Όταν προσπαθούν να παρουσιάσουν την «άλωση» της Μονής Σινά σαν κεραυνό εν αιθρία, αν μη τι άλλο ψεύδονται για να συγκαλύψουν τις διαρκείς ευθύνες και τις ενοχές τους…
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Όταν μαγαρίστηκε η Αγια-Σοφιά, με τη μετατροπή της πριν από μια πενταετία σε τζαμί, πλην κάποιων προσχηματικών και εντελώς εφήμερων αντιδράσεων, η ελληνική πλευρά δεν έκανε τίποτε για να το αποτρέψει. Τουναντίον, μερικές ημέρες αργότερα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σκύβοντας το κεφάλι, δέχτηκε κρυφίως να συμμετάσχει σε τριμερή συνάντηση με τη Γερμανία και την Τουρκία, στο Βερολίνο, για την επανέναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου…
Όταν, αποθρασυμένος, ο Ερντογάν αποφάσισε ύστερα από τέσσερα χρόνια, ημέρες του Πάσχα, τη μετατροπή σε τζαμί και της ιστορικής Μονής της Χώρας, που βρίσκεται επίσης στην Κωνσταντινούπολη, επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό, με μερικές εντελώς «άσφαιρες» δηλώσεις διαμαρτυρίας από την ημετέρα πολιτική ελίτ…
Όταν άρχισαν οι δοκιμασίες και η εκστρατεία εξαφάνισης του ορθόδοξου Ελληνισμού της Μαριούπολης, η Αθήνα διά στόματος του πρωθυπουργού ψέλλιζε αστειότητες και ψεύδη για να σκεπάσει το έγκλημα αυτό, ενώ τασσόταν παράλληλα με τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Όταν ξεκίνησαν, την περίοδο 2023-2024, οι απηνείς διωγμοί στους μοναχούς της Λαύρας του Κιέβου με το πρόσχημα της αποτροπής της «χρήσης της Λαύρας ως κυττάρου του “ρωσικού κόσμου”», όχι μόνο δεν ακούστηκε οποιαδήποτε διαμαρτυρία, αλλά υπήρξε και ένοχη σιωπή, τόσο σε πολιτικό όσο και σε εκκλησιαστικό επίπεδο.
Όταν, τον Αύγουστο του 2024, η ουκρανική Βουλή κήρυξε παράνομη την UOC (την Oυκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία), που έχει τους συντριπτικά περισσότερους ορθόδοξους πιστούς, κληρικούς, εκκλησίες και μοναστήρια, πάλι την ίδια στάση είχαμε. Αντιθέτως, οι αντιδράσεις στον υπόλοιπο ορθόδοξο κόσμο ήταν έντονες, ενώ μόνο ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος διέσωσε την τιμή των ημετέρων, καταγγέλλοντας με πύρινα λόγια τον «παραλογισμό» και τους «διωγμούς».
Όταν, πρόσφατα, οι ισλαμοφασίστες, έχοντας αποκτήσει την εξουσία στη Συρία, άρχισαν να επιδίδονται σε σφαγές άοπλων και ειρηνικών χριστιανών και αλαουιτών, ο Έλληνας υπ. Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, επέλεξε να ανταλλάσσει χειραψίες με τον Αλ Τζολάνι, τον οποίο, αν και μεταβατικός, ο κ. Μητσοτάκης τον αναγνώρισε ως «πρόεδρο της Συρίας».
Όταν -από πολύ παλαιότερα- η χριστιανοσύνη της Βορείου Ηπείρου δεν έπαψε να αντιμετωπίζει προβλήματα αφέθηκε στην τύχη της. Η ελληνική Πολιτεία ήταν απούσα – και κάτι χειρότερο. Ακόμα και πριν από μια πενταετία, όταν μια ομάδα νέων θέλησε, εκπληρώνοντας τάμα, να ανυψώσει έναν μεγάλο σταυρό στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Αειθαλιώτισσας στη Χειμάρρα, βρέθηκε αντιμέτωπη με εισαγγελικές διώξεις. Κι έμειναν μόνοι…
Όταν δολοφονήθηκε το 2018 από τους Αλβανούς ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, το όνειρο του οποίου ήταν η ανέγερση μιας μεγάλης εκκλησίας στο χωριό του, τους Βουλιαράτες, οι υποσχέσεις που δόθηκαν από τις ελληνικές κυβερνήσεις ότι θα κάνουν τα πάντα για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι δεν τηρήθηκαν ποτέ…
Όταν λοιπόν προσπαθούν να παρουσιάσουν την «άλωση» της Μονής Σινά σαν κεραυνό εν αιθρία, αν μη τι άλλο ψεύδονται για να συγκαλύψουν τις διαρκείς ευθύνες και τις ενοχές τους…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
