Κρύος ιδρώτας για τον Ερντογάν

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Όσα συμβαίνουν στο Ιράν προκαλούν μεγάλο φόβο στο κράτος-συμμορία, στους γείτονες που ο Θεός -ή μάλλον ο διάολος- μας έστειλε για γείτονες. Ο Ερντογάν, χρόνια τώρα, σε όλο και υψηλότερους τόνους στα λόγια, αλλά κυρίως με πράξεις στο πεδίο, ξύνεται στη γκλίτσα του Ισραηλινού τσοπάνη.

Έχει αποκαλέσει το κράτος του Ισραήλ και την ηγεσία του με πλήθος υβριστικών επιθέτων. Ο ίδιος και πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι του καθεστώτος του έχουν διατυπώσει ακόμα και ευθείες απειλές πολέμου κατά του Ισραήλ, πως θα καταλάβουν σε μια νύχτα την Ιερουσαλήμ και άλλα νταηλίδικα.

Χώσανε τη μύτη τους στη Συρία, παρά τις σαφείς προειδοποιήσεις του Νετανιάχου και άλλων μελών της Ισραηλινής κυβέρνησης πως το Ισραήλ δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψει την εγκατάσταση ενός ακόμα εχθρού στα σύνορά του.

Έχουν εκφράσει ευθέως την αμέριστη στήριξή τους στους Κούρδους της Ροζάβα, αλλά και στους Δρούζους της Συρίας, οι οποίοι ζήτησαν την ενσωμάτωσή τους στο Ισραήλ, όπου γνωρίζουν πως τα εκεί αδέρφια τους απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα, αλλά ως κληρωτοί θεωρούνται πρώτης γραμμής και ποιότητας Αξιωματικοί και στρατιώτες των Ισραηλινών Δυνάμεων Αυτοάμυνας (IDF)!

Οι Τούρκοι, που ονειρεύονταν να σφάξουν τους Κούρδους της Ροζάβα, να ενσωματώσουν συριακά εδάφη και να μετατρέψουν την υπόλοιπη Συρία σε δορυφόρο τους και βάση άμεσης πίεσης προς το Ισραήλ, φάγανε τα μούτρα τους. Τις συριακές αεροπορικές βάσεις που ήθελαν να καταλάβουν η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF) τις βομβάρδιζε και τις έκανε σαν δρόμο που του περνάνε καλώδια.

Όταν, δε, τόλμησαν τουρκικά μαχητικά να εμφανιστούν στον συριακό εναέριο χώρο, οι Ισραηλινοί πιλότοι τα αναχαίτισαν, ύστερα από εμπλοκές, όπου πάντα έπαιρναν το πλεονέκτημα έναντι των Τούρκων, τους «κλείδωναν» στα ραντάρ των οπλικών τους συστημάτων – κάτι σαν αυτό που κάνουν οι δικοί μας αετοί κάθε μέρα, δεκαετίες τώρα, στο Αιγαίο. Οι Ισραηλινοί, όμως, είπαν πως την επόμενη φορά δεν θα μείνουν στην αναχαίτιση. Και τα Μεμέτια ξέρουν πως το Ισραήλ τηρεί τις υποσχέσεις του. 

Ο Ερντογάν, λοιπόν, ο οποίος έχει κι αυτός δικό του πυρηνικό πρόγραμμα με τη βοήθεια του «ξανθού γένους», των Ρώσων, βλέποντας το κόντυμα από τα γόνατα με αλυσοπρίονο που κάνει το Τελ Αβίβ στους ημίτρελους μουλάδες και στην πολεμική τους μηχανή, δήλωσε την αλληλεγγύη της Τουρκίας στο Ιράν, το οποίο θεωρεί πως ασκεί το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα έναντι του Ισραήλ.

Έχοντας όμως μια στιγμή αυτογνωσίας για τη στάση του, είπε επίσης «καλύτερα κάτω από το χώμα και αξιοπρεπείς, παρά πάνω από αυτό και αναξιοπρεπείς». Ο Ερντογάν στην ουσία εξομολογήθηκε σε μια στιγμή αυτογνωσίας το μέλλον της Τουρκίας και της κυβέρνησής του, αν το Ισραήλ αποφάσιζε να συγκρουστεί στρατιωτικά με τους Τούρκους, οι οποίοι κάθε τόσο βρίζουν και κλοτσάνε τον εβραϊκό λέοντα.

