Ο υπουργός Μετανάστευσης κατηγόρησε αυτόν των Εξωτερικών ότι δεν είχε λάβει καμία διπλωματική μέριμνα για τον διασυρμό που υπέστη προχθές στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Σοβαρή κρίση εκδηλώθηκε (και) στο εσωτερικό της κυβέρνησης, στον απόηχο των ντροπιαστικών εξελίξεων με την εκδίωξη της ευρωπαϊκής αντιπροσωπίας, συμπεριλαμβανομένου του Έλληνα υπουργού Μετανάστευσης Θ. Πλεύρη από την κυβέρνηση Χαφτάρ της ανατολικής Λιβύης…
Όπως πληροφορείται συγκεκριμένα η στήλη, ένας άγριος τηλεφωνικός καβγάς ανάμεσα στον κ. Πλεύρη και τον υπουργό Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη αναστάτωσε, μαζί με όλα τα άλλα, τα κυβερνητικά παρασκήνια από νωρίς χθες το πρωί, φτάνοντας μέχρι και το Μέγαρο Μαξίμου…
Έξαλλος, σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, ο Θ. Πλεύρης τηλεφώνησε στον Γ. Γεραπετρίτη καταλογίζοντάς του ευθύνες για τον διασυρμό που υπέστη προχθές στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης. Και τον κατηγόρησε ότι δεν είχε λάβει καμία διπλωματική μέριμνα για να μη συμβεί αυτό, δεδομένου μάλιστα ότι πριν από τέσσερις ημέρες είχε επισκεφθεί και ο ίδιος τη Λιβύη και είχε συναντηθεί με τον Χαφτάρ…
Ο Γ. Γεραπετρίτης, από την πλευρά του, φέρεται ότι αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη δική του ή του υπουργείου Εξωτερικών και τα φόρτωσε όλα στον Ευρωπαίο επίτροπο Μάγκνους Μπρούνερ και στην αντιπροσωπία του. Το ίδιο ισχυρίστηκε αργότερα και σε τηλεοπτική συνέντευξή του…
Από τις ίδιες πηγές λέγεται μάλιστα ότι -καθώς ο Πλεύρης μάλλον δεν πείστηκε- η συνομιλία των δύο υπουργών διανθίστηκε και με ορισμένες βαριές εκφράσεις, ενώ τερματίστηκε όταν ο υπουργός Μετανάστευσης έκλεισε απότομα το τηλέφωνο στον συνάδελφό του.
Αρχικώς ελέχθη ότι πυροσβεστικό ρόλο ανέλαβε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης. Φαίνεται όμως ότι η ένταση της σύγκρουσης ήταν τέτοια που υποχρέωσε το ίδιον τον Κ. Μητσοτάκη να εμπλακεί. Και το έκανε κατά τη συνάντηση που είχε με τον Πλεύρη χθες το μεσημέρι στο Μέγαρο Μαξίμου πριν πάει στη Βουλή για να κάνει τις ανακοινώσεις αναφορικά με το όλο θέμα.
Το ενδιαφέρον ωστόσο και εδώ είναι ότι με βάση την εικόνα που μεταδίδεται ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο έγειρε προς την πλευρά Γεραπετρίτη, αλλά και τον κάλυψε πλήρως. Ζήτησε δε από τον Θ. Πλεύρη να σταματήσει να στρέφεται εναντίον του υπουργού Εξωτερικών και να τα βάζει μαζί του!
Η πρωθυπουργική στάση συνιστά καταρχάς ένα ηχηρό άδειασμα στον κ. Πλεύρη, η τοποθέτηση του οποίου στο υπουργείο Μετανάστευσης καταγράφεται -λίγες μόλις ημέρες μετά- ως ένα επικοινωνιακό άλλοθι. Κι αν ο Χαφτάρ τον κήρυξε «persona non grata», ο Μητσοτάκης τον έβαλε προφανώς μόνο για βιτρίνα…
Αντιθέτως επιβεβαιώνεται άλλη μία φορά ότι Μητσοτάκης – Γεραπετρίτης παραμένουν «σφιχταγκαλιασμένοι» στην (επικίνδυνη) πολιτική που εφαρμόζουν…
Το χθεσινό περιστατικό, που μαθεύτηκε γρήγορα στους διαδρόμους, δείχνει επίσης πόσο έχουν φουντώσει πια οι φυγόκεντρες τάσεις και πώς από τη συλλογική κυβερνητική ευθύνη καθείς φροντίζει για την ατομική του ευθύνη. Σημάδι κι αυτό της προϊούσας κατάρρευσης…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Ο Πλεύρης υιός είχε αναλάβει την εκπροσώπηση του πατέρα του σε υπόθεση οικονομικής διεκδίκησης ακινήτου, που ανήκε στο κράτος της Λιβύης, για υπόθεση επί Καντάφι (ο Καντάφι ουδέποτε πλήρωσε για νομικές υπηρεσίες τις οποίες παρείχε ο πατέρας του στη Λιβύη ή στον ίδιο).
Την τελική άδεια από το ελληνικό κράτος για να διεκδικήσει κρατικό λιβυκό ακίνητο, την έλαβε ο νεαρός Πλεύρης το 2009.
Αξία του λιβυκού ακινήτου 6 εκ. όπως γράφεται.
Έτσι μάλλον δεν θα έπρεπε να έχει εμπλακεί και να πάει στη Λιβύη, ούτε και το υπουργείο εξωτερικών θα έπρεπε να συναινέσει στο να πάει.
Μπορεί από το τέλος του Καντάφι η Λιβύη να διχοτομηθηκε, να σπαράσσεται, να άλλαξε χέρια και καθεστώτα, αλλά ακόμα και τα κράτη-παριες έχουν συνέχεια και ιδίως οι διακρατικές νομικές αντιδικίες παραμένουν πάντα στα αρχεία των υπουργείων εξωτερικών.
ΥΓ ίσως γι αυτό να μην έβγαλε μιλιά όταν εξελισσόταν η ντροπιαστική εκδίωξη της αποστολής από τον άρρητο άξονα Τραμπ – Χαφταρ.