Μια ανήθικη πρόταση

Ο πρωθυπουργός φέρεται ότι ζήτησε από τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας να χαμηλώσει εντυπωσιακά τους τόνους για το Σινά, με αντάλλαγμα να εξασφαλίσει ευνοϊκή λύση για το μείζον ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας

Του Μανώλη Κοττάκη 

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανοίγει το σπίτι του και παραθέτει δείπνα σε παράγοντες του δημόσιου βίου μόνο όταν τους έχει ανάγκη! Το έκανε με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, όταν προσπαθούσε να τον πείσει να ψηφίσει το μνημόνιο αμυντικής συνεργασίας με τα Σκόπια και να αναγνωρίσει η Νέα Δημοκρατία τη συμφωνία των Πρεσπών και το όνομα Βόρειος Μακεδονία με την ψήφο των βουλευτών της. Απέτυχε. 

Το έκανε με τον υπουργό Εξωτερικών (τότε) Νίκο Δένδια, τον οποίο κάλεσε με τη σύζυγό του Δάφνη στο διαμέρισμά του, στον Λυκαβηττό, για να λύσουν ενδοκυβερνητικές διαφωνίες για τα Ελληνοτουρκικά. Το έκανε ξανά, όταν τον κάλεσε ως υπουργό Άμυνας στο σπίτι του, στην Κρήτη, και τον έβαλε να κοιμηθεί ακόμη και στο παιδικό δωμάτιο της Ντόρας Μπακογιάννη, προκειμένου να τον πείσει να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να τον ξεφορτωθεί από τη διαδοχή. Απέτυχε και τις δύο φορές. 

Το έκανε προσκαλώντας σε δείπνο κορυφαίο επιχειρηματία της χώρας, τον οποίο απείλησε αμέσως μετά την εκλογή του, το 2019, ότι θα τον κυνηγήσει, αν δεν τον στηρίξει, αλλά μετά χρειαζόταν εκείνος τη βοήθειά του. Πέτυχε σχετικώς. 

Στην ίδια «συνταγή» προσέφυγε ο κύριος Μητσοτάκης και την περασμένη Τρίτη, την παραμονή αναχώρησής της ελληνικής αντιπροσωπίας για το Κάιρο, όπου επρόκειτο να διαπραγματευτεί την τύχη της Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Αυτή τη φορά προσκάλεσε στην οικία του σε δείπνο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. Πάλι κάτι ήθελε. Και αυτό το «ήθελε» συνδεόταν ευθέως με τις εξελίξεις στην υπόθεση του Σινά. 

Ο κύριος Μητσοτάκης αιφνιδιάστηκε από τη σκληρή δήλωση του Ιερωνύμου, ο οποίος τον κάλεσε να παρέμβει για να αποτραπεί «νέα άλωση». Κατάλαβε ότι με την υπόθεση του Σινά ανοίγει νέο μέτωπο με το σύνολο της Ορθοδοξίας και της θρησκείας. Ανοίγει νέο μέτωπο, διότι, όπως αποδεικνύεται πλέον απ’ όσα λέει ο ίδιος δημοσίως μετά τις δραματικές εξελίξεις αλλά και ο υπουργός των Εξωτερικών, το θέμα αυτό το έχει «πουλήσει» και απλώς θέλει… συνενόχους στην εκποίησή του. Αν δεν το είχε «πουλήσει», στην κυριακάτικη ανάρτησή του στο  facebook θα ανέφερε τις λέξεις «κυριότητα» και «ιδιοκτησία» του Σινά ως διεκδικήσεις στις διαπραγματεύσεις. Όμως, περιέργως, εκείνος περιορίζει τις διεκδικήσεις του στο να αποκτήσει νομική προσωπικότητα το Σινά και να κατοχυρωθούν οι μοναχοί. Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν οι διεκδικήσεις του. Το ίδιο έκανε και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης αμέσως μετά την επιστροφή του στην Αθήνα. Σε συνέντευξή του σε διαδικτυακό τόπο αναφέρει κι αυτός ότι στις προτεραιότητες είναι η νομική προσωπικότητα της μονής. Λέξη για την κυριότητα και την ιδιοκτησία της. Πολύ προκλητικά, μάλιστα, αναφέρει ότι η ανιστόρητη απόφαση του εφετείου Ισμαηλίας έχει, εκτός από αρνητικά, και «θετικά σημεία». 

