Να μη δουλευόμαστε κιόλας…

Του Κωνσταντίνου Σχοινά

Μέσα σ’ όλα τ’ άλλα, έχουμε και τούτο: Διοικητής δομής φιλοξενίας λαθρομεταναστών της βόρειας Ελλάδας δημοσιοποιεί μέσω κοινωνικών δικτύων τον αποτροπιασμό του για τη μη ανανέωση της θητείας του στη… νευραλγική αυτή θέση. Εγώ, λέει, τα έκανα όλα σωστά και άριστα, αλλά δεν χώρεσα στις επιλογές τους αυτή τη φορά!

Και ποια είναι όλα αυτά που κάποιος μπορεί να τα διεκπεραιώνει εξαιρετικά ως κάτοχος τέτοιου είδους δημόσιας θέσης; Έχει ενδιαφέρον εδώ το πράγμα. Αντιγράφω από το δημοσίευμα του ανδρός:

«[…] Aντικαθίσταται, λοιπόν, ο διοικητής της δομής με τις άψογες διαδικασίες ασύλου (2.500 φιλοξενούμενοι αναχώρησαν συντεταγμένα με τα ατομικά τους έγγραφα), τη μηδενική παραβατικότητα (καταστροφές, κλοπές, κυκλώματα διακίνησης, ναρκωτικά, εξεγέρσεις είναι άγνωστες λέξεις σε εμάς), την προσήλωση στην εκπαίδευση (όλα τα παιδιά, επί 6 σχολικές χρονιές, ακόμη και επί Covid-19, φοιτούν σε σχολεία της περιοχής), τη φιλοξενία ασυνόδευτων ανηλίκων σε 2 διαφορετικές περιόδους (2020-2021 και σήμερα), τις εξαιρετικές σχέσεις με την τοπική κοινωνία (το 90% των εργαζομένων κατάγονται από την περιοχή, σε μία απολύτως συνειδητή επιλογή μας) αλλά και τη διεθνή προβολή της χώρας μας, μέσω των διθυραμβικών σχολίων για την άψογη λειτουργία της Δομής (υπεύθυνοι ασφαλείας από όλο τον κόσμο σε επίσκεψη στο πλαίσιο συνεδρίου, Πανεπιστήμιο Austin at Texas, με δύο επισκέψεις καθηγητών και φοιτητών σε υλοποίηση έργου για πρώτη και μοναδική φορά στην Ελλάδα, Γερμανός Πρόξενος στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την άψογη συνεργασία μας σε ιατρικό επίπεδο). Της δομής που αξιολογείται πάντοτε με άριστα (Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, επιτροπές του υπουργείου), της δομής που βραβεύτηκε στη ΔΕΘ 2023 για την επιτυχή ένταξη των προσφύγων μέσω των δράσεων φιλοζωίας, της δομής-πρότυπο σε όλους τους τομείς! Μάλλον δεν έχουν όμως σημασία αυτά τα εκπληκτικά -και μετρήσιμα- αποτελέσματα, ούτε και το γεγονός ότι αυτός ο Διοικητής, πέραν της 25ετούς αδιάκοπης ενασχόλησής του με το Μεταναστευτικό/Προσφυγικό ως νομικός, διδάσκει πλέον επί 2 ακαδημαϊκά έτη Διοίκηση Δομών Φιλοξενίας σε Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα, το μόνο εξειδικευμένο στην Ελλάδα για τη Μετανάστευση».

Φυσικά, όλοι ξέρουμε ότι κάποιοι υπόγειοι παράγοντες θα καθοδηγούν τις επιλογές των προσώπων και ουδόλως η οιαδήποτε αξιοκρατία. Είναι, ωστόσο, ενδιαφέρων ο απολογισμός όπως παρατέθηκε… Εμείς, κύριοι, δώσαμε χαρτιά σε χιλιάδες αγνώστων ή ανεπιβεβαίωτων στοιχείων μαντράχαλους, έτυχε να μην έχουμε στο χωριό μας περιστατικά βίας (στα παλαιότερα των υποδημάτων μας, αν οπουδήποτε αλλού στη χώρα γίνονται τσαμπουκάδες και διακίνηση ναρκωτικών, εμείς το αποφύγαμε), δεν αφήσαμε σχολείο για σχολείο χωρίς προσφυγόπουλα, δίνουμε δουλειά στον κόσμο της περιοχής, αφού όλες οι άλλες δραστηριότητες είναι πια μη κερδοφόρες, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί μάς παινεύουν και μας αγαπάνε (κι εμείς τους αγαπάμε πολύ), μας δίνουν και βραβεία κιόλας και μοιράζουμε κι ακαδημαϊκούς τίτλους για να γεμίζουν το βιογραφικό τους οι Έλληνες άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι…

Με τις ευχές μας να επανεξεταστεί η υπόθεση του ανθρώπου και να μη βρεθεί υποβαθμισμένος, αλλά να μη δουλευόμαστε κιόλας…