Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Με την είσοδο της Μεγάλης Εβδομάδας είναι αναμενόμενο ότι θα αρχίσουν να χαλαρώνουν και οι ρυθμοί της επικαιρότητας. Οι στροφές θα πέφτουν, όσοι μπορούν θα περάσουν το Πάσχα μακριά από τις μεγαλουπόλεις και οι εκκρεμότητες θα πάρουν, όσες είναι δυνατόν, μια χρονική μετάθεση. Η «σταύρωση» της ελληνικής κοινωνίας όμως δεν πρόκειται να σταματήσει….
Αυτή πάντως είναι και η πρώτη χρονιά, ύστερα από πολύ καιρό, που η πασχαλιάτικη ανάπαυλα συμπίπτει με μια περίοδο έντονων διεργασιών και υπόκωφων ανακατατάξεων. Και εν αναμονή εξελίξεων, το πολιτικό σύστημα διανύει την περίοδο των δικών του Παθών…
Είναι αλήθεια ότι αυτή η εορταστική παρένθεση επιτρέπει αφενός στην κυβέρνηση να πάρει μια ανάσα, αφού ολόκληρο το τρίμηνο της χρονιάς πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, φτάνοντας κυριολεκτικά στην άκρη του γκρεμού. Και αφετέρου στα άλλα κόμματα να επιχειρήσουν μια ανασκόπηση της πορείας και των δικών τους λαθών…
Είναι η πρώτη χρονιά που επικρατεί και τόσο μεγάλη θολούρα που, αν υπολογίσουμε τι συμβαίνει και σε διεθνές επίπεδο, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Μπορεί λοιπόν η πασχαλινή χαλάρωση να βάζει ένα προσωρινό φρένο στις εξελίξεις, αλλά η επώαση ενός νέου τοπίου είναι προφανής και αναπόφευκτη.
Τα στοιχήματα και οι προκλήσεις που υπάρχουν μπροστά είναι τεράστιες. Ενώ όμως βρισκόμαστε -και στη δική μας χώρα- σε μια ιστορική καμπή, το πολιτικό προσωπικό επιλέγει να δίνει μάχες οπισθοφυλακής και αυτοπεριχαράκωσης, αντιμετωπίζοντας με σχεδόν έναν απόλυτο φαρισαϊσμό τις καινούργιες πραγματικότητες.
Επιστροφή στην «κανονικότητα» -τουλάχιστον με τη μέχρι πρότινος μορφή της- δεν πρόκειται να υπάρξει. Θα έχουν την ευκαιρία να το διαπιστώσουν οι πολιτικοί ταγοί όλων των πτερύγων και με τη συναναστροφή τους, τούτες τις ημέρες, με τον κόσμο – αρκεί να μην καταληφθούν από στρουθοκαμηλισμό και φροντίσουν, αντιθέτως, να «ακούσουν» τα μηνύματα της βάσης: Οι δείκτες της απογοήτευσης και της απαισιοδοξίας έχουν σπάσει κάθε προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ για όλους, λίγο πολύ, τους θεσμούς και τις εξουσίες τής, κατά τα άλλα, συντεταγμένης Πολιτείας μας…
Αυτά τα μηνύματα γίνονται καθημερινώς και πιο ισχυρά, διαμορφώνοντας μάλιστα κινηματικούς όρους μέσα στην ελληνική κοινωνία που σπάνε τις κλασικές και ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές μακριά από τους αποστεωμένους κομματικούς μηχανισμούς και τις χρεοκοπημένες γραφειοκρατίες τους. Ίσως και γι’ αυτό, προκειμένου να υπονομευθεί η «αναστάσιμη» ελπίδα που αχνοφέγγει και για την ελληνική κοινωνία, θα επιχειρηθούν διαφόρων ειδών προβοκάτσιες και καταστολές το επόμενο διάστημα, που μετά το Πάσχα θα γίνει ακόμα πιο κρίσιμο…
Από τη Σταύρωση μέχρι την Ανάσταση του Χριστού μεσολάβησαν σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο τρεις ημέρες. Για να τελειώσει ο Γολγοθάς και να έρθει ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας στον σύγχρονο κόσμο σίγουρα ο δρόμος είναι πιο μακρύς…
