Προσοχή στο πυραυλικό δυναμικό της Τουρκίας

Του Σάββα Καλεντερίδη

Ενώ το Ισραήλ έχει πλήρη υπεροχή αεροπορική έναντι του Ιράν, το οποίο στην ουσία στερείται μαχητικών αεροσκαφών, λόγω του πολυετούς εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ και η Δύση στη χώρα, τα άλματα που έχει κάνει η Τεχεράνη στον τομέα των υπερηχητικών πυραύλων τείνουν να εξισορροπήσουν την αεροπορική υπεροχή του Ισραήλ και συγχρόνως προκαλεί σοβαρές καταστροφές σε στρατηγικούς ισραηλινούς στόχους.

Ιρανικοί πύραυλοι έχουν διαπεράσει τους αντιπυραυλικούς θόλους του Ισραήλ και έχουν πλήξει κτίρια του υπουργείου Άμυνας, της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, της Μοσάντ, το χρηματιστήριο του Ισραήλ, διυλιστήριο στη Χάιφα και άλλους σημαντικούς στόχους. Μάλιστα, ένας από τους λόγους που πιέζεται ο Τραμπ να εισέλθουν οι ΗΠΑ στον πόλεμο, ίσως να είναι η επιβράδυνση των πυραυλικών επιθέσεων του Ιράν εναντίον στόχων στο Ισραήλ, η εικόνα του οποίου ως απρόσβλητου κράτους δοκιμάζεται σοβαρά.

Με βάση τα παραπάνω ο Ερντογάν, που ανησυχεί ότι ο επόμενος στόχος πιθανόν είναι η Τουρκία, μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στις 16 Ιουνίου έκανε τις ακόλουθες παρατηρήσεις σχετικά με το απόθεμα πυραύλων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς της Τουρκίας: «Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων έχουμε θέσει σε εφαρμογή σχέδια παραγωγής που θα φέρουν το απόθεμα πυραύλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς μας σε αποτρεπτικό επίπεδο. Αν θέλει ο Θεός, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε φτάσει σε μια αμυντική ικανότητα όπου κανείς, απολύτως κανείς, δεν θα τολμάει καν να μας αψηφήσει».

Σύμφωνα με τον Τούρκο αρθρογράφο Μουράτ Γετκίν, η Τουρκία δεν διαθέτει βαλλιστικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς. Ωστόσο, αναφέρθηκε στα μέσα ενημέρωσης ότι ο πρώτος πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς (MRBM) της Τουρκίας, ο πύραυλος με την ονομασία Cenk, που κατασκευάζεται από τη ROKETSAN, βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό κατασκευή, επεκτείνοντας το μέγιστο βεληνεκές του από 2.000 χλμ. σε πάνω από 3.500 χλμ. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα νέο μοντέλο πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς. Ο Ερντογάν πιθανότατα αναφέρεται στη δημοσιοποίηση αυτού του πυραύλου «σε σύντομο χρονικό διάστημα». Ο πύραυλος Cenk προήλθε επίσης από τη βελτίωση του πυραύλου μικρής εμβέλειας (SRBM) που κατασκευάζεται από τη ROKETSAN με εμβέλεια 500+ χλμ., ο οποίος είναι γνωστός με το όνομα Tayfun, με τον οποίο ο Ερντογάν είχε απειλήσει την Αθήνα. Υπάρχει επίσης ο τακτικός πύραυλος μικρής εμβέλειας (280+ χλμ.) Bora, που χρησιμοποιείται ήδη εναντίον στόχων του PKK στη Συρία και στο Ιράκ.

Επίσης, η αναφορά του Ερντογάν σε «σχεδιασμό παραγωγής που θα φέρει την Τουρκία στο επίπεδο της αποτροπής» δείχνει ότι αυτό το επίπεδο δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, αλλά ότι η πυραυλική άμυνα της χώρας θα επιταχυνθεί.

Το πρώτο ενοποιημένο σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας, το Çelik Kubbe (Ατσαλένιος Θόλος), που ανακοινώθηκε πέρυσι, με βάση τον σχεδιασμό αναμένεται να είναι πιο αποτελεσματικό από το αμυντικό σύστημα Iron Dome του Ισραήλ.

Πέρα από τη Ρωσία, υπάρχουν δύο χώρες γύρω από την Τουρκία που μπορεί να εκληφθούν ως πυραυλικές απειλές: το Ιράν και το Ισραήλ. Το Ιράν χρησιμοποιεί σχεδόν όλο το πυραυλικό του απόθεμα για να απαντήσει στις επιθέσεις του Ισραήλ που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ. Τα αποθέματα της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και των Χούθι στην Υεμένη, από τους οποίους το Ιράν προμηθεύεται πυραύλους, μπορεί σύντομα να εξαντληθούν. Άρα, η μόνη δυνητική πυραυλική απειλή για την Τουρκία είναι το Ισραήλ.

Το περιοδικό «American Foreign Policy» έγραψε ότι ο στόχος του Ισραήλ είναι να αναλάβει τον έλεγχο ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, αφού πρώτα εξαλείψει και το Ιράν. Ωστόσο, το περιοδικό εικάζει επίσης ότι το Ισραήλ δεν θα μπορέσει να επιτύχει αυτόν τον στόχο, επειδή εξαρτάται πλήρως από ξένες πηγές. Ο Νετανιάχου, ακόμη και με το αμερικανικό σφυρί στο χέρι του, δεν είναι σε θέση να ελέγξει το σύνολο της Μέσης Ανατολής. 

Ο Τραμπ θέλει να απαλλαγεί από τη Μέση Ανατολή το συντομότερο δυνατό και να επικεντρωθεί στην περιοχή του Ειρηνικού και την Κίνα, ενώ ο Νετανιάχου θέλει να χρησιμοποιήσει την επιρροή του ισραηλινού λόμπι στον Τραμπ για να ανατρέψει το καθεστώς στο Ιράν και να καταστήσει τη Μέση Ανατολή περιοχή δικής του ευθύνης. Αυτή η επιθυμία ενισχύεται επίσης από το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία και άλλες σουνιτικές αραβικές αυταρχικές κυβερνήσεις, που μισούν το σιιτικό Ιράν αφενός και φοβούνται να εξοργίσουν τις ΗΠΑ αφετέρου, καταδικάζουν με μισή καρδιά ό,τι κάνει το Ισραήλ και παραμένουν αδρανείς.

Συνεχίζοντας, ο Μουράτ Γετκίν λέει ότι το κρυφό αντικείμενο στη σύνδεση του στόχου του Ερντογάν να αυξήσει το απόθεμα πυραύλων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς της Τουρκίας στο επίπεδο «αποτροπής» το συντομότερο δυνατό με το ζήτημα της «καυχησιολογίας» της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα το Ισραήλ. Στη σημείο αυτό σημειώνεται ότι η Τουρκία έχει ένα πλεονέκτημα έναντι του Ισραήλ, επειδή διαθέτει δική της αυτόνομη αμυντική βιομηχανία.

Συμπερασματικά, αν πέσει το Ιράν, εκ των πραγμάτων έρχεται η σειρά της Τουρκίας.