Πώς μπορεί να τιμηθεί ο Οδυσσέας Ελύτης

Ο καλύτερος τρόπος να συγκαλύψεις την επίθεση σε ένα ζωντανό κομμάτι του πολιτισμού είναι να το εγκιβωτίσεις σε μουσείο και να περνάς το μήνυμα στην κοινωνία ότι «ξεμπέρδεψες» με αυτό, εκπλήρωσες το κομμάτι της υποχρέωσης που σου αναλογεί και το «τιμάς» όπως πρέπει.

Ο λόγος γίνεται για το Σπίτι του Οδυσσέα Ελύτη, που άνοιξε στην Πλάκα. Εκεί θα στεγάζεται το μουσείο, το οποίο είναι αφιερωμένο στην τέχνη και τη ζωή του νομπελίστα Έλληνα ποιητή. Η πρωτοβουλία είναι θετική, αλλά απέχει παρασάγγας από αληθινή απότιση φόρου τιμής στον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος δεν πάλεψε μόνο με τις λέξεις, αλλά πολέμησε για την ελευθερία και την τιμή της πατρίδας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, στον επικό αγώνα του 1940 εναντίον των Ιταλών.

Ο Ελύτης για το έθνος πάλεψε, για την παράδοση, για τον Χριστό και για τη γλώσσα μας, για τη διαχρονική ελληνικότητα, για την ουσία του πολιτισμού μας. Από όσα έχει γράψει, από όσα έχει δηλώσει και -κυρίως- από όσα έχει πράξει, ο Ελύτης θα προτιμούσε αντί μουσείου να μπει μία ώρα, έστω, διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στα δημοτικά σχολεία. Αντί το Δημόσιο να πληρώνει να χτιστούν ή να ανακαινιστούν ντουβάρια και να τοποθετηθούν προθήκες με τα προσωπικά αντικείμενά του, θα προτιμούσε να παρθεί επιτέλους η απόφαση για την αποκατάσταση της ιστορικής ορθογραφίας των λέξεών μας, με την επαναφορά του πολυτονικού συστήματος γραφής. Δεν επιδίωκε δόξες, τιμές και κούφιες παράτες ο ποιητής, που τραγουδήθηκε απ’ όλον τον λαό, όταν μελοποίησε το «Άξιον Εστί» του ο Μίκης Θεοδωράκης. Στην ουσία των πραγμάτων στόχευε αυτός ο ξεχωριστός δημιουργός.

Και πού βρίσκεται η ουσία των κρατικών πραγμάτων στην πατρίδα μας; Στον αφελληνισμό, στα greeklish που μιλάνε και στην κρατική τηλεόραση, στις αμερικανιές που θεωρούν «μοδάτες» οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου, στον εκχυδαϊσμό του δημόσιου λόγου, στη φτήνια και την προχειρότητα της έκφρασης που κυριαρχούν στα ΜΜΕ…

Ο ελληνικός πολιτισμός που υπερασπίστηκε ο Ελύτης είναι ζων και δεν χωράει στα μουσεία. Ας υπηρετήσει αυτόν πρώτα η κυβέρνηση, με έργα και με λόγια.

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ο Νίκος Σαργκάνης δεν πέθανε! Πέταξε…

Μπουκάρει μια φορά στην εφημερίδα, στο κανονικό «Ποντίκι», που είχε μόλις μετακομίσει από τη Γερανίου, κάτω από την Ομόνοια,...

Ο φόνος του Μωυσή (Μέρος Α’)

Ειδικές ιστορικές συνθήκες, όπως η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία της Γερμανίας, σε συνδυασμό με τις συνέπειες που μπορεί...

«Αικατερίνα η Αγία και πανωραία Υπατία»

Την ώρα που γύρω μας κοχλάζουν ασίγαστα ο ρεβανσισμός, η  δογματική βία και μισαλλοδοξία, ενώ οι κάθε λογής «ανθρωποφαγίες»,...

«Αμεθύστη η έκπαγλος»

Στα 1666 ο Ιωάννης ο Ηρακλεικός ανακαλύπτει ένα μισοκατεστραμμένο χειρόγραφο που γράφτηκε κατά τον 14ο αιώνα, από τον Διονύσιο...