Το Ιράν, χώρα μεγαλύτερη και πλουσιότερη από την Τουρκία, και με πολύ πιο προχωρημένο πυρηνικό πρόγραμμα, είδε τη στρατιωτική ηγεσία του να αποκεφαλίζεται, στη συνέχεια να εξαερώνονται και οι διάδοχοι των μόλις προχθές εξοντωθέντων, να γίνονται κομμάτια πυρηνικοί επιστήμονες, όχι μόνο με πυραυλικά και αεροπορικά πλήγματα απίστευτης ακρίβειας αλλά και από ομάδες της Μοσάντ, οι οποίες δρουν μέσα στο Ιράν και κυνηγούν σκοτώνοντας ηγετικά στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, των διαβόητων Επαναστατικών Ισλαμιστών Φρουρών, των μυστικών υπηρεσιών και της Αστυνομίας, πρόσωπα στην πλειονότητά τους μισητά από τους Ιρανούς πολίτες.

Εάν αυτά τα επιτυγχάνουν οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις και η Μοσάντ 2.000 χιλιόμετρα μακριά, τότε τι μπορεί να κάνουν στην πολύ πιο κοντινή Τουρκία, που δίνει καταφύγιο και υποστήριξη σε ό,τι έχει απομείνει από τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ;

Χωρίς να ρίξουν ούτε μία τουφεκιά προς τα κει, οι Ισραηλινοί έχουν τσαλακώσει τη μόστρα του Ερντογάν και έχουν προκαλέσει στους Τούρκους ακράτεια. Διότι καλά τα νταηλίκια εκ του ασφαλούς και όσο βάζεις άλλους να κάνουν τη βρομοδουλειά. Το Ισραήλ όμως, αφού πάτησε το φίδι της Χαμάς και του έλιωσε το κεφάλι, αφού αποκεφάλισε και τη Χεζμπολάχ, το μακρύ χέρι των Ισλαμιστών Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, τώρα, αφού πετσόκοψε τους πληρεξουσίους, άρχισε τη συντριβή των εντολέων.

Ο ένας είναι το Ιράν, αλλά στη σειρά περιμένει ο επόμενος, η Άγκυρα, όπου ο Ερντογάν φωτογραφιζόταν με φιλοξενούμενα στελέχη της Χαμάς, εξαπολύοντας ύβρεις και απειλές εξόντωσης όλου του κράτους του Ισραήλ. Τώρα βλέπει την πραγματική ισχύ του Εβραϊκού Κράτους, την απαράμιλλη τόλμη του, και ο Ερντογάν αρχίζει τα μοιρολατρικά. Θα του χρειαστούν.

Εμείς, πάντως, ζούμε στην Ελλάδα το έπος της αιγυπτιακής παντόφλας. Οι κοπρίτες που πήγαν στην Αίγυπτο νόμιζαν πως έκαναν σιγουρατζίδικη εκδρομή σε αλληλέγγυα των Παλαιστινίων μουσουλμανική χώρα. Τους αλαλιάσανε στις παντοφλιές ακόμα και οι γέροι. Ρεζίληδες. Γύρισαν δαρμένα σκυλιά, παριστάνοντας τους ήρωες.

Και, φυσικά, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα για την τερατώδη στάση τους.

Πώς είναι δυνατόν να είσαι Έλληνας, Χριστιανός και να υποστηρίζεις μια ισλαμική δικτατορία, δυνάστη του Ιρανικού λαού, φονιά γυναικών και ομοφυλοφίλων, που έχει εξοντώσει σχεδόν όλη την ιρανική αριστερά, αλλά να υποστηρίζεις και φιλότουρκους τζιχαντιστές Παλαιστινίους, τους χασάπηδες, βιαστές και απαγωγείς της 7ης Οκτωβρίου;

Πόσο πιο κάτω είναι ο πάτος του βαρελιού του αριστερού αντισημιτισμού, ανθελληνισμού και αντιχριστιανισμού;

Πόσο πια μισούν τη Δύση και τις αξίες της, την αστική δημοκρατία, τη μόνη που προστατεύει και αυτούς τους χρήσιμους ηλιθίους από το σχοινί και το μαχαίρι των ισλαμιστών;

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