Το εντυπωσιακό είναι ότι έως τώρα το θέμα αυτό αντιμετωπιζόταν ως ταμπού από την κοινή γνώμη και τον Τύπο της χώρας. Γι’ αυτό και η έκπληξη γίνεται μεγαλύτερη, καθώς προέρχεται μάλιστα από το πιο εμβληματικό ίσως έντυπό της, το οποίο -επιπλέον- δεν είχε υποστηρίξει ανάλογη θέση ποτέ στο παρελθόν
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Μια πολύ ισχυρή «βόμβα» έσκασε από το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» λίγο πριν από τη σημερινή μετάβαση του Κ. Μητσοτάκη στο Βερολίνο για να βραβευτεί και να συναντηθεί με τον νέο καγκελάριο Φρ. Μερτς. Και τι αφορά; Τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλονται στη χώρα μας…
Το εντυπωσιακό είναι ότι έως τώρα το θέμα αυτό αντιμετωπιζόταν ως ταμπού από την κοινή γνώμη και τον Τύπο της Γερμανίας. Γι’ αυτό και η έκπληξη γίνεται μεγαλύτερη, καθώς προέρχεται μάλιστα από το πιο εμβληματικό ίσως έντυπό της, το οποίο -επιπλέον- δεν είχε υποστηρίξει ανάλογη θέση ποτέ στο παρελθόν. Αντιθέτως, φιλοξενούσε άρθρα που χαρακτήριζαν «γραφικούς» όσους το ανακινούσαν. Μόνο η «Taz» είχε ένα καυστικό δημοσίευμα προ μηνών, όταν ο Σταϊνμάιερ ήρθε στην Ελλάδα…
«Οι τελετουργίες συγγνώμης δεν αρκούν» τιτλοφορείται το κύριο άρθρο του «Spiegel» που υπογράφει ο αρχισυντάκτης Φέλιξ Μπορ με αφορμή τη φετινή επέτειο από την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας. Και από την εισαγωγή κιόλας χτυπάει στο ψαχνό: «Ξανά και ξανά υπάρχουν δισεκατομμύρια σε αξιώσεις κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εποχής. Ογδόντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Γερμανία θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει οικονομικά το ιστορικό της χρέος»…
Το δημοσίευμα κάνει εκτενή αναφορά στις «σκληρές σφαγές» σε Ιταλία, Ελλάδα και Πολωνία, σημειώνοντας ότι «οι περισσότεροι Γερμανοί δεν γνωρίζουν καν τι συνέβη στο κατώφλι τους στο Τρίτο Ράιχ».
«Στην Ιταλία, στην Ελλάδα και την Πολωνία, από την άλλη πλευρά, οι μνήμες των γερμανικών εγκλημάτων πολέμου είναι ακόμα νωπές. Το Φουτσέκιο, ο Χορτιάτης και το Τσιεπιέλοφ δεν είναι σε καμία περίπτωση τα μόνα μέρη όπου η Βέρμαχτ και τα SS διέπραξαν σφαγές. Στις τρεις χώρες ο τρόμος της κατοχής στοίχισε αμέτρητες ζωές».
Το κρίσιμο σημείο έχει να κάνει με τις διεκδικήσεις: «Τόσο Ιταλοί όσο και Έλληνες επιζώντες και συγγενείς θυμάτων των ναζί έχουν μηνύσει τη Γερμανία για αποζημίωση εκατομμυρίων ευρώ τα τελευταία χρόνια και συχνά έχουν κερδίσει σε ξένα δικαστήρια». Ωστόσο, προσθέτει, οι γερμανικές κυβερνήσεις το αρνούνται επικαλούμενες «διμερείς συμφωνίες της δεκαετίας του 1960»…
Ο επίλογος του άρθρου είναι πραγματικός καταπέλτης: «Οι τελετουργίες συγγνώμης και τα θερμά λόγια από ομοσπονδιακούς προέδρους και καγκελάριους δεν αρκούν. Η νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση υπό τον Φρίντριχ Μερτς θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη τις απαιτήσεις αποζημιώσεων από την Ιταλία, την Ελλάδα και την Πολωνία. Η Γερμανία πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει οικονομικά το ιστορικό της χρέος και τελικά να πληρώσει τα πολεμικά της χρέη».
Το αίτημα «να πληρώσει η Γερμανία τα πολεμικά της χρέη» θα τολμήσει να το θέσει άραγε και ο κ. Μητσοτάκης στη σημερινή του συνάντηση με τον Μερτς; Ρητορικό βεβαίως το ερώτημα, όπως και το γιατί η ελληνική έκδοση της Deutsche Welle απέφυγε να το αναμεταδώσει…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Προφανώς, επιδιώκεται το κλείσιμο μετώπων εν όψει του επερχομένου πολέμου.
Λόγια του αέρα από αυτούς που ξέρουν πως δεν πρόκειται να το επιτρέψει το Κουλοάτκι και όλο το μεταπολιτευτικό κοπάδι που σιτίστηκε κσι σιτίζεται για 3 γενεές από γερμανέζικα κεφάλαια.