Του Χρήστου Μπολώση
Βρέθηκα σε παρουσίαση βιβλίου για τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Παρουσίαζαν τρεις καταξιωμένοι ηθοποιοί. Ο ένας εξ αυτών θέλησε να πείσει, χωρίς κανείς να του το ζητήσει, ότι διακατέχεται κάργα από δημοκρατικά και φιλολαϊκά διαπιστευτήρια και είπε ότι εκείνη την εποχή η Αστυνομία κυνηγούσε τον φτωχό λαό και πρόσεχε τους πλουσίους.
Ατύχησε, βέβαια, ο δημοφιλής ηθοποιός, διότι αυτά δεν γίνονταν μόνο τότε. Ίσως δεν έχει ενημερωθεί. Γίνονται και, μάλιστα, ίσως πιο έντονα και σήμερα.
Προσφάτως μεγαλοπαράγων σχεδόν κατηγορήθηκε για εμπλοκή σε εγκληματική οργάνωση και παραλίγο να ρίξει την κυβέρνηση. Παλιότερα άλλος είχε μιλήσει λίαν απαξιωτικά για τον πρωθυπουργό και προ ημερών τους είδαμε να «αγκαλιάζονται» με αφορμή δωρεά του… παρεκτραπέντος προς τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος… συνελήφθησαν από την Αστυνομία.
Είναι συγκινητική η φιλότιμη προσπάθεια μερικών να παρουσιάσουν έστω και από σπόντα αντιστασιακές δάφνες σε τιμή ευκαιρίας, αλλά, δυστυχώς, την σήμερον ημέραν, με τα ΜΜΕ στο φόρτε τους, μαθαίνονται τα πάντα.
Αυτό, βέβαια, δεν είναι ο κανόνας, διότι έχει φάει η μαρμάγκα ειδήσεις καν και καν, επειδή χαλούσαν τη σούπα σε μεγαλόσχημους. Αλλά, παρά το σφίξιμο αφρικανικού βόα, όλο και κάτι ξεφεύγει. Τις περισσότερες φορές πίσω απ’ τις γραμμές.
Λίγο προσεκτικότερη αντίσταση, παρακαλώ.