Η Ελλάδα αντιμετωπίζει θανάσιμη απειλή και ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποκρίνεται ότι ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του, αερολογώντας και υποσχόμενος λύσεις. Λίβυοι φύλαρχοι, όπως ο Χαφτάρ, χλευάζουν και την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ε.Ε., απελαύνοντας την ευρωπαϊκή διπλωματική αποστολή (ανάμεσά τους κι ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης Θάνος Πλεύρης), και ο πρωθυπουργός απαντά στην πρόκληση δηλώνοντας στη Βουλή ότι «η δίοδος στην Ελλάδα κλείνει». Το βασικό αντεπιχείρημα στην πρωθυπουργική πομφόλυγα είναι οι ίδιοι οι αριθμοί: η δίοδος των ισλαμιστών εποίκων τώρα άνοιξε. Αυτό αποδεικνύουν οι χιλιάδες «διασώσεις» ισλαμιστών, που περνάνε με το «έτσι θέλω» στην ελληνική επικράτεια χρησιμοποιώντας σαν «θαλάσσια ταξί» τα σκάφη του Λιμενικού.
Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να εξηγήσει στους Έλληνες αυτό που αφήνει να εννοηθεί η φράση του «η δίοδος στην Ελλάδα κλείνει». Αν (σύμφωνα με όσα ο ίδιος νομίζει) κλείνει τώρα η λιβυκή δίοδος προς την Ελλάδα, γιατί την άφηνε τόσους μήνες ανοιχτή; Δεν αποτελεί κραυγαλέα παράβαση καθήκοντος η αδιαφορία του για την απειλή στην εθνική ασφάλεια που συνιστά η λαθρομετανάστευση;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που δήλωνε υπερήφανος «αντινατιβιστής» και χαιρόταν όταν έβλεπε την Ελλάδα να γίνεται «πολυπολιτισμική», γιατί αδράνησε το 2023, όταν είδε την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι να συνάπτει συμφωνία με τον Χαφτάρ για τη λαθρομετανάστευση; Δεν κατάλαβε ότι η παύση «αφίξεων» των ισλαμιστών εποίκων στην Ιταλία και η αντίστοιχη αύξηση στην Κρήτη και τη Γαύδο ήταν αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας; Ο κ. Μητσοτάκης ήταν τόσο απασχολημένος με τη νομοθέτηση της αναγνώρισης του «γάμου» των ομοφυλοφίλων, ώστε λησμόνησε το μείζον θέμα της εισόδου στην Ελλάδα πληθυσμών άσχετων με την Ιστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό της;
Η «δημοκρατία» είναι το μόνο ενημερωτικό μέσο πανελλήνιας κυκλοφορίας που έχει ασχοληθεί συστηματικά και από τα πρώτα φύλλα της με τη μείζονα απειλή του εποικισμού της χώρας από αφροασιατικά στίφη ισλαμιστών, στρατεύσιμης ηλικίας, που παρουσιάζονται σαν «απροστάτευτοι πρόσφυγες». Θα συνεχίσουμε να καλύπτουμε το θέμα, όσο κι αν δεν αρέσει αυτό στους «αντινατιβιστές» της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Η μόλις δημοσιευθείσα διακήρυξη της “Ομάδας Πολιτών”, με πρωτεργάτες τους Γιάννη Μάζη & Μελέτη Μελετόπουλο και 91 υπογράφοντες:
https://best-tv.gr/diakiryxi-91-prosopikotiton-i-ellada-chreiazetai-epeigontos-epanekkinisi-me-orama-kai-schedio/
Η συνάφεια της διακήρυξης με τις θέσεις Σαμαρά & Καραμανλή είναι προφανής.
Η στήριξη του εγχειρήματος είναι μονόδρομος!
Ο Γιάννης είναι 57 ετών. Παντρεμένος, εργένης, χωρισμένος, τι σημασία έχει; Αν είναι παντρεμένος, θα αποφεύγει τη γυναίκα του. Αν είναι εργένης, θα είναι κλεισμένος στον εαυτό του, γιατί «οι γυναίκες είναι ακριβό σπόρ». Αν είναι χωρισμένος, θα έχει πάθει ψυχολογικό καταναγκασμό πανικόβλητης και ασφυκτικής «αγάπης» προς τα παιδιά του.
