Ποιος θέλει μουλάδες με πυρηνικά;

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Πρέπει να σου αρέσει να κάθεσαι να σε ξυρίσει μεθυσμένη μαϊμού με φαλτσέτα, να έχεις πέσει με το κεφάλι από το μουλάρι πάνω σε πέτρα ή να είσαι αριστερός κουτομόγιας, που θεωρεί τους ισλαμιστές «αντιιμπεριαλιστές συμμάχους», για να μη σε νοιάζει αν οι παλαβοί μουλάδες του Ιράν αποκτήσουν πυρηνικά όπλα. Γενικά, η ιδέα θεοκρατικές ή κομμουνιστικές δικτατορίες, όπως το Ιράν και η Β. Κορέα, να κατέχουν ατομικές βόμβες και βαλλιστικούς πυραύλους δεν είναι καλή. Αν δεν είσαι τζιχαντιστής μουσουλμάνος ή διαταραγμένο κομμούνι, δεν μπορεί να μην ανατριχιάζεις στην ιδέα φανατικοί ισλαμιστές, που θεωρούν τον θάνατο δι’ αυτοχειρίας – αυτοανατίναξης και την ολοκληρωτική εξόντωση των «απίστων», απόδειξη πίστης στον Αλλάχ και εισιτήριο για τον Παράδεισο, να έχουν την επιχειρησιακή – στρατιωτική ικανότητα να εξοντώσουν με ένα χτύπημα εκατομμύρια ανθρώπους. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς οι ΗΠΑ το επέτρεψαν στο Πακιστάν. 

Το Ισραήλ με χειρουργικά χτυπήματα, από 2.000 χιλιόμετρα απόσταση, αποκεφάλισε τη στρατιωτική ηγεσία του ισλαμικού καθεστώτος του Ιράν και πυρηνικούς επιστήμονες που έτρεχαν το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν, το οποίο, αντί για το συμφωνημένο ποσοστό εμπλουτισμού ουρανίου 3,5%, είχε φτάσει στο 60%. Στο 90%, μου λένε, έχει έτοιμη μια μερακλίδικη ατομική βόμβα. Τεράστια ουσιαστική, αλλά και συμβολική σημασία έχει η κυριολεκτική εξαέρωση του Διοικητή του Σώματος των Ισλαμικών Επαναστατικών Φρουρών, του Χουσεΐν Σαλαμί. Σε ένα πολυώροφο κτίριο διαμερισμάτων, οι Ισραηλινοί, χωρίς να βλάψουν όχι τα άλλα κτίρια και αμάχους, αλλά τα άλλα διαμερίσματα (!), χτύπησαν μόνο το δικό του διαμέρισμα και τον έστειλαν για λασπωμένο πιλάφι και 70 καλντεριμιτζούδες στην ξεραΐλα. Με αυτά που είχαν προηγηθεί με τον Νασράλα και άλλες ειδικές επιχειρήσεις ακριβείας, το Ισραήλ αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, πως είναι επτά μήκη μπροστά σε τεχνολογική – πολεμική ικανότητα, αλλά και πληροφορίες μάχης. Είμαι σίγουρος πως και στις κηδείες του Σαλαμί και των λοιπών θα παρευρίσκονται πράκτορες της Μοσάντ, που θα ρίχνουν το δάκρυ κορόμηλο, διότι χάσαμε διαμάντια, πονόψυχους ανθρώπους. Όποιος έχει μισό δράμι μυαλό καταλαβαίνει πως το Ισραήλ προσέφερε τεράστια υπηρεσία σε όλη τη Δύση, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, σε όλο τον Πρώτο Κόσμο, αφού θεωρώ πως θα ήταν τεράστιος κίνδυνος για την ανθρωπότητα να αποκτήσει πυρηνικά όπλα ένα καθεστώς φανατικών μουσουλμάνων που κρεμάει αντιφρονούντες από γερανούς, δολοφονεί γυναίκες που διαμαρτύρονται για τη μαντίλα και ιδρύει, χρηματοδοτεί και εξοπλίζει τρομοκρατικές οργανώσεις σε άλλες χώρες. 

Ξέρω και μια άλλη χώρα, με φανατική ισλαμική κυβέρνηση, που εξοπλίζει και υποστηρίζει πολιτικά και οικονομικά τζιχαντιστές τρομοκράτες, απλώνεται στρατιωτικά από τον Καύκασο ως τη Λιβύη, συμπεριφέρεται ως διεθνής τραμπούκος, απειλώντας την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και επιθυμεί την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Η Τουρκία, το κράτος-συμμορία, με τη βοήθεια -ποιων άλλων;- των Ρώσων, προχωρά το πυρηνικό της πρόγραμμα. Μόνο νοσηρή φαντασία θα δεχόταν ή θα αδιαφορούσε στην προοπτική ολοκλήρωσής του. Εμείς, αντί να είμαστε στην πρωτοπορία για την ανάσχεση και ακύρωση του προγράμματος αυτού, φοβικά σιωπούμε. Σημειώστε πάντως τη στάση του Ισραήλ, το οποίο δύο φορές, μία το 1982 στη Βαγδάτη και άλλη μία τώρα, επεμβαίνει δυναμικά για να ακυρώσει τα πυρηνικά σχέδια δύο εχθρών του, το 1982 του Ιράκ και τώρα του Ιράν. Το Τελ Αβίβ απέδειξε πως δεν κάθεται να βλέπει τα τρένα να περνούν, αναχαράζοντας σαν αγελάδα. Ως σοβαρή χώρα, όταν εξαντλούνται όλα τα περιθώρια, χτυπά προληπτικά. Σημειώστε όμως και κάτι άλλο: την προχθεσινή δήλωση Νετανιάχου πως «η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν θα επιστρέψει». Πριν από λίγους μήνες, Ισραηλινοί αξιωματούχοι είχαν δηλώσει, με αφορμή το ξύσιμο της Τουρκίας στην εβραϊκή γκλίτσα στη Συρία, πως «το Ισραήλ δεν θα επιτρέψει σε άλλον έναν εχθρό να εγκατασταθεί κοντά στα σύνορά του». Συνδυάστε τα όλα αυτά και έχετε μια καλή ιδέα για το τι δεν θα επιτρέψει το Ισραήλ στους άσπονδους πρώην «φίλους» του στην Άγκυρα. 

Το ζήτημα βέβαια είναι τι κάνουμε εμείς. Οφείλουμε να κρατήσουμε γερά τη θέση της συνεργασίας με το Ισραήλ να την εμβαθύνουμε, να παραμείνουμε γέφυρά του με τη Δύση και ασφαλής χώρος για τους πολίτες του. Το Ισραήλ κάνει δύσκολη δουλειά και για τα δικά μας συμφέροντα, για όλη τη Δύση, παρά τον φιλοϊσλαμικό αυτοκτονικό ιδεασμό των ευρωπαϊκών αριστερών κομμάτων, που έχουν πάθει φιλοτζιχαντιστική μαλάκυνση. Οι Ισραηλινοί πολεμούν και για μας. Γι’ αυτό οφείλουμε τουλάχιστον να συμμαζέψουμε και να οδηγήσουμε στις φυλακές τους περιθωριακούς και ρατσιστές κομμουνιστές τραμπούκους, που επιχειρούν πογκρόμ εναντίον Εβραίων στους δρόμους μας εν έτει 2025. Εκεί θα μπορούν να πενθήσουν για τον Σαλαμί, τα τζιχάντια του και το ξεχαρβαλωμένο πυρηνικό πρόγραμμα των μουλάδων δυναστών του Ιρανικού λαού.

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