πολιτικών συνέστησε ένα τριμελές γνωμοδοτικό συμβούλιο που παρεμβάλλεται μεταξύ της Βουλής και του ακροατηρίου του Ειδικού Δικαστηρίου για να ελέγχει τη νομιμότητα της δίωξης. Ο μόνος προβληματισμός που ετέθη έπειτα από εκείνη την αναθεώρηση είναι ο τρέχων για την απευθείας υπαγωγή των υπουργών και των πολιτικών, χωρίς προηγούμενη άδεια της Βουλής, στον φυσικό δικαστή.
Μέσα σε ένα νομικό πλαίσιο σαν και αυτό, ο συλλογισμός που ανέπτυξε στο Καρπενήσι ο πρωθυπουργός για την ποινικοποίηση της δημόσιας ζωής, εκτός από αιωρούμενος, είναι και προβληματικός. Προβληματικός γιατί σε καμία από τις εκκρεμείς υποθέσεις της περιόδου δεν είναι η πολιτική ο επισπεύδων των διώξεων. Η Δικαιοσύνη είναι. Και για τις υποθέσεις Τριαντόπουλου και Καραμανλή, και για τις υποθέσεις Βορίδη και Αυγενάκη. Στις μεν πρώτες διαβίβασε δικογραφία στη Βουλή ο ανακριτής Μπακαΐμης, στις δεύτερες η Ευρωπαία εισαγγελεύς Κοβέσι. Είναι τουλάχιστον άστοχο να κατηγορεί ένας πρωθυπουργός τη Δικαιοσύνη για… ποινικοποίηση, όταν αρμοδιότητά της είναι ακριβώς αυτή: Η διερεύνηση ποινικών αδικημάτων. Είναι όμως άστοχο για ακόμα έναν λόγο: Η δικογραφία Κοβέσι αποκαλύπτει τη δράση μιας μαφίας, υπό μορφή εγκληματικής οργάνωσης, η οποία δεν θέλησε απλώς να «ανέβει» στην έδρα του δικαστηρίου και να δικάσει. Θέλησε να ανέβει στην εξουσία και να κυβερνήσει με τα όπλα. Στις νόμιμες επισυνδέσεις της δικογραφίας, πρακτική που, όπως επισήμανε εύστοχα ο βουλευτής Κέρκυρας Αλέξανδρος Αυλωνίτης, χρησιμοποιείται από τις δικαστικές Αρχές σε βαριές υποθέσεις όπως ναρκωτικά, μπραβιλίκια, νύχτα, αποκαλύπτονται τρία φοβερά γεγονότα: Πολίτης παρεμβαίνει σε κρατικό αξιωματούχο και πιέζει για μεθοδεύσεις υπουργών με τελικό στόχο… την παύση δικαστικής λειτουργού που τον ερευνά από τα καθήκοντά της. Είμαστε με τα καλά μας; Σε άλλη συνομιλία, ο ίδιος μονολογεί χάριν ενός αστεϊσμού, που δεν είναι καθόλου αστείος, ότι θα έπρεπε να έχει δολοφονήσει αυτή τη δικαστική λειτουργό. Και σε μια τρίτη συνομιλία με τη φράση «δώσ’ της!» συνεννοείται με κρατικό λειτουργό πώς θα εξοντώσει με πειθαρχικές ποινές την αδιάφθορη αξιωματούχο του ΟΠΕΚΕΠΕ που αποκάλυψε το σκάνδαλο.
