Του Χρήστου Μπολώση
Ο κ. Πιερρακάκης μού είναι εξαιρετικά συμπαθής, διότι όποιο πόστο κι αν ανέλαβε, πραγματικά «σήκωσε τα μανίκια» και δούλεψε, και όχι όπως το λένε κάθε επομένη των εκλογών οι διάφοροι σαπουνόφουσκες. Όμως καίτοι πασχίζει, δεν έχει καταφέρει να κάνει κάτι για τη σχολική βία.
Προχθές ακόμα διάβασα στη «δημοκρατία» ότι συμμορία 25 με 40 ανηλίκων, από ΟΛΗ την Αττική, αναζήτησε και εντόπισε μαθήτρια γυμνασίου και τη σάπισε στο ξύλο.
Και τώρα εγώ ερωτώ. Αληταριά από ΟΛΗ την Αττική συγκρότησαν συμμορία και ουδείς πήρε χαμπάρι κάτι; Μα είμαστε σοβαροί; Ασφαλώς και δεν είμαστε σοβαροί.
Όταν το περασμένο καλοκαίρι 120 Κροάτες διέσχισαν όλη τη χώρα και ανενόχλητοι έφθασαν στη Νέα Φιλαδέλφεια και σκότωσαν ένα παιδί και ουδείς τους αντελήφθη, περιμένουμε να εντοπίσουν συμμορίες 20 ανήλικων ατόμων;
Βέβαια, αυτό μάλλον δεν είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κ. Πιερρακάκη, αλλά μέσα στα σχολεία υπάρχει η άκρατη βία.
Έχει συνεργαστεί με τον κ. Χρυσοχοΐδη και, αν ναι, πού κατέληξαν; Να σας πω εγώ, σαν να ήμουν μπροστά στη συνάντηση (αν έγινε): «Συμφώνησαν στην από κοινού δράση, μέσα στο πλαίσιο των σύγχρονων παιδαγωγικών μεθόδων» ή κάπως έτσι.
Εν τω μεταξύ, το ξύλο πέφτει σαν το χαλάζι.
Άλλο ένα δείγμα του επιτελικού κράτους ή του μπάτε σκύλοι αλέστε…
Η χώρα αμερικανοποιειται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Διάλυση παιδείας = σκλαβιά. Βία, ανεργία, άστεγοι, παραδικαστικη εξουσία, με διαλυμένη υγεία και παιδεία, εθνική και οικονομική εξαθλίωση. Τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς σεβασμό σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Κλεισμένα μέσα σε 4 τοίχους με ένα κινητό και βίαιη τραπ μουσική ενα άθλιο κακέκτυπο της ραπ των 80s που εξυμνεί την βία και την εξαθλίωση. Η χώρα πεθαίνει επειδή ανατρεφει μια γεννεα που μισεί τα πάντα άρα και το ίδιο της το μέλλον.