Σύμφωνα με τον Πoλ Τέιλορ: «Για πολλούς Ελληνες δεν έχουν βελτιωθεί πολλά από τις μαύρες μέρες της κρίσης χρέους. Η ανεργία μειώθηκε, αλλά οι μισθοί και οι συντάξεις μόλις αυξήθηκαν»
Παρίσι, Μαρία Δεναξά
Μπορεί ο Έλληνας πρωθυπουργός να επιμένει ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον «ο ασθενής της Ευρώπης», ωστόσο καυστικό άρθρο γνώμης στην εφημερίδα «The Guardian», με τίτλο «Παρά τη βελτίωση στους αριθμούς, η νέα Ελλάδα μοιάζει ανησυχητικά με την παλιά», θέτει τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων: Η χώρα μας ενδέχεται να ζει ξανά μια ψευδαίσθηση ευημερίας, «μια ακόμη ύβρη που προαναγγέλλει την επόμενη κατάρρευση», σύμφωνα με τον αρθρογράφο, που δεν μασάει τα λόγια του.
Αντικρίζοντας κανείς την «αναγέννηση» στο Ελληνικό, με τους ουρανοξύστες, τα θέρετρα, τις μαρίνες και τα εμπορικά μεγαθήρια για τουρίστες και golden visa επενδυτές, μπορεί εύκολα να παραπλανηθεί. Όμως, όπως τονίζεται, «για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτή η εικόνα είναι η επιτομή της ελληνικής ανάκαμψης, ένα success story που διαφημίζεται στο εξωτερικό. Για τους υπόλοιπους, για τον απλό λαό που βλέπει το βιοτικό του επίπεδο να λιμνάζει και τις δημόσιες υπηρεσίες να απομειώνονται, είναι ένα σύμβολο ταξικού διαχωρισμού: δημόσια γη που ξεπουλήθηκε σε άκρως εξευτελιστικές τιμές, για πολυτελή project ημετέρων, που δεν απευθύνονται στους πολίτες αυτής της χώρας, αλλά σε κροίσους και ξένους».
Και η εφημερίδα θέτει το ερώτημα: Πρόκειται για σημάδι πραγματικής αναγέννησης ή για ακόμα μια φούσκα, που θα σκάσει εκκωφαντικά πάνω στις πλάτες των ίδιων και των ίδιων;
«Για πολλούς Έλληνες δεν έχουν βελτιωθεί πολλά από τις μαύρες μέρες της κρίσης χρέους. Η ανεργία μειώθηκε, αλλά οι μισθοί και οι συντάξεις μόλις αυξήθηκαν. Ο πληθωρισμός -ειδικά στα ενοίκια- έχει διαβρώσει το βιοτικό επίπεδο και τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν έχουν ανακάμψει. Η χώρα εξακολουθεί να βράζει για την έλλειψη λογοδοσίας για μια μετωπική σύγκρουση τρένου πριν από δύο χρόνια, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και αποκάλυψε χρόνιες ελλείψεις ασφάλειας, εγείροντας κατηγορίες για πολιτική συγκάλυψη, αποφυγής ευθύνης».
Στο άρθρο γίνεται αναφορά στο 10ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, το «ελληνικό Νταβός», το οποίο διακόπηκε από μια πανεθνική απεργία, όπου η κοινωνία φώναζε για τους μισθούς και τις δημόσιες υπηρεσίες -γεγονός που εμπόδισε πολλούς ξένους να συμμετέχουν- και την ίδια ώρα «ο πρωθυπουργός πανηγύριζε στα πάνελ την “έξοδο από την κρίση”».
«Επιφανειακά, η Ελλάδα δημιουργεί ένα υγιές πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα και ο οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας S&P μόλις αναβάθμισε την αξιολόγησή του σε BBB. Μετά την απεργία, ο Μητσοτάκης βρήκε αρκετά χρήματα για να ανακοινώσει ένα πακέτο στήριξης 1 δισ. ευρώ για χαμηλοσυνταξιούχους, ενοικιαστές και άλλες ευάλωτες ομάδες.
Ακίνητα, τουρισμός, ναυτιλία
Η δημόσια στήριξη προς την Ε.Ε. στην Ελλάδα έχει επίσης ανακάμψει από τα χαμηλά επίπεδα ρεκόρ κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους. Τα δύο τρίτα των Ελλήνων λένε τώρα ότι η ένταξη στην Ε.Ε. είναι καλή για τη χώρα τους. Αλλά η άνθηση της Ελλάδας τροφοδοτείται από τα ακίνητα, τον τουρισμό και τη ναυτιλία και όχι από την αναβίωση της μεταποίησης ή της καινοτομίας» υπογραμμίζει ένα άλλο απόσπασμα.
Μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα, ο συντάκτης και συνιδρυτής της ελληνικής οικονομικής ιστοσελίδας MacroPolis, Νικ Μαλκουτζής, αναφέρει πως η ανάπτυξη στη χώρα μας «βασίζεται σε τουρισμό, ναυτιλία και real estate. Δεν υπάρχει καμία ουσιαστική βιομηχανική ή τεχνολογική αναγέννηση».
Όπως σημειώνεται, «η διαφθορά είναι ακόμη εδώ. Τα μέσα ενημέρωσης ανήκουν σε ολιγάρχες και η ελευθερία του Τύπου καταρρέει. Το κράτος δικαίου υποβαθμίζεται συνεχώς. Η Ελλάδα εξακολουθεί να ζει σε ένα κλειστό, ευνοιοκρατικό σύστημα, που επιτρέπει στους ίδιους ανθρώπους να διαφεντεύουν τα πάντα».
Για τον αρθρογράφο, με μια πιο προσεκτική εξέταση, η νέα Ελλάδα μοιάζει απίστευτα με την παλιά Ελλάδα, «με ισχυρότερα δημόσια οικονομικά αλλά με διαρκείς κοινωνικές και οικονομικές ανισορροπίες», οι οποίες μπορεί κάλλιστα «να επιστρέψουν για να στοιχειώσουν μια χώρα όπου η ύβρις δεν είναι ποτέ μακριά από τη νέμεση»…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Χριστος Δημας. Ως υπουργός μπορεί να είναι καλός. Ομως είναι γιος του Σταύρου Δημα! Για το ευνοιοκρατικό σύστημα που αναφέρει το δημοσίευμα….. Ξέρω ξέρω… Τον επέλεξαν! Εκλέχτηκε με
Δημοκρατικές διαδικασίες.. Και στις εκλεγόμενες ολιγαρχίες κάποιοι επιλέγουν τα μέλη , έτσι γίνεται.