Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Αποφράς ημέρα θα είναι η σημερινή για την ελληνική διπλωματία (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θέση της χώρας μας), ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχουν οι συνομιλίες για το Ουκρανικό στην Κωνσταντινούπολη. Και μόνο το γεγονός ότι διεξάγονται στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα είναι μια μεγάλη ήττα, που δεν αντισταθμίζεται από κανένα βραβείο από τους φίλους μας τους Γερμανούς ή από οτιδήποτε άλλο…
Επιμένει, αλήθεια, ο Κ. Μητσοτάκης ότι «είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας»; Διότι θα πρέπει τότε να εξηγήσει πώς ο Ερντογάν, που ακολούθησε εντελώς διαφορετική τακτική από την έναρξη του πολέμου, βρέθηκε να είναι ο κερδισμένος της υπόθεσης, να είναι αποδεκτός από τις δύο πλευρές και να τον εμπιστεύονται για τις ειρηνευτικές συνομιλίες, που μάλιστα είναι πιθανό να προοιωνίζονται και τη νέα παγκόσμια «Γιάλτα».
Η Ελλάδα είχε όλες τις προϋποθέσεις για να φιλοξενήσει και να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό της ρόλο σε περιφερειακό, καθώς και σε διεθνές επίπεδο. Αλλά η Ελλάδα είχε, δυστυχώς, στην κρίσιμη αυτή συγκυρία και… Μητσοτάκη.
Ας σκεφτούμε και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα μπορούσε να είχε αναλάβει τη μεσολάβηση (και) ως μια ορθόδοξη χριστιανική χώρα ανάμεσα σε έναν πόλεμο δύο άλλων ορθόδοξων χωρών, που τώρα καταφεύγουν στη μουσουλμανική Τουρκία…
Αντί της Κωνσταντινούπολης, γιατί σήμερα όλοι οι προβολείς να μην ήταν στραμμένοι και η διεθνής συζήτηση να μη γινόταν, επί παραδείγματι, όπως έχουν υποστηρίξει σωστά πολλές πλευρές, για τη «Συμφωνία των Δελφών», στη δική μας επικράτεια; Και μόνο η ιστορική σημειολογία του χώρου τον καθιστούσε ως τον πλέον κατάλληλο για να σταλούν τα αντίστοιχα μηνύματα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη…
Η αναβίωση της δελφικής ιδέας, όπως την οραματίστηκε ο Άγγελος Σικελιανός, για τη συναδέλφωση των λαών, την κατάκτηση της χαμένης ενότητας του κόσμου και την ειρήνη μεταξύ των εθνών δεν θα μπορούσε να βρει πιο ευνοϊκές συνθήκες για να δικαιωθεί. Στον ομφαλό της Γης, κατά τη σημερινή ημέρα θα γραφόταν ιστορία…
«Το συνέδριο συνέρχεται εις τον τόπον ο οποίος έταξε πάντοτε υπεράνω των υλικών αγαθών την πνευματική δημιουργίαν και όπου εσφυρηλατήθη το πρώτον, το μεγάλον ιδανικόν της Αδελφώσεως των Λαών» έγραφε χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Οκτώβριο του 1929, όταν ο μεγάλος ποιητής έφερνε στους Δελφούς το 27ο Διεθνές Συνέδριο για την Ειρήνη, με περισσότερους από 120 εκπροσώπους όλων των ευρωπαϊκών χωρών.
Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» δεν αποδεικνύεται και τόσο σωστή. Για να μη στρουθοκαμηλίζουμε, κάτι ανάλογο έλεγε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος (που τον έχει πρότυπο ο Κυριάκος) όταν έστελνε το 1919 δύο ελληνικές μεραρχίες (πάλι) στην Ουκρανία, και το πληρώσαμε στη συνέχεια με τη Μικρασιατική Καταστροφή και την οριστική απώλεια της Μικράς Ασίας. Το τωρινό τίμημα ποιο θα είναι, άραγε;
Άρες μάρες πράγματι και χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι γεωπολιτικές και πληθυσμιακές πραγματικότητες.