Τελοσπάντων, ο Γιάννης είναι του 41%. Θυμάται ακόμη το 1990, όταν ξεκίνησε τη «δουλειά». Τοπικός πολιτευτής ο πατέρας του, στα Γιάννενα, με τοπικές άκρες. Διορίστηκε στα ΕΛΤΑ από το… παράθυρο ο Γιάννης. Αραλίκι. Μέρες ανούσιες και αντιπαραγωγικές. Επιδόματα, που κάθε υγιώς σκεπτόμενος πολίτης, θα είχε την τσίπα να παραδεχθεί ότι δεν τον αξίζει. 2.500 ευρώ έφτασε το 2009. Και να σκεφτείς ότι ο Γιάννης δεν είχε σπουδάσει κάτι. Πέραν τούτων, και τα 2.500 ευρώ «τσέπωνε» και ΝΔ ψήφιζε από τα γεννοφάσκια.
2015: τα 2.500 ευρώ είχαν γίνει 1.000 και ο Γιάννης τα έβγαζε πέρα τσίμα τσίμα. Πάλι καλά που έχει το πατρικό του. Αρχικά «αγανακτισμένος» (ήταν της μόδας, βλέπεις), μετά έκανε υπομονή με Σαμαρά για καλύτερες μέρες. Δεν θα ψήφιζε με τίποτα τους «ρεμπεσκιέδες» της Αριστεράς που, κατ ´αυτόν, μόνο προβλήματα επιφέρουν με τις ουτοπικές τους ιδέες.
2019: η δικαίωση του Γιάνννη. Επιτέλους Μεσσίας! Αυτός που θα σώσει τη χώρα, θα την εκσυγχρονίσει και θα μας…εκτοξεύσει σε λιβάδια χλοερά!
Αυτά έλεγε δημόσια. Απο μέσα του χαιρόταν γιατί, λόγω εμπειρίας και πείρας με τους τοπικούς άρχοντες, θα ήταν «καβαντζωμένος» με τον Κυριάκο. Ίσως και να πήγαινε μετακλητούς σε κανένα βουλευτικό γραφείο, με διπλάσιο μισθό. Έμπαινε Κούλη! Δώσε πόνο στους Ζαίους, Κούλη. Μεσαία, ω Μεσσία!
2025: ο Γίαννης αποσβολωμένος, με τα πρότυπά του τσακισμένα , τρέμει για την επόμενη μέρα, χωρίς τον Κούλη και τον τοπικό βουλευτή του.
Αυτά που έλεγε περί «Μεσσία» και «εκτόξευσης ΣΒΙΙΙΙΙΝ», τώρα δεν τολμά να τα ξεστομίσει.
Πιάνει τον εαυτό του να έχει ταχυκαρδία και ανεξήγητο ιδρώτα.
Και, ξαφνικά, υψώνεται μία φωνή από μέσα του, σαν καταπατημένος δράκος, και του καταμαρτυρεί: «Άστο Γιάννη. είσαι κατάπτυστος εαυτούλης και εξαιτίας εσού και τόσων άλλων η Ελλάδα, σιγά σιγά, σβήνει από τον χάρτη. Έτσι δεν είναι Γιαννάκη;»
Σιωπή ο Γιάννης. Μετά αποδέχεται με κατήφεια και ένα νεύμα κατάφασης. «Είναι αργά Γιάννη», ξεστομίζει ο δράκος, πριν ανοίξει τα φτερά του και τραβήξει για άλλες πολιτείες. Αυτή, η Ελλάδα, του προκαλεί τάση προς έμετο, ημικρανία και ένα συνεχές αίσθημα απλής αηδίας.
Ο Γιάννης περιορίζεται στο να κοιτάει τον εαυτό του στον καθρέπτη. Ξαφνικά, μέσα από το γυαλί, ακούει μιά φωνής «Έτσι δεν είναι Γιαννάκη;». «Έτσι είναι» απαντά. «Όμως πλέον είναι πολύ αργά. Θα πάω με τον Κούλη μέχρι την άβυσσο. Δεν έχω επιλογή».
Και αίφνης σπάει ο καθρέπτης, φεύγει ο δράκος και ο Γιαννάκης ετοιμάζεται να πάει στο βουλευτικό γραφείο.
Έτσι δεν είναι Γιαννάκη;