Είναι η άνοδος της μαφίας στην εξουσία με τη μορφή εγκληματικής οργάνωσης, όπως την περιγράφει η Κοβέσι, «ποινικοποίηση» της δημόσιας ζωής, κύριε πρωθυπουργέ; Είναι οι διαταγές της σε υπουργούς και προέδρους οργανισμών «ποινικοποίηση»; Απονέμει η μαφία «δίκαιο», πειθαρχικό ή ποινικό; Και την καλύπτετε; Νομίζετε ότι αν συνεχίσετε έτσι δεν θα σας ρουφήξει και εσάς η μαύρη τρύπα που έχει ήδη ανοίξει στους θεσμούς;
Αίτημα: Ρίξτε μια ματιά, κύριε πρωθυπουργέ, στην καμπύλη των ποσοστών σας και στην επικαιρότητα την τελευταία διετία! Κάθε τρεις και λίγο πέφτετε πολιτικά από ένα σκάνδαλο μέτριας ή μεγάλης έντασης, μετά ανασκουμπώνεστε, σηκώνεστε επικοινωνιακά και μετά ξαναπέφτετε και ξανασηκώνεστε μέχρι να πέσετε μόνος σας οριστικά. Χωρίς σπρώξιμο από κανέναν άσπονδο. Για εκεί πάτε ολοταχώς. Επειδή θεωρείτε ότι ξεπεράσατε το βουνό των υποκλοπών και των Τεμπών (που είναι όμως ανοικτή πληγή χαίνουσα ικανή να κακοφορμίσει ανά πάσα στιγμή), έχετε αποκτήσει την αλαζονική αυτοπεποίθηση ότι θα επιτύχετε το ίδιο και τώρα. Ότι είστε, όπως λέει και το τραγούδι της Χαρούλας, «βασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και παντοκράτορας». Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Σας επαναλαμβάνουμε όμως: Δεν χρειάζεστε κόμμα για να υποστείτε έπειτα από ικανό χρόνο την εξαΰλωση. Θα καταστείτε κύμβαλο αλαλάζον και χωρίς νέο κόμμα στα δεξιά σας. Το νέο κόμμα που πλαγιοκοπεί έξοχα την παράταξη είστε εσείς ο ίδιος. Η θεωρία της ποινικοποίησης στέλνει το μήνυμα σε κεντρώους, αριστερούς και δεξιούς ότι οι διεφθαρμένοι υπουργοί σας περιφρονούν τη Δικαιοσύνη και ότι εσείς δοξάζετε την ατιμωρησία. Δεν θα σας πάει μακριά αυτό. Πολύ δε περισσότερο που με την προσθήκη του Ανδρέα Λοβέρδου στο ρόστερ, το φθινόπωρο, η κυβέρνησή σας θα μοιάζει σύντομα με φωτογραφία κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη του 2000 έπειτα από ορκωμοσία στα σκαλιά της Βουλής. Τα 2/3 των υπουργών του είναι υπουργοί σας!
ΚΑΝΑΝΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΚΡΑΤΑΝΕ ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΜΠΛΕΞΕΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΗ ΜΠΟΥΓΑΔΑ Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΗ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ
ΞΕΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΟΥ ΚΥΡΙΕ ΜΑΝΩΛΗ ??/
Δεν καταστρέφεται ο Μητσοτάκης αλλά το ψευτο-είδωλο που οικοδόμησαν οι επικοινωνιακοί του μηχανισμοί. Στην πραγματικότητα ανέκαθεν η φαμίλια κυβερνούσε, ήταν το λεγόμενο “βαθύ κράτος”. Απλώς τώρα απέκτησε και τυπικά την εξουσία. Όπως τέλος πάντων συνέβη αυτό από το 2016 και έπειτα .
Ήδη, το 2014 με άκρως ακατανόητες κινήσεις εμπάθειας πριονίζει την κυβέρνηση Σαμαρά (το σφουγγάρι έχει άλλη χρήση όχι για να σβήνει τελικά, αλλά να απορροφά συστήματα και υπο-συστήματα), με διαίρει και βασίλευε, διάλυση του δημόσιου τομέα και κυρίως με την εμπέδωση του βαθέος κράτους.
Πάσης φύσεως “ιστορικοί” (ακόμα και οι κατ’ ευφημισμόν αντισυστημικοί) καθυβρίζουν την Ανδρεοπαπανδρεϊκή παρακαταθήκη (δεν μπορεί όλα να τα έκανε λάθος αλλά έστω κ έτσι), όταν όμως έρχεται η ώρα, να ασκήσουν κριτική στον Κυριάκο (κατά κόσμον Κούλη) Μητσοτάκη, είτε τον επαινούν, είτε δεν τον αναφέρουν καν.