Από τη μία λύσσαξαν που η Ελλάδα έστειλε εξοπλισμό, δεν θέλουν, και από την άλλη ζητάνε και ρόλο… Πως θα γίνει… Και φέρνουν και το παράδειγμα των μεραρχιών που έστειλε ο Βενιζέλος στην Ουκρανία “τη μέγιστη αυτή ατιμία για μια τόσο μικρή χώρα…” κατά πως λένε.
Γεωπολιτικά και επί του πεδίου,
-Η Τουρκία λόγω Μαύρης Θάλασσας συνορεύει και με τις δύο χώρες.
-Ο Ερντογάν έφτιαξε μονάδα συμπαραγωγής των Μπαϊρακτάρ στην Ουκρανία.
-Ο Ερντογάν έχει συμπαγή ταταρικό πληθυσμό στην Κριμαία και πρέπει να μιλάει και με Ρωσία και με Ουκρανία.
-Ο Ερντογάν μεσολάβησε για να φιλοξενήσει τους αιχμαλωτισθέντες Διοικητές Υπερασπιστές του Αζοφσταλ (6 άνδρες τον αριθμό) και τους κράτησε για μήνες ασφαλείς σε μυστικό μέρος, έως ότου με διαπραγματεύσεις επαναπατρίσθηκαν στην Ουκρανία.
Αν το έκανε αυτό η Ελλάδα “μαύρο -κόκκινο- φίδι που την έφαγε”.
Όταν μίλησε στην ελληνική βουλή ο Ήρωας και Πεσόντας στη μάχη, Έλληνας Μιχαήλ, που υπερασπιζόταν την Μαριούπολη, έγινε ο κακός χαμός για τον κακό φασίστα του Αζόφ από ανθρώπους που αγνοούν την μακραίωνη εθνικιστική ιδιαιτερότητα της Ουκρανίας και που δεν υπήρχε καν Χίτλερ όταν οι Ουκρανοί ήταν εθνικιστές και ήθελαν να αποτινάξουν το ρωσικό κνούτο.
-Η Τουρκία ελέγχει τα Στενά του Βοσπόρου και τη διέλευση των εμπορευματικών φορτηγίδων με τα σιτηρά από Ουκρανία προς όλον τον κόσμο.
Η Ελλάδα θα συμμετάσχει στην ανοικοδόμηση κτιρίων που έχουν υποστεί ζημιές στο ιστορικό κέντρο της Οδησσού, ίως και αλλού.
ΚΡΙΜΑΙΑ – ΤΑΥΡΙΔΑ
Η Ελλάδα θα μπορούσε σε αυτή τη φάση να υποβάλλει πρόταση στον ΟΗΕ για να αλλάξει διεθνή ονομασία η “Μαύρη Θάλασσα” και να γίνει “Εύξεινος Πόντος” και ομοίως η Κριμαία να ονομαστεί Ταυρίδα.
Επίσης να απαιτήσει να έχει λόγο και ρόλο στις αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνες στην Κριμαία όπου υπάρχουν διάσπαρτοι ελληνικοί αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία.
Το τίμημα θα είναι ένα εθνικό Βατερλώ. Είναι πολύ κοντά. Όσοι κλείνουν τα μάτια ή αδιαφορούν θα ξυπνήσουν ένα πρωί σε μια άλλη χώρα.
Να χαιρετάει κούκλες σε βιτρίνες και πολύ του είναι.
Τα Στενά του Βοσπόρου, η Θάλασσα του Μαρμαρά και τα Στενά των Δαρδανελίων συνιστούν μια ενότητα τόσο από γεωγραφική όσο και από νομική άποψη, καθώς συνδέουν τον Εύξεινο Πόντο με τη Μεσόγειο Θάλασσα και το καθεστώς τους ρυθμίζεται από τη Συνθήκη του Μοντρέ (1936), η οποία κατοχυρώνει την πλήρη κυριαρχία της Τουρκίας στο μοναδικό και στρατηγικής σημασίας θαλάσσιο πέρασμα προς τη Μαύρη Θάλασσα.
