Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Στην «οικογενειακή» φωτογραφία των ηγετών των νατοϊκών χωρών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται πίσω και στην άκρη, ενώ ο Ερντογάν στην πρώτη σειρά, ακριβώς δίπλα στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Η τοποθέτηση των προσώπων σε τέτοιου είδους φωτογραφίσεις ουδέποτε είναι τυχαία. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη, λοιπόν, παρόλο που παρουσιάζεται εδώ και χρόνια ως προσωπικότητα «διεθνούς ακτινοβολίας» και… πρωταγωνιστής των εξελίξεων, στη φωτογράφιση οι νατοϊκοί τον τοποθέτησαν σε θέση… κομπάρσου.
Οι φωτογραφίσεις του Έλληνα πρωθυπουργού στο εξωτερικό μπορεί να μην έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία για τις κοινές υποθέσεις, αλλά, σε κάθε περίπτωση, αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για τις επιδόσεις της κυβέρνησης στη διπλωματία και το ειδικό βάρος της στις διεθνείς σχέσεις.
Είναι αναμφίβολα ενδιαφέρον ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε απόσταση… ασφαλείας από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος σε αυτή τη λήψη στάθηκε δίπλα στον Τούρκο ομόλογό του. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εδώ και μήνες προσπαθεί να βρει δίαυλο επικοινωνίας με τη νέα αμερικανική διοίκηση και τρώει διαρκώς… πόρτα – κάτι που φαντάζει λίαν αναμενόμενο.
Ο κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να έχει κινηθεί με μεγαλύτερη σύνεση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των ΗΠΑ και να μην είχε λειτουργήσει σαν φανατικός οπαδός του Τζο Μπάιντεν και στη συνέχεια της Κάμαλα Χάρις. Μπορεί οι απόψεις του Έλληνα πρωθυπουργού να ταυτίζονται με τις δικαιωματιστικές εμμονές των Αμερικανών Δημοκρατικών, αλλά αυτό αφορά τον ίδιο. Δεν θα έπρεπε να έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ταύτισης με τους Δημοκρατικούς υποψηφίους, ώστε να εκθέσει τη χώρα μας και να δώσει χώρο στην Τουρκία να πουλήσει «φιλία» προς τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο κ. Μητσοτάκης δεν ακολούθησε τον δρόμο της κοινής λογικής, και γι’ αυτόν τον λόγο μαθαίνουμε κάθε τόσο για συναντήσεις ή συνομιλίες του Αμερικανού προέδρου με τον Τούρκο ομόλογό του, ενώ στη χώρα μας οι ΗΠΑ δεν έχουν καταδεχθεί καν να στείλουν τη νέα πρέσβη!
Τόσο λίγος και απομονωμένος αποδείχτηκε ο «Μωυσής» της καθεστωτικής προπαγάνδας…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Έχουμε μία τέτοια παλιά οικογενειακή φωτογραφία από γλέντι το Πάσχα. Τραπέζια ενωμένα, γεμάτα φαγητό, γονείς, παιδιά, θείοι, θείες ξαδέρφια, γιαγιάδες παππούδες. Ο θείος με τη φωτογραφική μηχανή μεθυσμένος και νευριασμενος είχε βάλει πριν τις φωνές στη θεία γιατί είχε βάλει λεμόνι στη μαρουσαλατα ενώ αυτός την έτρωγε με ξύδι. Όλοι στη φωτογραφία φαίνονται, εκτός από τη θεία μας που φαίνεται μόνο το χέρι της με το πιρούνι. Έτσι κι αυτός. Έπρεπε να του δώσουν και ένα ξυστό να ξύνει οσο περίμενε γιατι αλλιώς η τύχη του δεν γυρίζει.
Έχωσε το χέρι μαζί με τον αντίχειρα στην τσέπη του παντελονιού, κοίταζε τον Τράμπ μήπως και του κάνει κάποιο νεύμα.
Μάταια, μόνο η ανασφάλεια του καρφώθηκε.
