Όσοι νομίζουν πως ο εμπαιγμός για το έγκλημα των Τεμπών θα ολοκληρωθεί με την έναρξη της μεγάλης δίκης πήραν από χθες μια πρόγευση. Η πρώτη δίκη για το στημένο παιχνίδι με το βιντεοληπτικό υλικό που ήταν να ξεκινήσει χθες αναβλήθηκε, με αστείες δικαιολογίες, για τις 15 Οκτωβρίου.
Οι κατηγορούμενοι βρήκαν τα βολικά παραθυράκια του νόμου για να δραπετεύσουν προς το παρόν και με ανόητες προφάσεις που, όμως, περνούν ως δικαιολογίες εξασφάλισαν λίγο καιρό ακόμα. Στη συνέχεια θα επιχειρήσουν με την ίδια τακτική να κερδίσουν κι άλλους μήνες καθυστέρησης.
Η αναβολή για μετά το καλοκαίρι στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας προκάλεσε την οργή συγγενών θυμάτων. Η δίκη που αφορά το «λάθος» βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας που απέστειλε ο ΟΣΕ στον εφέτη-ανακριτή δεν θα είναι μια εύκολη διαδικασία για να πληρώσουν όσοι έφταιξαν σ’ αυτό το θέατρο συγκάλυψης.
Ο δικηγόρος των συγγενών έκανε λόγο για απαράδεκτη στάση των κατηγορουμένων, ενώ η Χρυσούλα Χλωρού, αδελφή της Βασιλικής Χλωρού, υποστήριξε πως οι κατηγορούμενοι δεν τόλμησαν να δείξουν το πρόσωπό τους. «Γιατί να δώσουν τόσες αναβολές; Πήγαν στα μνήματα να δουν τα παιδιά;» δήλωσε με δάκρυα στα μάτια ο παππούς του Αναστάσιου Κουτσόπουλου.
Στο εδώλιο θα καθίσουν ο νυν διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ και άνθρωπος του Μητσοτάκη για όλες τις δουλειές, ο πρόεδρος του ΟΣΕ την περίοδο του δυστυχήματος, και ο νόμιμος εκπρόσωπος της Interstar, της υπόδικης εταιρίας με τα τρία περίεργα βίντεο, που έχει αναλάβει τη φύλαξη και τη βιντεοεπιτήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου του ΟΣΕ από το 2017.
Τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται είναι, για το μεν στέλεχος της Interstar η υπεξαγωγή εγγράφων κατ’ εξακολούθηση και η απείθεια, για τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ η ηθική αυτουργία σε υπεξαγωγή εγγράφων άπαξ και κατ’ εξακολούθηση και η ηθική αυτουργία στην απείθεια, και για τον πρώην πρόεδρο του ΟΣΕ η ηθική αυτουργία σε υπεξαγωγή εγγράφων.
Η κυβέρνηση λέει ψέματα πως επιθυμεί και κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι της για να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν γρήγορη έναρξη της δίκης. Διαδίδει, μάλιστα, πως οι συγγενείς είναι αυτοί που κωλυσιεργούν.
Στην πραγματικότητα, είναι η κυβέρνηση που ψάχνει όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους προκειμένου να πηγαίνει όλο και πιο πίσω χρονικά η δικαστική διαδικασία. Ακριβώς επειδή ο Μητσοτάκης σε συνεργασία με κρατικό υπηρετικό προσωπικό (ΕΛ.ΑΣ., Πυροσβεστική, ΟΣΕ κ.ά.) έχει οργανώσει τη συγκάλυψη ώστε να εμποδιστεί η αλήθεια για το έγκλημα.
Είναι, όμως, τέτοια η αποφασιστικότητα των οικογενειών θυμάτων και τέτοια η μαζική στήριξη από εκατομμύρια πολίτες, που ό,τι κι αν σκαρφιστούν οι διοργανωτές της συγκάλυψης θα βρεθούν μπροστά στον καθρέφτη τους. Για να αναμετρηθούν με τα ίδια τα ψέματά τους σε βάρος νεκρών! Αργά ή γρήγορα.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Η οργή είναι δίκαιη, αλλά η αλήθεια χρειάζεται υπομονή και ακρίβεια
Η υπόθεση των Τεμπών αποτελεί μια από τις πιο τραγικές στιγμές της σύγχρονης Ελλάδας. Η απώλεια δεκάδων ανθρώπων, κυρίως νέων, έχει σημαδέψει τις οικογένειες, αλλά και το συλλογικό μας βίωμα ως κοινωνία. Η αγανάκτηση των συγγενών, όπως εκφράζεται και στο άρθρο γνώμης, είναι πέρα για πέρα κατανοητή — και ίσως ο μόνος φυσιολογικός τρόπος να αντιδράσει κανείς μπροστά σε τόσο βαρύ πένθος και τόση καθυστέρηση στη δικαιοσύνη.
Η πρώτη αναβολή της δίκης είναι σίγουρα απογοητευτική. Οι θεσμοί οφείλουν να δείξουν σεβασμό στους συγγενείς, όχι μόνο με τις αποφάσεις τους αλλά και με το πώς διαχειρίζονται τον χρόνο. Όμως, μέσα στον θυμό, ας προσπαθήσουμε να μην καταλήγουμε αυτόματα στο συμπέρασμα ότι κάθε καθυστέρηση σημαίνει και συγκάλυψη. Το να ερμηνεύονται όλες οι διαδικασίες ως οργανωμένο σχέδιο συγκάλυψης δημιουργεί έναν επικίνδυνο δρόμο απαξίωσης της ίδιας της δικαιοσύνης.
Η ανάγκη για διαφάνεια είναι επιτακτική. Το ίδιο και η ανάγκη για ταχύτητα. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε πως η ποιότητα της δικαιοσύνης μετριέται και από τη διαδικασία της — όχι μόνο από το αποτέλεσμα. Το να δοθεί σε όλους το δικαίωμα υπεράσπισης, όσο κι αν μας δυσαρεστεί συναισθηματικά, είναι βασικό συστατικό ενός κράτους δικαίου. Ακόμα και οι κατηγορούμενοι, όσο οργισμένοι κι αν είμαστε απέναντί τους, έχουν δικαιώματα.
Κλείνοντας, ας θυμόμαστε ότι ο αγώνας των συγγενών δεν είναι μάχη ενάντια σε έναν “εχθρό” γενικά και αόριστα, αλλά υπέρ της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Και η αλήθεια, όσο κι αν πονά, χρειάζεται σταθερότητα, αποδείξεις και σοβαρότητα — όχι μόνο δίκαιη οργή. Είμαστε όλοι στο πλευρό των οικογενειών, αλλά και υπέρ μιας καθαρής, ουσιαστικής και όχι προσχηματικής απονομής ευθυνών.
Στη φωτογραφία είναι το βαγόνι που χάθηκε με το ξυλόλιο?