Η Συνθήκη εξασφαλίζει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα από τα μη στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης, ενώ επιτρέπει τη διέλευση πολεμικών πλοίων των παρευξείνιων χωρών με ειδοποίηση μιας εβδομάδας και υπό κάποιους όρους όσον αφορά στο εκτόπισμα, το μέγεθος και τον οπλισμό. Επιπλέον η Τουρκία διατηρεί το δικαίωμα να περιορίζει τη ναυτική κυκλοφορία σε κράτη που δεν έχουν ακτές στη Μαύρη Θάλασσα.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρος ο σημαντικός ρόλος της Τουρκίας σε περίπτωση που οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ επιδιώξουν να ενισχύσουν την παρουσία τους στον Εύξεινο Πόντο. Δηλαδή είναι στο χέρι του καθεστώτος Ερντογάν να κρατήσει το ΝΑΤΟ μακριά από τη Ρωσία ή να επιτρέψει την κλιμάκωση της έντασης επιτρέποντας σε περισσότερες ναυτικές μονάδες του ΝΑΤΟ να διέλθουν τα Στενά και να πλεύσουν στις ουκρανικές ακτές.
Συνεπώς η Τουρκία είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Από τη μία ως εισβολέας στην Κύπρο (όπως η Ρωσία) και από την άλλη ως μέλος του ΝΑΤΟ (στο πλευρό της Ουκρανίας). Στην πρώτη περίπτωση ενδιαφερόμενη για τον μουσουλμανικό πληθυσμό. Στην δεύτερη προβάλλοντας την πρωτοκαθεδρία της στην Ανατολική Μεσόγειο ως τοπάρχης.
Εμείς καθώς φαίνεται αρκούμαστε να υποκλινόμαστε.
ανατολικος τομεας, δεν καταφέραμε να αλλάξουμε το ψευδεπίγραφο όνομα του κράτους των Σκοπίων και θα επιβάλλουμε ν΄αλλάξουν ονομασία, η Μαύρη θάλασσα κι η Κριμαία ονομασία;;!!
Δίκηο έχεις ΝΕΦΕΛΗ, αλλά ας υπάρχει ως ιδέα. Η Ταυρίδα-Κριμαία είναι από χιλιετίες τόπος ελληνικός πέρα ως πέρα, όπως μαρτυρούν οι ονομασίες των πόλεών της ως σήμερα και τα διάσπαρτα αρχαία ευρήματα και ναοί. Υπάρχει και ένας μοναδικής αρχιτεκτονικής αρχαιοελληνικός βασιλικός τάφος, το “Κουργκάν” τύπου τριγωνικού κουβουκλίου μεγάλου ύψους και βάθους, ενώ βρέθηκαν περισσότερα τέτοια Κουργκάν. Κανείς εδώ δεν ασχολείται, δυστυχώς.
Στο παρεξηγημένο αλλά προφητικό εκ των υστέρων Πόλεμος των Άστρων: Η εκδίκηση των Σιθ, η Πάντμι λέει στη γερουσία:
So this is how liberty dies, with thunderous applause.
Ο Χάξλεϊ επίσης πιο παλιά είχε επισημάνει τον κίνδυνο να χάσουμε τα πάντα ενώ εμείς αναλωνόμαστε σε εφήμερες διασκεδάσεις.
Όσο οι κυριακίστας λοιπόν χαχανίζανε και παίζανε στοίχημαν και τρώγανε τα μπραντς, αποστρατικοποιήθηκαν τα δωδεκάνησα, η αλεξανδρούπολη χάθηκε, η τσαμουριά εγκαθίδρυθηκε, οι αζόβ αναλάβανε τις μαφίες, θα πάνε και στη χάγη για να τα νομιμοποιήσουν όλα αυτά αλλά τουλάχιστον θα έχουμε αντηλιακά με τζίνγκο μπιλόμπα και τζοτζόμπα ε;