Τι καταστρέφεται λοιπόν; Το πορτρέτο ενός ψεύδους. Ο Τσίπρας (άλλη περίπτωση κ αυτός νεοδεξιάς αριστεράς) ήταν ο “αγράμματος”, ο “χαβαλές”, ο “έτσι” ο “αλλιώς”.
Και όμως, από την αυθάδη επέλαση στο Άγιον Όρος με ύφος πάτρωνα, άλλη μια απατηλή ψευδαίσθηση κατέρρευσε.
Ο “τεχνοκράτης” δεν ξέρει γράμματα. Είναι αγράμματος ο άνθρωπος και πλήρως ανορθόγραφος!
Είναι ο ίδιος, που οι -παντελώς άσχετοι με την πολιτική επιστήμη – επικοινωνιολόγοι/κειμενογράφοι του, υπέδειξαν πριν χρόνια στον ΚΜ, να “την πει” στον Τσίπρα από βήματος της Βουλής για την… διάκριση των εξουσιών που διατύπωσε ο Ζαν Ζακ Ρουσώ (φευ).
Στην αυτή περίπτωση βέβαια, καταργείται η πολιτική επιστήμη ως μη χρηστική και η ορθογραφία καθαυτή.
Όπως συμβαίνει σε κάτι περίεργα αφρικανικά καθεστώτα που διακωμωδεί η φαντασιακή του αμερικανικού καπιταλισμού (βλ. στον κινηματογράφο για παράδειγμα).
Οπότε, είναι πιο πρακτικός ο κατά κόσμον Κούλης.
Δεν τον αφορούν τα θεωρητικά και οι ορθογραφίες(…).
Επενδύει στην ψηφιακή εναρμόνιση με την εποχή μας. Και επ’ ευκαιρία τεστάρει (ένα δύο, ένα δύο) τον ασύρματο στην ιδιωτικότητα ενός εκάστου.
Έλα όμως, που στην ευρυζωνικότητα είμαστε τελευταίοι κάτω ακόμα και από τους Βαλκάνιους γείτονές μας…
Εν τέλει, είναι το ψέμα που καταστρέφεται και όχι ο πρωθυπουργός. Αυτός απλά αποκαλύπτεται κατά το “Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι”.
Η φυσιογνωμία του θα έπρεπε να προϊδεάσει κάποιον κόσμο αλλά ο Γκρούεζας πέθανε μόνο στον κινηματογράφο. Στην πραγματικότητα είναι εδώ και στήνει ή ξεστήνει καριέρες, ζωές, τα πάντα.
Το 2019 κ. Κοττακη δεν ξέρατε τι είναι ο Μητσοτάκης; Ο Άδωνις; Ο Βοριδης; Η Βουλτεψη; Ο Πλευρης; Ο Αυγενακης; Ολα τα σαπακια του σημιτισταν στη ΝΔ; Όλα αυτά τα μαφιόζικα ανθρωπάκια που πριν λίγα χρονια είχαν ρίξει τη ΝΔ του Σαμαρά στο 18% και τους είχε σιχαθεί η πλαση; Ξέρατε. Και τους κάνατε ξανά κυβέρνηση. Δεν είστε αγαθιαρηδες. Είστε ηλιθιοι ή συνένοχοι. Δεν λυπάμαι κανέναν σας και δεν έχει σημασία καμία μεταμελεια σας τώρα. Θα λάβετε και το ανάλογο τίμημα για όλα όσα παθαίνει και θα πάθει η χώρα στο εγγύς μέλλον. Έστω και αν αυτά συνοψίζονται μόνο σε συνειδησιακες ερινυες.
Με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω.
Όσο διαβάζω τις ειδήσεις, συνειδητοποιώ πως η Ελλάδα μοιάζει να υπάρχει μόνο για τους πολιτικούς της. Όχι για τους πολίτες. Τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνται αποκλειστικά με τους εκλεγμένους και τους επίδοξους σωτήρες—είτε είναι «καλοί» είτε «κακοί». Η ουσία είναι πως αυτοί κυριαρχούν στη δημόσια σφαίρα. Οι πολίτες; Πουθενά!! Εκτός αν τύχει να πέσουν θύματα κάποιου εγκλήματος.
