Δεν ακυρώνουν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο οι «αναγνωριστικές» επισκέψεις του Έλληνα ΥΠΕΞ, στη διπλή διπλωματική αποστολή σε Τρίπολη και Βεγγάζη
Από την Κύρα Αδάμ
Έστω και καθυστερημένα, κατόπιν εορτής, με την τουρκολιβυκή ΑΟΖ επισήμως κατοχυρωμένη και αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ από το 2020, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα επιχειρήσει στις 15 Ιουλίου μια «αναγνωριστική» επίσκεψη του ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη σε Τρίπολη και Βεγγάζη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια ανατροπής των τετελεσμένων σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή. Η Αθήνα βαυκαλίζεται ότι θα μπορούσε με τη Λιβύη (Τρίπολη – Βεγγάζη) να συμφωνήσει επανάληψη των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση ΑΟΖ, η οποία κατέπεσε βιαίως πριν από μερικά χρόνια λόγω των απαιτήσεων της Λιβύης, ώστε νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης να μην έχουν ΑΟΖ (Γαύδος, Χρυσή). Εμφανής, αλλά άκαιρος, άσφαιρος και αναποτελεσματικός στόχος της Αθήνας είναι η ελληνολιβυκή πιθανή διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ να επιφέρει τη… διάλυση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ, με την Άγκυρα να ενημερώνει τους πάντες ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Η ελληνική κυβέρνηση ανεμίζει στη φαρέτρα της τα πρόσφατα Συμπεράσματα Κορυφής της Ε.Ε., η οποία δεν παρεμβαίνει στο θέμα, αλλά προτρέπει απλώς «τις τρίτες χώρες» να λύσουν τα προβλήματά τους. Δηλαδή, την Ελλάδα, με αρωγό τη χλιαρή στάση της Ε.Ε., που δεν κινείται διπλωματικά, ή με κυρώσεις εναντίον της Λιβύης και της Τουρκίας, να πάει να λύσει «το θέμα της».
Άγνωστη παραμένει η προσπάθεια επαναπροσέγγισης της Αθήνας με την κυβέρνηση της Βεγγάζης, καθώς ο ηρωοποιημένος στην Ελλάδα στρατηγός Χαφτάρ την έχει ήδη κάνει με… ελαφρά πηδηματάκια προς την Άγκυρα και τις παχυλές υποσχέσεις της.
«Τρίγωνο της αμαρτίας»
Το σκηνικό για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ της Μεσογείου είναι πολύ βαρύ και αρνητικό, καθώς περιπλέκεται ολοένα περισσότερο από το 2019. Η ΑΟΖ της Μεσογείου για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα αποτελεί το «τρίγωνο της αμαρτίας» μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Λιβύης. Και τούτο διότι οι ελληνικές ενέργειες από τον Σεπτέμβριο του 2019 μέχρι σήμερα ήταν και είναι ανύπαρκτες για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο. Προκύπτει αβίαστα ότι οι τέσσερις περιοχές που καθόρισε η Λιβύη για έρευνες από τουρκικές εταιρίες είναι μελετημένες για να μονιμοποιήσουν την τουρκολιβυκή ΑΟΖ. Και τούτο, διότι οι περιοχές 2 και 4 επικαλύπτουν την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, και συγκεκριμένα το τμήμα της λιβυκής ΑΟΖ όπως αυτό έχει οριοθετηθεί με την τουρκολιβυκή ΑΟΖ και έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ από το 2020 από Τουρκία – Λιβύη.
Η μετάβαση του τουρκικού ερευνητικού πλοίου στις περιοχές 2 και 4 για έρευνες καθιστά ανύπαρκτη την ελληνική ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης στην περιοχή της Τ/Λ ΑΟΖ. Η Άγκυρα σε καθημερινή βάση ελέγχει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ με τουρκικά στρατιωτικά UAVs, με την Ελλάδα να εκδίδει σχετικές αγγελίες, μία εκ των οποίων αποκαλύπτει η «κυριακάτικη δημοκρατία», την Α2186. Η έκδοση ελληνικών αγγελιών για τα τουρκικά UAVs γίνεται ύστερα από αίτημα της Τουρκίας εντός του FIR Αθηνών, δεδομένου ότι οι περιοχές πτήσεων των τουρκικών UAVs είναι 80 ν.μ. νότια νοτιοανατολικά των ακτών της Τουρκίας μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου.
Στην περίπτωση που, όπως έχει δηλώσει η Tουρκία, θα στείλει το σεισμογραφικό πλοίο στις περιοχές 2 και 4, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να μην υπάρχουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα εκεί, διότι:
Α) Η απόφαση των «27» στο πρόσφατο Συμβούλιο Κορυφής τίθεται στα άχρηστα και δεν έχει καμιά πρακτική και νομική εφαρμογή, εκτός της περίπτωσης που, έστω και αργά, η ελληνική κυβέρνηση με αρωγό τα συμπέρασμα ζητήσει σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να καταγγείλει την Τ/Λ ΑΟΖ, κάτι που έπρεπε ήδη να έχει πράξει από το 2020, όπως σωστά παρατήρησε ο Α. Γεωργιάδης.