Μόνος και έρημος, κανένας δεν του έδινε σημασία.
Ο βασιλιάς αποδείχθηκε γυμνός.
Εδώ αισθάνεται άρχοντας, τα πληρωμένα ΜΜΕ του τονώνουν τις ηθικό.
Δεν μπορεί.
Ο λαός θα πρέπει, να δώσει ένα τέλος σε εκείνο το μαρτύριο Να τον στείλει ,ευγενικά στο σπίτι του Εκείνο που συνέβη στην Χάγη ήταν εξόχως λυπηρό και για έναν λαό αλλά και για έναν άνθρωπο
Ένας άνθρωπος ,που τυγχάνει να είναι εν ενεργεία πρωθυπουργός ,να εκλιπαρεί για μια ματιά για μια χειραψία κάποιου αλλοδαπού. Τρομερό Θυμίζει ημέρες αποικιοκρατίας Όπου οι φύλαρχοι εκλιπαρούσαν ξένους ,για να τους κάνουν ηγέτες……
Θυμόσαστε ότι το ίδιο ,είχε συμβεί, με την τότε επίσκεψη του στην Μεγάλη Βρεττανία; Όπου ο τότε συνάδελφός του ο Σούνακ δεν τον είχε δεχθεί;
Δεν ήταν απαραίτητο, για τον Κυριάκο να γίνει άλλος ένας πρωθυπουργός Μιτσοτάκης Στην ζωή δυστυχώς ,δεν μπορείς να γίνεις όπως ο γονέας ςου Διότι, είναι η φύση σου που σε περιορίζει Αν το έκανε για επιβίωση ή ,να τον υποχρεώσουν ,οι συνθήκες για να το κάνει παρότι την θέληση του, θα του βγάζαμε το καπέλο .Θα προσκυνούσαμε και δεν θα μιλούσαμε -Διότι θα ξέραμε .
Χίλιες φορές να ήταν κάτι απλό ,κάτι άγνωστο -άγνωστος μεταξύ αγνώστων Και μπρος, στην αξιοπρεπή ζωή τίποτε άλλο, δεν έχει σημασία
Όμως Η αλήθεια είναι η εξής Στο πρόσωπό του, οι επιτήδειοι βρήκαν, να κάνουν τις δουλειές τους Ντόπιοι ξένοι δεν έχει πλέον σημασία Τον χρησιμοποίησαν Βρήκαν έναν αφελή ; Ένα ψώνιο;Και για να κάνουν την δουλειά τους άπαντες του έταζαν διάφορα, όπως μεγάλες διεθνείς διακρίσεις και θώκους. Είναι διεθνής διάκριση αυτή Η επιδεικτική αγνόηση; Και να βλέπουμε έναν ηγέτη να τρέχει σαν αδέσποτο σκυλί, πίσω από τον εκάστοτε ξένο τυχαίο και περαστικό ; ευελπιστώντας να του δοθεί κάποια σημασία;
Τι κέρδισε ,ο Κυριάκος από αυτό; Την διαπίστωση, με τον πιο εφιαλτικό τρόπο ότι έγινε η χειρότερη εκδοχή της στημένης , λεμονόκουπας δυστυχώς .Εκείνη, που την τσαλαπατούν αφού γίνει η δουλειά….Οι ξένοι τον βλέπουν ,ως μια τελειωμένη ιστορία. Συν τοις άλλοις, οι χώρες τους, δεν έχουν τα ίδια προβλήματα, με τα δικά μας δεν θα κινδυνεύουν από μια Τουρκία Όμως εμείς, θα κληθούμε ,να τα βγάλουμε τα φίδια από την τρύπα Αλλά μας αξίζει αυτή η αντιμετώπιση, μέσω Χάγης Στο να επιλέξουμε ή την αποχή ή την, εκ επιλογή μας σε εκείνον με την συμμετοχή μας Αντί να τον στείλουμε, μια ώρα αρχύτερα στο σπίτι του