Οι προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση, υπό τον κεντρικό συντονισμό του Μεγάρου Μαξίμου ασφαλώς, να δείξει ότι δήθεν ενδιαφέρεται να χυθεί άπλετο φως στις όζουσες υποθέσεις αυτής της περιόδου και ότι κινείται προς αυτή την κατεύθυνση όχι μόνο δεν πείθουν κανέναν αλλά οδηγούν και στο εντελώς αντίθετο συμπέρασμα.
Αφενός το έγκλημα των Τεμπών και αφετέρου το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκονται στην κορυφή της επικαιρότητας και το κοινό ζητούμενο είναι να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο, να αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια και να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι όσο ψηλά και να ίστανται.
Αυτή η συντριπτική απαίτηση της κοινής γνώμης καταγράφεται και σε όλες τις πρόσφατες μετρήσεις που, παρά τα υποστυλώματα προς τον κ. Μητσοτάκη, δεν γίνεται να αποκρύψουν το κλίμα δυσαρέσκειας έως και οργής που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, ακόμα και μεταξύ των ψηφοφόρων της Ν.Δ., οι οποίοι βλέπουν με θλίψη πολλές από τις ελπίδες της για διαφάνεια και ηθική ακεραιότητα να διαψεύδονται.
Το κυβερνητικό επιτελείο, έχοντας επαναπαυτεί προφανώς στις ψευδεπίγραφες δάφνες της επικοινωνιακής χειραγώγησης, πιστεύει ότι μπορεί να κοροϊδεύει ωμά τον ελληνικό λαό υποτιμώντας με τον πιο χυδαίο τρόπο τη νοημοσύνη του. Έφτασαν στο σημείο ακόμα και το αδίκημα που αποδίδει με το χθεσινό της πόρισμα η πλειοψηφία της Ν.Δ. στην εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη, όσον αφορά τον πρώην υπουργό Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, να μην έχει ουδεμία σχέση με το αρχικό αίτημα για την έναρξη ποινικής διαδικασίας εις βάρος του.
Την ίδια ώρα, αυτά που εκτυλίσσονται γύρω από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ εκ μέρους των εκπροσώπων της κυβερνητικής παράταξης όπως και των εμπλεκόμενων στελεχών της στο σκάνδαλο είναι κυριολεκτικώς πρωτοφανή. Η προσπάθεια να γίνει το μαύρο άσπρο δεν έχει προηγούμενο. Και η εντελώς καθεστωτική νοοτροπία με την οποία επιχειρείται να «πνιγεί» η αλήθεια πάνω απ’ όλα προσβάλλει τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους νεοδημοκράτες, οι οποίοι, ακόμα και όσοι δεν το ομολογούν, καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.
Με τη μεθόδευση της εξεταστικής επιτροπής -την αποτελεσματικότητα της οποίας ως θεσμό αμφισβητούσε μόλις πρόσφατα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης- το Μέγαρο Μαξίμου κάθε άλλο παρά θέλει να γίνει ουσιαστική διερεύνηση έστω και σε βάθος χρόνου. Οι δικαιολογίες και οι δικολαβισμοί που ακούγονται, μάλιστα, στα τηλεοπτικά παράθυρα ταιριάζουν περισσότερο σε ενόχους που αναζητούν απεγνωσμένα σοφιστείες για να τη γλιτώσουν.
Όταν ο ουρανός είναι καθαρός αστραπές δεν φοβάται, όπως λέει πολύ σωστά ο λαός μας. Φαίνεται, όμως, ότι εν προκειμένω όχι μόνο οι αστραπές, αλλά οι βροντές και οι κεραυνοί έχουν τρομοκρατήσει τους «λερωμένους» πρωταγωνιστές του σκανδάλου, όπως και τους ηθικούς αυτουργούς και τους προστάτες τους. Και αντί να έχουν το θάρρος και την τιμιότητα να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεων και των συμπεριφορών τους κατά πρόσωπο και απέναντι στον ελληνικό λαό, με δειλία και ποταπότητα περιμένουν να διασωθούν διά της… παραγραφής. Έστω κι αν πρόκειται για την πιο ατιμωτική «λύση» που θα τους σημαδεύει για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Αυτά τα δύο δεν είναι πλέον στην κορυφή του ενδιαφέροντος. Άλλο τί είναι στην επικαιρότητα και άλλο τί ενδιαφέρει τον κόσμο πραγματικά.
Τα Τέμπη ξεφούσκωσαν εξ αιτίας των περσονων που τα “πήραν εργολαβία”. Στο “3%” ανήκουν πλέον.
Ο ευφυώς σιωπηλός και σώφρων Νίκος Πλακιάς επιβεβαιώθηκε για το ατελέσφορο της ομοβροντίας εξώδικων, μηνύσεων και δικομανίας, που άλλο σκοπό δεν εξυπηρέτησαν τελικά, παρά μόνο την διατήρηση των εμπνευστών τους στην επικαιρότητα. Το 15′ τους έληξε όμως.
Ας δοκιμάσουν ένα συλλαλητήριο. Δεν θα γεμίσει ούτε ταξί για την Κωνσταντοπούλου και την συντροφιά της. Ποιος θα πάει;…
Οι κινηματικοι ήδη την επόμενη μέρα γύρισαν την πλάτη. Κατάλαβαν. Ασχολούνται μεν, με δικές τους δράσεις, όπως αυτοί τις εννοούν, αλλά μακριά από ψώνια.
Ο ΠΕΚΕΠΕ έχει γίνει ανέκδοτο (στα 20 δις της φαντασίωσης της Γιάννας + 400 εκ του ΠΕΚΕΠΕ).
Λες και δεν ξέραμε τι γινόταν με τις αγροτικές επιδοτήσεις 30 χρόνια τώρα.
Μάλιστα ο ΠΕΚΕΠΕ συντηρείται από την ίδια την κυβέρνηση στα φιλικά της μέσα, για να κρύβονται οι λίαν επικίνδυνες, οριακές πλέον, εξελίξεις στα εξωτερικά.
Αυτές είναι σήμερα που ενδιαφέρουν όποιον δεν είναι κοντόφθαλμος, μαζί με τον αμείλικτο πληθωρισμό και την στεγαστική κρίση, ιδίως στην Αθήνα.
Στην αντιπολίτευση λόγου χάριν, που “τρέχει” τον ΠΕΚΕΠΕ, δεν είπαν καν πως τα 400 εκ θα μπορούσαν να είχαν χρηματοδοτήσει δύο τρυπάνια.
Άλλες είναι οι προτεραιότητες τους.
“Βούτυρο ή κανόνια;…” Γνωστή η παθολογία και ανίατη.
Επικίνδυνη ησυχία στη Νέα Ορλεάνη, ωραίο φιλμ, το προτείνω.