«Μήπως είστε χαζές που δεν εκδίδεστε;»

Του Κώστα Πρώιμου

Κόβουν ακόμη και τους καφέδες στο καφενείο, για να σπουδάσουν το μονάκριβό τους. Διακαής πόθος κάθε γονιού ήταν ο γιός ή η κόρη, να αποκτήσουν διπλώματα και πανεπιστημιακούς τίτλους τα οποία θα τους εξασφαλίσουν μια καλή pole position στην κούρσα του ευπρεπούς βιοπορισμού.

Περίπου διακόσια χιλιάρικα κοστίζουν οι σπουδές τετραετούς διάρκειας σε μεσαίου κύρους πανεπιστήμια της Αγγλίας ενώ λίγο φθηνότερα εκτιμώνται τα ιδρύματα της Κύπρου.

Επιστρέφουν στην Ελλάδα με καμάρι, δόξα και τιμή και αν δεν έχουν την τύχη να αναλάβουν τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης ή της εταιρείας του πατρός (ή της μητρός) αναθεματίζουν την ώρα και τη στιγμή. Μια νέα σκληρή πραγματικότητα στοιχειώνει και «ψαλιδίζει» τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο και καταρρακώνει την ψυχολογία τους.

Μεγάλη ζημιά μπορεί να έγινε στο χρηματιστήριο Αξιών της Αθήνας επί πρωθυπουργίας Σημίτη, αλλά διαχρονική και τεράστια καταστροφή διαπράττεται σε πολλές ελληνικές οικογένειες οι οποίες παραπλανώνται οικειοθελώς. Πότε και πώς θα γίνει η απόσβεση της επένδυσης εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για τις ανώτατες σπουδές ενός τέκνου; Με μισθό 1000-1200 ευρώ καθαρά τα οποία περιμένουν τους περισσότερους απόφοιτους;

Κι όμως. Ο κοσμάκης είχε εξαπατηθεί από τις «σειρήνες» του εκπαιδευτικού συστήματος σε εξωφρενικό βαθμό. Θυμάμαι, μια κοπελίτσα η οποία το 2000 φοιτούσε σε ιδιωτικό Κολλέγιο, από αυτά τα ξενόφερτα των Αθηνών, ήταν μόλις δέκα εννέα ετών. Την είχαν παραμυθιάσει οι ιθύνοντες του ιδρύματος ότι όταν αποφοιτήσει θα την παρακαλάνε να την προσλάβουν ως μάνατζερ με πρώτο μισθό…. 2000 ευρώ! Η έρημη η νεαρά, είχε «τσιμπήσει» σε τέτοιο βαθμό που ήδη είχε αποκτήσει  τον «αέρα» διευθύντριας…

Ένας κοινός μας γνωστός, ο οποίος ήταν πολύ ευκατάστατος αλλά μπαρουτοκαπνισμένος μου έλεγε στα κρυφά για τη συγκεκριμένη: Έχει να φτιάξει καφέδες και να βγάζει φωτοτυπίες για εννέα κατοστάρικα τον μήνα, μέχρι να στρώσει το παΐδι της… Και κρυφογελούσε. Ασφαλώς η κοπελίτσα δεν ήταν το μόνο ανυποψίαστο θύμα ενός αδυσώπητου κυκλώματος εμπορίας επαγγελματικών ελπίδων. Κάθε άλλο. Η παγίδα ήταν κοινή με πολλά «πελατάκια».

Και ερχόμαστε στο σήμερα, με την τεχνολογία να καλπάζει με αγριότητα επικυριαρχώντας σταδιακά σε όλους τους τομείς.

Με μηδενικές σπουδές, με ανύπαρκτο κεφάλαιο δύναται μια πιτσιρίκα να κερδίζει εξωφρενικά ποσά ακούραστη, τα οποία θα ζήλευε και αριστούχος του Xάρβαρντ – εν συνεχεία ως πετυχημένος CEO πολυεθνικής. Δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες επεξηγήσεις, αρκεί να λάβουμε γνώση για τη λειτουργία των διάφορων διαδικτυακών πλατφορμών, στις οποίες η «δίψα» για «μάτι» και εικονικό σεξ είναι ακόρεστη και παγκοσμίων διαστάσεων.

Φυσικά, κάθε σοβαρό και οργανωμένο σύστημα εξουσίας και χειραγώγησης που σέβεται την ύπαρξή του προφανώς δεν θα άφηνε αγρίως εκτεθειμένα στην κοινή γνώμη τα προϊόντα και τα πρότυπά του. Έτσι μάλλον εξηγείται και η πρωτοφανής, η οποία ξεπερνά κάθε όριο πρόκλησης θετική προβολή τους.

Δεν θυμόμαστε ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, οι βίζιτες και οι εικονικές σεξεργάτριες να αποτελούσαν κοινωνικά πρότυπα, οι άθλιες και ρηχές  ζωές τους να αποκτούσαν βαρύτητα και σοβαρό ενδιαφέρον.

Αλήθεια, πόσο κορόιδο οφείλει να αισθάνεται μια νέα και σημαντική επιστήμονας ή μια ερευνήτρια η οποία με δύο ντοκτορά θα παρακαλάει να προσληφθεί στα κάτεργα μιας εγχώριας εταιρείας για ενάμιση χιλιάρικο το μήνα, ενώ μια δεκαεννιάχρονη θα καθαρίζει τα ίδια χρήματα μόλις σε μία ημέρα επιδεικνύοντας τα κάλλη της δημοσίως; Ποιοι έχουν την ηθική και συνάμα πολιτική ευθύνη για το κοινωνικό «ξέπλυμα» της διαδικτυακής πορνείας; Ακόμη και οι εταίρες της αρχαιότητας αν και τύγχαναν δημοφιλίας στους ανώτατους κύκλους της εξουσίας, κοινωνικό πρότυπο δεν αποτελούσαν! Τι θέλουν να μας πουν σήμερα οι ταγοί της επικοινωνίας και του καθολικού ελέγχου; Ότι είστε χαζές όσες δεν εκδίδεστε; Όταν η φτώχεια επελαύνει με τη βοήθεια της τέχνης μιας ανεκδιήγητης πολιτικής; Ποιοι ανερυθρίαστα κλείνουν το μάτι σε έναν ηθικό ξεπεσμό άνευ προηγουμένου;