Όπως γίνεται αντιληπτό, η κυβέρνηση έχει πάρει τις αποφάσεις της σε συνεργασία με την αιγυπτιακή κυβέρνηση και τα υπόλοιπα είναι θεατρική παράσταση, όπως επισημάναμε από την πρώτη στιγμή. 

Το ενδιαφέρον, όμως, είναι τι ακριβώς φέρεται ότι ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο ο κύριος Μητσοτάκης στο δείπνο που του παρέθεσε στο σπίτι, στον Λυκαβηττό. Είναι εκπληκτικό, σε μια εποχή που οι συγγενείς των Τεμπών τον κατηγορούν για κατάχρηση εξουσίας, με βάση το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, εκείνος φέρεται ότι ζήτησε από τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας να χαμηλώσει εντυπωσιακά τους τόνους για το Σινά, με αντάλλαγμα να εξασφαλίσει ευνοϊκή λύση για το μείζον ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Ο κύριος πρωθυπουργός έχει ξεγελάσει κατ’ επανάληψη τον Αρχιεπίσκοπο για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Το εξομολογείται ο Αρχιεπίσκοπος σε ιεράρχες. 

Γνωρίζει όμως ο πρωθυπουργός ότι ο καημός του Ιερωνύμου, ο οποίος έγραψε σχετικό βιβλίο αμέσως μετά την απόπειρα ΣΥΡΙΖΑ, που υπονομεύτηκε μέσα από την Εκκλησία το 2019, είναι να σφραγίσει την ποιμαντορία του με την επίλυση των θεμάτων της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και της εκκλησιαστικής περιουσίας. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός φέρεται ότι του υποσχέθηκε λύση, υπό την προϋπόθεση ότι θα χαμηλώσει τους τόνους για το θέμα του Σινά, το οποίο είναι μείζον. 

Δεν είμαστε βέβαιοι ότι η πρώτη αντίδραση του Αρχιεπισκόπου χαροποίησε τον πρωθυπουργό, είμαστε όμως βέβαιοι ότι αυτή η ανήθικη πρόταση που φέρεται ότι του έκανε, έγινε. Σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας από υψηλόβαθμους -μάλλον εμβρόντητους- εκκλησιαστικούς παράγοντες, ο Αρχιεπίσκοπος μοιράστηκε την ουσία της συνάντησής του στα βασικά σημεία της με συνεργάτες του στην Αρχιεπισκοπή και το μυστικό… κοινολογήθηκε. Είτε, λοιπόν, σήμερα του ζητήσει ο πρωθυπουργός να μας διαψεύσει είτε όχι (είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό, ενώ η αλήθεια πάντοτε αποκαλύπτεται και μας δικαιώνει), η συζήτηση αυτή φαίνεται ότι έγινε.

Άστοχο

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, βεβαίως, ακόμα κι αν ήθελε κάποιο από τα δύο μέρη ή και τα δύο να προχωρήσουν σε αυτή τη συμφωνία, τα γεγονότα θα το/τα ξεπεράσουν. Είναι μάταιος κόπος. 

Και ένα υστερόγραφο: Σε μια εποχή που έχει ανοίξει συζήτηση για το ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός να κατηγορηθεί για κατάχρηση εξουσίας και να στηθεί στο Κοινοβούλιο κάλπη εντυπώσεων για την παραπομπή του, μετά την πρόταση τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης (επειδή φέρεται ότι δεν σεβάστηκε τη διάκριση των εξουσιών και παρενέβη στη Δικαιοσύνη με έγγραφό του προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τα Τέμπη), είναι τουλάχιστον… άσοφο να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Εκκλησίας και να της υποδεικνύει τι να κάνει. Είναι τουλάχιστον άστοχο, επίσης, να παρεμβαίνει στα εσωτερικά μιας ανεξάρτητης Αρχής, του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, και με νόμο «φωτογραφικό» να επιχειρεί να απαγορεύσει σε Έλληνες πολίτες να αποκτήσουν μέσο ενημέρωσης. 

Δεν καταλαβαίνει ότι με όλες αυτές τις πράξεις, που έχουν ως κοινό την κατάχρηση εξουσίας, οικοδομεί ένα προφίλ το οποίο οι φίλοι μας οι Γάλλοι ονομάζουν περίτεχνα criminogene (εγκληματογόνο);

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»