Β) Η ελληνική ενέργεια καταγγελίας της Τουρκίας και της Λιβύης στον ΟΗΕ προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας και είναι η ειρηνική διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων σχετικά με την ΑΟΖ και ΥΦ. Στην περίπτωση που δεν το πράξει η ελληνική κυβέρνηση, τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή της Μεσογείου πάνε… άπατα. Η μόνη περίπτωση που απομένει -αλλά δεν θα εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση- είναι να εκδιώξει τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη από την περιοχή 2 και 4 βιαίως, με στρατιωτικά μέσα, κάτι που τα μέχρι σήμερα στοιχεία δείχνουν ότι δεν θα πράξει, όπως έκανε και με το «Ορούτς Ρέις». Ωστόσο, στην περίπτωση ερευνών στις περιοχές 2 και 4 που έχει ορίσει η Λιβύη, η Ελλάδα έχει το στρατιωτικό πλεονέκτημα, διότι η απόσταση από το πλησιέστερο τουρκικό αεροδρόμιο Dalaman είναι 190 ν.μ., ενώ από τα ελληνικά στρατιωτικά αεροδρόμια Καστέλι και Σούδα 25 ν.μ.
Η δημοσιοποίηση των κυβερνητικών προθέσεων διαπραγματεύσεων με τη Λιβύη για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών δεν διασφαλίζει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, και τούτο διότι η Λιβύη έχει μέχρι σήμερα οριοθετημένη ΑΟΖ με την Τουρκία, η οποία έχει αναρτηθεί και νομιμοποιηθεί από τον ΟΗΕ, με την Ελλάδα από το 2020 να παριστάνει τον παρατηρητή. Οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τη Λιβύη σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να ακυρώσει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, αλλά η απαίτηση της Λιβύης θα είναι μόνο για περιοχή βορείως του τμήματος της λιβυκής ΑΟΖ, δηλαδή πέρα και έξω από την τουρκολιβυκή ΑΟΖ.
Στην πράξη, υπάρχει το τρίγωνο Τουρκία – Λιβύη – Ελλάδα σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ σε τυχόν έρευνες της Τουρκίας στις περιοχές 2 και 4 -νοτίως, ελαφρώς νοτιοδυτικά Κρήτης- οι τουρκικές έρευνες θα ελέγχουν ταυτόχρονα και τις πιθανές έρευνες από τη Chevron, μη τυχόν και αγγίξουν την τουρκολιβυκή ΑΟΖ.
Με την εμπλοκή της Κυπριακής Δημοκρατίας για οριοθέτηση της ΑΟΖ στη Μεσόγειο μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Τουρκίας και Λιβύης δημιουργείται το «τετράγωνο αφανισμού» των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου με υπαιτιότητα της Ελλάδας. Και τούτο διότι το 2019 η οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης επηρέαζε σε πρώτη φάση αρνητικά μόνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και έμμεσα της Κύπρου. Με την οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης τυχόν οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου καθίσταται αδύνατη, διότι η Ελλάδα με την πολιτική του ΥΠΕΞ Δένδια δεν μπορεί να ξεμυτίσει πέρα από τα 6 ν.μ. από Καστελόριζο – Ρόδο – Κάρπαθο – Κάσο – Κρήτη. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τη δέσμευση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και του κ. Γεραπετρίτη στη Βουλή, ότι η Ελλάδα προστατεύει μόνο τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα.
Αυτές τις επίσημες κυβερνητικές δηλώσεις (official governmental declaration) μπορεί η Τουρκία να τις χρησιμοποιήσει νομικά και για το σύνολο των χωρικών υδάτων 6 ν.μ. των νήσων και βραχονησίδων στο Αιγαίο.
Πώς το Μαξίμου παρέδωσε στον «σουλτάνο» την κυριαρχία μας
Με αυτά τα δεδομένα, οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου καθίσταται αιωνίως αδύνατη, διότι ανάμεσα στα δύο κράτη μεσολαβεί η τουρκολιβυκή ΑΟΖ, η οποία καθίσταται αδιαπέραστη. Η τουρκολιβυκή ΑΟΖ αποτελεί βαθιά και μονίμως ανοιχτή τουρκική μαχαιριά στο σύνολο των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο για την ελληνική ΑΟΖ. Η αδυναμία, η ολιγωρία και η παθητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να καταγγείλει επισήμως στον ΟΗΕ την τουρκολιβυκή ΑΟΖ από το 2020 μέχρι σήμερα έχει επιτρέψει στην Τουρκία να επιβάλει διεθνώς και με την αποδοχή και έγκριση του ΟΗΕ ότι τα ελληνικά νησιά στην περιοχή της τουρκολιβυκής ΑΟΖ δεν έχουν ΑΟΖ. Το γεγονός αυτό δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία, σε περίπτωση παραπομπής του θέματος οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο, να υποστηρίξει ότι ούτε τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα έχουν δική τους ΑΟΖ…
Όσον αφορά τη μερική μέση γραμμή οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, στην πράξη δεν δημιουργεί νομικό αποτέλεσμα υπέρ της Ελλάδας, γεγονός το οποίο αποδέχεται και η Ελλάδα για δύο λόγους: ο πρώτος αφορά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν οριοθέτησε ελληνική περιοχή ΑΟΖ με συντεταγμένες, που να βασίζεται στη νόμιμη οριοθετημένη μέση γραμμή με την Αίγυπτο. Δηλαδή, έχουμε μείνει μέχρι σήμερα μόνο με τη μέση γραμμή, χωρίς οριοθετημένη περιοχή ΑΟΖ. Ο δεύτερος είναι ότι η Ελλάδα, ύστερα από απαίτηση της Τουρκίας, δεν ξεμύτισε στην περιοχή της Κάσου πέραν των 6 ν.μ. χωρικών υδάτων για να φτάσει το καλώδιο στην Κύπρο…
Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»
