Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Πολλοί φαίνεται να παρασύρονται από ακραίους συναισθηματισμούς και να υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει ποτέ και με οιονδήποτε τρόπο να συμμετέχουν σε ενέργειες εμπορικής φύσεως κάποια τοπία και μνημεία της χώρας. Πάντως, το ζητούμενο μάλλον είναι να υπάρχει κατάλληλο νομικό πλαίσιο, αυτό να τηρείται και φυσικά να εισπράττει η χώρα τα δέοντα! Γύρω από αυτά τα τελευταία θα άξιζε ο όποιος ντόρος.
Δεν χρειάζεται απαραιτήτως να κατατάσσουμε ακόμα κι έναν Παρθενώνα σε μια κατηγορία αυστηρά «ανέγγιχτων» δημιουργημάτων, τα οποία τυλίγονται μέσα σε ένα αδιαπέραστο… ταμπού, μην επιτελώντας καμιάν άλλη λειτουργία πέρα από εκείνη του «τουριστικού αξιοθέατου» (άλλωστε κι αυτή η λειτουργία μπορεί να παραγάγει άφθονο κιτς υπό προϋποθέσεις και να απομειώσει την αίγλη του αριστουργήματος).
Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μια πιο εμπορική ματιά σε χαρακτηριστικά τοπία της Ελλάδας θα επιφέρει ένα αντιαισθητικό αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα, το 2006 η βότκα Absolut είχε χρησιμοποιήσει την αεροφωτογραφία της πλατείας Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, καθώς το σχήμα της από ψηλά ομοιάζει καταπληκτικά με εκείνο της φιάλης όπου συσκευάζεται το διάσημο ποτό. Αρκετοί είναι οι Θεσσαλονικείς που ακόμα θυμούνται τη διαφήμιση και τους αρέσει.
Δεν γνωρίζω κάτι για το άμεσο χρηματικό όφελος που είδε η πόλη από αυτή την κίνηση, ωστόσο καθένας θα υπέθετε πως οι τοπικοί φορείς φρόντισαν σχετικά.
Η αλήθεια είναι πως εκείνο τον καιρό η αγωνιστική διάθεση των Ελλήνων, ξεχασμένων όπως ήταν στην αμεριμνησία τους, ήταν πολύ χαμηλή, οπότε δεν θα αντιδρούσαν ακόμα κι αν τυχόν υπήρχε βάση για διαμαρτυρία, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα!