Κάθε εφημερίδα που ανοίγω, κάθε ιστοσελίδα κ άρθρο που διαβάζω, αποπνέει την ίδια αίσθηση παρακμής. Συμμορίες, διαφθορά, σκάνδαλα, και φυσικά πολιτικοί που ειδικεύονται στην τέχνη της αυτοπροβολής και της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων. Στην παραγωγή; σχεδόν τίποτα. Η κοινωνία ακούει, παρακολουθεί, αγανακτεί. Αλλά παραμένει θεατής.
Ο ελληνικός λαός παρουσιάζεται συχνά ως ο «πάντα σωστός» και «πάντα δίκαιος». Ίσως γιατίείναι απλώς ένας ιδανικός ρόλος για να εξωραΐζει μια πραγματικότητα που δεν τιμά κανέναν.
Αναρωτιέμαι μήπως τελικά έχουμε εξοικειωθεί τόσο πολύ με τη γελοιότητα της πολιτικής, που την αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Και τα ΜΜΕ, αντί να δίνουν βήμα στους πολίτες, προτιμούν να καθρεφτίζουν την αυταρέσκεια των ισχυρών. Η TV μας γέμισε με μαγειρες και μαγειρική αλλά καθόλου μια ωραία εκπομπή για σωστή οδήγηση στο δρόμο και λιγότερα ατυχ’ηματα. Αν αυτό είναι ο καθρέφτης της δημοκρατίας μας, χρειάζεται επειγόντως επανασχεδιασμό.Και αν αυτό είναι δημοσιογραφία…καλύτερα να μην πω, γιατί το σχόλιο θα κοπεί..!!!!
Η Ελλάδα, μετατρέπεται σε κάτι πολύ χειρότερα απο την Ινδία που υπήρχε πρίν τον Γκάντι .Για όσους δεν γνωρίζουν, σε εκείνες τις εποχές, οι δύσμοιροι ινδοί είχαν ως κυβέρνηση ή, διακυβέρνηση γόνους πρίγκηπες -πολιτικούς Η υποδεέστερους πολιτικούς /υποτακτικούς στους πρίγκηπες Ολοι εκείνοι αποτελούσαν και την διακυβέρνηση του τόπου πάντοτε με άγαστη συνεργασία, με οικονομικές ελίτ Ομως εκείνη την άρχουσα πολιτική τάξη, την ηλεγχε η Αγγλια μέσω διπλωματών και ανώτερων στρατιωτικών Συν τοις άλλοις, η ντόπια πολιτική και οικονομική ελίτ προκειμένου να διατηρήσει τα προνόμια που είχε ,έσκυβε το κεφάλι της στον εκάστοτε χαμηλόβαθμο ή υψηλόβαθμο εγγλέζο διπλωμάτη ή διοικητικό υπάλληλο που τους διέταζε Και ο εγγλέζος με τάκτ και ανάλογα με τις διαθέσεις του ηταν είτε ευγενικός είτε αγενής Και επομένως εαν οι ντόπιοι φύλαρχοι, ήταν υπάκουοι ή αντιθέτως, αν αντιδρούσαν τους έδινε ή τους αφαιρούσε προνόμια Αν για παράδειγμα ,ένας σαχίμπ / πολιτικός κυβερνήτης δεν έκανε ,ότι του διέταζε ο εγγλέζος και δη τον εκνέυριζε τότε, ο τελευταίος ,τον έριχνε στα τάρταρτα Τότε ο ινδός δεν θα είχε ούτε χρήματα για να ζεί, ούτε την θέση των ονείρων του Διότι εκείνα ,Θα τα επαιρνε ο αντίπαλός του .