Με την Klavdia!

Τα βραβεία από ξένους σε ελληνικό έργο πολιτισμού δεν έχουν νόημα, αν δεν είναι αληθινά ελληνικό αυτό το έργο

Του Παναγιώτη Λιάκου

Η Klavdia είναι μία από τις σημαντικότερες φωνές και προσωπικότητες που ανέλαβαν τον ρόλο να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον -ομολογουμένως- παρακμιακό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Η παρουσία της σεμνή, σοβαρή και γαλήνια, συνδυάζεται άψογα με το εύηχο τραγούδι, με τους συγκινητικούς στίχους, που παραπέμπουν στον βίαιο ξεριζωμό, στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους – κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις στη γειτονική χώρα, η οποία χτίστηκε πάνω στα βουνά των οστών των ανθρώπων που γενοκτονήθηκαν από τους αδίστακτους Ασιάτες άρπαγες. 

Και μόνο η συμμετοχή της Klavdia στον ημιτελικό και το γεγονός ότι, επιτέλους, θα εκπροσωπήσει το κράτος ένα τραγούδι αληθινά ελληνικό, με στίχους ελληνικούς και πνεύμα ελληνικό, αποτελεί νίκη. Η επικράτηση σε διαγωνισμό τραγουδιού με στίχους αγγλικούς και πιθηκίσματα κινήσεων και «νοημάτων» των αμερικανικών γκέτο είναι ακάλυπτη επιταγή, κάλπικη λίρα, αποφορά πτωμαΐνης, που πάμε να τη λανσάρουμε σαν ευωδία μάντιδας δάφνης. 

Δεν είμαστε Αμερικανοί. Δεν θέλουμε να γίνουμε, επειδή δεν είναι αυτός ο προορισμός μας. Ακόμα κι αν το προσπαθούσαμε, αρλεκίνοι θα καταντούσαμε, «των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…», όπως έγραψε ο Παλαμάς.

Ο ποιητής που χάραξε τ’ όνομά του με ανεξίτηλα γράμματα στο πάνθεον των ηρώων του πνεύματος στο ίδιο ποίημα, το θρυλικό «Γύριζε», χλευάζει τους αιώνιους ραγιάδες, αυτούς που σήμερα κορδώνονται ψελλίζοντας στίχους ξένους, νομίζοντας ότι κάνουν εντύπωση: «Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, /  ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, / κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα».

Δεν πάμε ως Έλληνες σε οποιοδήποτε διαγωνισμό για να πάρουμε βραβείο καλύτερου… πιθήκου των Αμερικάνων, αλλά για να εκδηλώσουμε τη συλλογική ψυχή μας. Υπό αυτήν την έννοια, το «κομμάτι» μας θα το κάνουμε μόνο ως Έλληνες, όχι ως καλύτερες απομιμήσεις ενός πτωτικού, ξένου προτύπου. 

Υπό αυτή την έννοια, η Klavdia είναι μια άξια εκπρόσωπος της χώρας μας. Επίσης, δεν προσπαθεί να διακριθεί με προστυχιές, προκλήσεις και τσοκαριλίκια, όπως ορισμένες -λίαν προβληματικές- περιπτώσεις, που μας ρεζίλεψαν και μας ρεζιλεύουν εντός και εκτός συνόρων. 

Με την Klavdia!

  1. δηλαδή η κόμμωση, τα τεράστια γυαλιά, το μακιγιάζ και όλο το στυλάκι και το ότι για εκατομμυριοστή φορά θα ακουστεί μοιρολόι στη γιουροβυζιών, είναι αβάν γκαρντ

  2. το μαύρο ράσο με τα φτερά στα μανίκια και όλο αυτό το σφιγμένο κόνσεπτ των μαλλιών που δεν κολακεύει το πρόσωπό της θα πετύχει λέτε; υπάρχει φωτογραφία της μαθήτρια σε διαγωνισμό τραγουδιού με λυτά, φυσικά μακριά μαλλιά και είναι αγνώριστη, κούκλα, τι δεν καταλαβαίνουν!!!

    του χρόνου στείλτε κανα κανονικό ρασοφόρο!

  3. “Τα χελιδόνια της φωτιάς “…

    Χελιδόνια ωκύπτερα
    Θα το κάνουν το θαύμα τους!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τελευταία άρθρα

Άλλος Θεός κάτω από την Ομόνοια

Παρατηρώ τα πρώτα κύματα τουριστών που άρχισαν σαν αποδημητικά πουλιά να επιστρέφουν θαρρείς στον προορισμό τους κι αναρωτιέμαι ποια...

Πώς σώθηκε, στο τσακ, η οικονομία μας…

Εκείνο το πρωινό δεν είχα έμπνευση. Το ραδιοφωνάκι δίπλα έπαιζε απαλή μουσική και εγώ έσπαγα το κεφάλι μου να...

Μια οπτική δόση από… Acropolis

Δεν συνηθίζω να παρακολουθώ τα της Eurovision, αλλά φέτος έκανα μια μικρή εξαίρεση. Μετά το 1995 ξαναστέλνουμε τραγούδι με...

Ζακέτα τα βράδια έως τα τέλη Μαΐου

Οι δύο ειδήσεις δημοσιεύτηκαν στον ίδιο ιστότοπο, την ίδια ημέρα, με διαφορά μερικών ωρών! Στο κείμενο, όπου γίνεται...