Του Κ. Αϊβαλιώτη*
Βρέθηκα ξανά πρόσφατα στις Βρυξέλλες και βρήκα ένα σημαντικό non paper της Κομισιόν, με τα εξής «ζουμερά» σημεία:
Εκτός των προτάσεων ύψους 12 εκατ. ευρώ της Ελλάδας για έγκριση από το ταμείο SAFE για τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης, που αφορούν ελληνικά θαλάσσια drones κ.λπ., κάτι άλλο δεν έχει κινηθεί από Ελλάδα και Κύπρο. Ειδικώς για την Κύπρο τα ερωτήματα στο έγγραφο είναι δύο:
1) Τι γίνεται με τα πετυχημένα drones που φτιάχνονται στη Λεμεσό και διακρίθηκαν στον πόλεμο στην Ουκρανία;
2) Γιατί δεν ακούγεται κάτι για συμπαραγωγή στην Κύπρο με Ισραήλ ή με άλλες χώρες;
Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» αναφέρεται στο έγγραφο της Κομισιόν ότι θα κοστίσει 2 δισ. ευρώ. Ενδιαφερόμενοι να προμηθεύσουν συστήματα αεράμυνας είναι Ισραηλινοί και Γερμανοί, ενώ παρακολουθούν από κοντά και οι Αμερικανοί (το ανησυχητικό είναι ότι επί μήνες δεν ακούμε κάτι από τους κυβερνώντες σε Ελλάδα και Κύπρο για τους αντιαεροπορικούς θόλους).
Η ελληνική πλευρά λένε ότι ενδιαφέρεται για το ισραηλινό σύστημα που έχει πάρει η Κύπρος, δηλαδή το Barak. Επίσης, η Αθήνα συζητεί άλλα δύο ισραηλινά συστήματα, τη «Σφεντόνα του Δαβίδ» και την «Αράχνη», αλλά υπάρχουν κι οι Γερμανοί με τα δικά τους.
Στο εσωτερικό non paper της Κομισιόν αναφέρεται ότι «άρχισε εδώ και πέντε μήνες η εγκατάσταση του νέου συστήματος αεράμυνας της Κύπρου, στα πρότυπα του Iron Dome, δηλαδή βασίζεται στο ισραηλινής κατασκευής Barak MX, με πυροβολαρχίες ισχυρότερες του γνωστού S-300».
Το κυπριακό «Iron Dome» μπορεί να εξαπολύσει βλήματα σε τρεις εμβέλειες με διαφορετικούς εκτοξευτές: 35 χλμ., 70 χλμ. και 150 χλμ. για τα Barak μεγάλου βεληνεκούς, ώστε πρακτικά δημιουργείται ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (No Fly Zone) «κλειδώνοντας» το FIR Λευκωσίας! Αυτό εξυπηρετεί τα μέγιστα τα νέα (πανάκριβα) Rafale μας, για τα οποία «η Κύπρος δεν είναι μακράν», αφού μπορούν να κάνουν αερομαχίες για 1,5 ώρα εκεί και να γυρίσουν ασφαλώς στην Κρήτη.
Το βεληνεκές του Barak είναι όσο των ρωσικών S-300, που αγόρασε η Κύπρος το 1997 (και το έχουμε στην Κρήτη), αλλά έχει ισχυρότερα ηλεκτρονικά για εγκλωβισμό και κατάρριψη στόχων. Η Ελλάδα κοιτά το ισραηλινό σύστημα, ενώ υπάρχει και εντονότατο γερμανικό ενδιαφέρον (η Γερμανία έχει κρίσιμο ρόλο στα πολυπόθητα από την Τουρκία τζετ, τα Eurofjghters και στους πυραύλους Meteor). Οι Γερμανοί δεν κινούνται πολύ γρήγορα, όπως επισημαίνει το έγγραφο (δηλαδή, σαν κάτι να περιμένουν για τον «θόλο»…).
Στο συγκεκριμένο non paper της Κομισιόν (που κυκλοφορεί σε ανώτατο υπηρεσιακό επίπεδο και χρησιμεύει ως αναφορά σε συζητήσεις και προτάσεις στις Βρυξέλλες) διατυπώνεται η απορία γιατί δεν προχωρούν οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης με συμπαραγωγές που θα χρηματοδοτηθούν από το SAFE, αφού υπάρχει ο «κουβάς» της Ε.Ε. με τα 150 δισ. ευρώ για τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης. Όμως, εδώ η κυβέρνηση ασχολείται με τον «γαλάζιο» κύριο με το ψευδώνυμο «Φραπές» και τα λοιπά «μπουμπούκια» του ΟΠΕΚΕΠΕ…
*π. βουλευτής Β’ Αθηνών