Ετσι λοιπόν, μπροστά στον εγγλέζο υπάλληλο όλοι τουσ καθόταν σούζα και δη τον ετρεμαν. Αυτή ήταν η πραγματική εξουσία, σε εκείνη χρωστούσαν όλα όσα είχαν και ήταν. Στην ουσία οι εγγλέζοι, τους απεχθανόταν. Μεγαλύτερο σεβασμό είχαν, στους μπάτλερ τους στην αλβιώνα Παρά εκείνους που στην ουσία, παρασιτούσαν εκμεταλευόμενοι ,αρχαίες αντιλήψεις και εθιμα και έναν λαό βουτηγμένο στην φτώχεια και στην εξαθλίωση -Οσο για τους εγγλέζους; ολα εκείνα τα στοιχεία ,τους βόλευαν Ιδιαίτερα η φτώχια διότι ο φτωχός, είναι θύμα εκμετάλευσης και δη δεν έχει την δυνατότητα να αντιδράσει .. δεν ήταν αλλωστε και η χώρα καταγωγής τους Αλλα δια μεσω του προσωπείου τους και των τρόπων τους ,ενίοτε είχαν τον τρόπο προσβάλλουν τους γόνους. Το μόνο που ήθελαν οι αποικιοκράτες ήταν να γίνονται, οι δικές τους δουλειές και όπως εκείνοι ήθελαν Και αν οι γόνοι ικανοποιούσαν επιτυχώς τις απαιτήσεις των πραγματικών αφεντάδων είχαν τα ανάλογα μπόνους Σπουδές στην Γηραία Αλβιώνα σε ονομαστά πανεπιστήμια Στα οποία οι γόνοι καθόντουσαν κάπου απομακρυσμένα και στην γωνία Αυτά ήταν ένα απο τα δώρα των εγγλέζων….φτηνό αλλά επιανε
Παράλληλα, Δεν εννοιαζαν τους γόνους αν ο χαμηλόβαθμος εγγλέζος διπλωμάτης ή διοικητικός τους χλεύαζε. Ούτε έννοιαζε των γόνων οτι, ο κόσμος Που τους στήριζε λόγω νοοτροπίας ζούσε σε οικτρές συνθήκες Και η χώρα τους στέναζε Αρκεί ο εγγλέζος ,να τους δίνει τα προνόμια και το χρήμα Την ίδια στιγμή ο τελευταίος εγγλέζος αποικιοκράτης ζούσε πλουσιοπάροχα, εις βάρος τόσων και τόσων Ετσι οι ξένοι έμαθαν στον λοιπό πλανήτη τι σημαίνει αποικία Δηλαδή στο να είσαι σκλάβος στο ίδιο σου το σπίτι Τα ίδια έκαναν και οι γάλλοι και οι ολλανδοί Κυβερνούσαν μέσω των ντόπιων ελιτίστικων πολιτικών Το ίδιο γινόταν και δυστυχώς γίνεται για την Ελλάδα μόνο που τώρα είναι όλα φανερά
Και το χειρότερο ειναι οτι για να γίνει κάποιος πρωθυπουργός θα πρέπει να εγκρηθεί απο τρείς παράγοντες Τις πρεσβείες ,τις νομαρχιακές και η μαφία
Μετά την ανεξαρτησία τους λοιπόν οι Ινδοί εχουν ξεγράψει ολους εκείνους που χάρης στην καλή διάθεση των εγγλέζων ζουσαν εις βάρος τους Ακόμη και σήμερα Τους θεωρούν αποστάτες Ισως και για αυτούς τους λόγους και ο πρώην πια πρωθυπουργός Σούνακ είδε στο πρόσωπο του δικού μας εναν σαχίμπ εκείνων των μαύρων εποχών για την χώρα καταγωγής του Και δη αντέδρασε ανάλογα ………Ομως ο Τραμπ και οι λοιποί ηγέτες βλέπουν άλλα Μια κυβέρνηση που θύμιζε όλους εκείνους τους υποτακτικούς των πρώην αποικιών με αρχηγούς που εκληπαρούν πρεσβίες Προκειμένου να γίνουν ξανά πρωθυπουργοί Δίνοντας την χώρα τους έρμαιο σε κάθε οποιονδήποτε Και αυτό είναι κάτι που όντως ενοχλεί -Ολα άλλωστε έχουν κάποιο όριο
κρίμα στον άνθρωπο πολύ κρίμα ….Κρίμα σε όλους μας
Σωστό το μπεκατσόνι👍🏻
Χρόνια πολλά με υγεία σε Ηλίες (σχολιάζει και ΗΛΙΑΣ εδώ), Ηλιάννες.