Η φράση «μαζί τα φάγαμε» του Θόδωρου Πάγκαλου διατυπώθηκε από τον υπουργό των Ιμίων και της υπόθεσης Οτσαλάν ως διαπίστωση μιας νοσογόνου κατάστασης που προέκυψε με το πέρασμα του χρόνου. Όμως, στην πραγματικότητα, το «μαζί τα φάγαμε» είναι φράση που δείχνει την ανακούφιση μιας σάπιας εξουσίας, η οποία ήθελε εξαρχής να βρει συνενόχους στο μεγάλο πλιάτσικο.
Αυτό που συνέβη με τον ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνει πόσο βαθιά πέρασε σε σημαντική μερίδα της κοινωνίας η αντίληψη πως «είναι κορόιδο» όποιος συμπεριφέρεται ως υπεύθυνος πολίτης, που σέβεται και το πνεύμα και το γράμμα του νόμου. Το ίδιο το πολιτικό σύστημα διαφθείρει τους πολίτες του με την ατιμωρησία και το «κλείσιμο του ματιού» σε όσους παραβιάζουν τη νομοθεσία. Κάνουν ότι δεν βλέπουν τις μικροκλοπές, διότι αυτές τους επιτρέπουν να διαπράττουν μεγαλύτερης κλίμακας αδικήματα.
Η επιτυχία της προσπάθειας των εξουσιαστών να βρίσκουν συνενόχους φαίνεται και από το γεγονός των μαζικών αποχωρήσεων από διεκδικήσεις επιδοτήσεων από τα προγράμματα βιολογικής κτηνοτροφίας και μελισσοκομίας. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Τσιάρας, σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, είπε ότι οι μαζικές αποχωρήσεις από τα προαναφερθέντα προγράμματα γίνονται «υπό τον φόβο των επιτόπιων ελέγχων που έχει ήδη προαναγγείλει το υπουργείο Ανάπτυξης».
Η μέθοδος της… υπερβολής και στις δηλώσεις βοσκοτόπων και στον αριθμό των δηλωθέντων κοπαδιών και στις περιγραφές περί… βιολογικής παραγωγής είναι κοινό μυστικό στην ελληνική περιφέρεια εδώ και χρόνια – κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το αρνηθεί η κυβέρνηση, που καμώνεται την αιφνιδιασμένη και την ανήξερη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως «νεωτεριστής», αποτελεί τον γνησιότερο εκφραστή του παλαιοκομματισμού που κατέστρεψε τη χώρα. Στον παλαιοκομματισμό, ο εκπρόσωπος του κράτους, οι θεματοφύλακες των θεσμών «κάνουν τα στραβά μάτια» σε διάφορες απάτες και κουτοπονηριές για να εξαγοράσουν ψήφους, να αυξήσουν την πολιτική επιρροή τους και να παρατείνουν τη χρυσοφόρα παραμονή τους στην εξουσία. Και κάπως έτσι όλο το σύστημα, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, υποβαθμίζεται μέχρι να πιάσει… πάτο.
Κάτι τέτοιο βιώνουμε στις μέρες μας.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Όταν οι διαχειριστές της εξουσίας εχουν μόνο σκεπτικό πως να κλέψουν και πόσα πολλά χρειάζονται άλλοθι που βρίσκετε πολύ εύκολα μέσα στους πολίτες.
οι διεφθαρμένοι προσπαθούν με ομόκεντρους πολιτικούς κύκλους να διαφθείρουν όσο περισσότερόυς μπορούν και να διασφαλίζουν την επόμενη εκλογή.
Εκεί βρίσκετε η ρίζα του κακού. Ποιοι με ποια προσόντα με τί γνώσεις με τι εμπειρία επαγγελματική μπορούν να είναι υποψήφιοι;
με τι διαδικασία θα γίνεται η επιλογή η τους;
Μπορεί ένας ανεπαγγελτος κάφενοβιος πρεφαδορος να αναλάβει την διαχείριση μιας θέση στο κυβερνητικό σχήμα;
Θα πρέπει να εκλέγεται μέχρι να πεθανει; ή περιορισμένο χρόνο
οι εκλεγμένοι πρέπει ή όχι να γινονται μελη υπουργικού συμβουλιου;
Μπορεί να σέρνουν υπερήλικες με ένα φάκελο στο χέρι από το σπιτι και να τον βάζουν στο παραβάν να ψηφηζε;
Θέλω να πω.
θα πρέπει να υπάρχουν ελάχιστες προδιαγραφές για να μπορεί κάποιος να έχει την δυνατότητα να αναλάβει θέσεις στο πολιτικό σύστημα.
Γενικά πρέπει να αλλάξουν οι κανόνες του παιχνιδιού
έχει τελειώσει το μεταπολεμικό εκλογικό σύστημα και προσωπικό.
βρες δομές νέες ιεραρχίες νέα πρόσωπα ελεγμένα όχι από τις ξένες πρεσβείες φυσικά
;