Του Δρ. Απόστολου Ε. Παπαφωτίου*
Και μόνο από αυτές τις δύο φωτογραφίες κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος μπορεί να καταλάβει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος που υλοποιείται από τον κ. Μητσοτάκη και την ολιγάριθμη παρέα του, προς τα πού κινείται η χώρα και ποιο θα είναι το μέλλον της.
Η πρώτη φωτογραφία δείχνει ένα προσκύνημα του υπουργού των Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη στον κ. Ερντογάν κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα. Από τη στάση του σώματος και τα χέρια βεβαιώνεται ότι δεν είναι μία ευγενική χειρονομία, ένας Tipo di cortesia αλλά κάτι βαθύτερο μία υποταγή, μία αναγνώριση του ισχυρότερου.
Η δεύτερη φωτογραφία δείχνει τον χαιρετισμό ενός Έλληνα στρατηγού στην τουρκική πρεσβεία κατά την ημέρα του εορτασμού των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας στις 5 Σεπτεμβρίου 2024, λίγες μέρες πριν τις 9 Σεπτεμβρίου, τη θλιβερή επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922. Με την παρουσία του ο στρατηγός τίμησε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας, που διεκδικούν ελληνικό έδαφος, που διεκδικούν την Ελλάδα και απαιτούν από την Ελλάδα να την ελέγχουν.
Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε τα πολλαπλά και τεράστια λάθη που κάνει συνεχώς ο κος Μητσοτάκης και η μικρή ομάδα του, που οδηγούν σε αρνητικές εξελίξεις στα εθνικά θέματα. Εκείνο που είναι πλέον βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα μεταλλάσσεται σε μία χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα καθόσον η άσκηση τους εξαρτάται από τη βούληση και τις αντιδράσεις της Τουρκίας, η οποία πλέον ορίζει και καθορίζει τις ελληνικές ενέργειες. Η άνω άποψη αποδεικνύεται από τα πολλά, πρόσφατα και παλαιότερα γεγονότα.
1) Θαλάσσιο πάρκο
Το σύμπλεγμα των νήσων που ανήκει διοικητικά στον Δήμο Αστυπάλαιας αποτελεί τμήμα του θαλάσσιου πάρκου που θέλει (!!!) να δημιουργήσει η Ελλάδα και το οποίο, εάν πράγματι ήθελε, θα είχε ολοκληρωθεί με πανηγυρικό χαρακτήρα και παγκόσμια αποδοχή στη Σύσκεψη των Ωκεανών «Our Ocean Conference» που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 2024 και αποτελούσε ιστορική ευκαιρία για μας. Η Τουρκία θεωρεί την περιοχή του πάρκου αδιευκρίνιστου κυριαρχίας, τις δε νησίδες αμφισβητήσιμης κυριαρχίας – γκρίζα ζώνη – κι εμείς φαίνεται από τις πράξεις μας ότι το αποδεχόμαστε.
2) Θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός
Η οδηγία απαιτεί από τα παράκτια κράτη μέλη της ΕΕ να καταρτίσουν θαλάσσια χωροταξικά σχέδια το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου 2021 και να κοινοποιήσουν τα εν λόγω σχέδια στην Επιτροπή και στα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη εντός τριών μηνών από τη δημοσίευσή τους. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν έχει ακόμη εκπονήσει και υποβάλει τα θαλάσσια χωροταξικά της σχέδια στην Επιτροπή: Η Επιτροπή παραπέμπει την ΕΛΛΑΔΑ στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (21/12/2023) επειδή δεν κατάρτισε ούτε κοινοποίησε τα θαλάσσια χωροταξικά της σχέδια. Προτιμά ο κ. Μητσοτάκης, εφαρμόζοντας κρυφές συμφωνίες και με μία επιλήψιμη κυβερνητική απάθεια να πληρώνει η Ελλάδα πρόστιμο παρά να δηλώσει την εθνική επικράτεια για να μην κακοκαρδίσει τους Τούρκους που ήδη αλωνίζουν σε όλη την επικράτεια της πατρίδας μας.
3) Η ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου-Ελλάδος και ΕΕ
Η ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου-Ελλάδος και ΕΕ, προσκρούει στην τουρκολιβυκή ΑΟΖ που έχει επιβάλει ο Ερντογάν, όπως φάνηκε στην Κάσο. Η διπλωματική περιθωριοποίηση Μητσοτάκη είναι εντυπωσιακή.
Αδυνατεί να επιβάλει στην Τουρκία ένα έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και το σεβασμό της ελληνικής ΑΟΖ.
4) Ενδοτισμός και Υποταγή
Στις μέρες μας, το μικρόβιο του ενδοτισμού και της υποτέλειας, έχει για τα καλά παρεισφρήσει σε όλες τις ενέργειες του υπουργείου Εξωτερικών. Παράδειγμα, ένα από τα πολλά, αποτελεί ότι η Τουρκία ανήγγειλε επισήμως, διεθνώς και εγγράφως ότι η βραχονησίδα Ζουράφα βρίσκεται αποκλειστικά και μόνον μέσα στο FIR Κωνσταντινούπολης, εντός του οποίου η Τουρκία έχει αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα, δηλαδή η Ζουράφα στο Βόρειο Αιγαίο ανήκει στην τουρκική επικράτεια/κυριαρχία. Αλλά και από άλλες βραχονησίδες και νησίδες απομακρύνονται οι υπάρχουσες πολυετείς εκμεταλλεύσεις κτηνοτροφίας, οι ενεργειακές εγκαταστάσεις και δεν ανανεώνονται οι ενοικιάσεις των χώρων στους ενδιαφερόμενους, μετατρέποντας τις ελληνικές βραχονησίδες και νησίδες σε γκρίζες ζώνες.
Πηγή: newsbreak.gr
5) Η διεύρυνση της διαφοράς του γεωπολιτικού δυναμικού Ελλάδος – Τουρκίας
Η διαφορά του γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ των δύο χωρών Ελλάδος και Τουρκίας μεγαλώνει εις βάρος της Ελλάδος, η οποία παραμένει απούσα από τις εξελίξεις στις γύρω περιοχές. Η ταύτιση της χώρας με το Ισραήλ την απομακρύνει από τις φιλικές παραδοσιακά αραβικές χώρες. Δημιουργείται σφικτός κλοιός για την Ελλάδα στα Βαλκάνια όπου η σύγκλιση Αλβανίας – Βόρειας Μακεδονίας – Σερβίας και η αυξανόμενη παρουσία της Τουρκίας δημιουργούν νέα δεδομένα εις βάρος μας.
Η ατολμία του κ. Μητσοτάκη για περαιτέρω σύσφιξη σχέσεων με τη Βόρεια Μακεδονία θα σπρώξει αυτήν τη χώρα στην αγκαλιά της Τουρκίας. Η Τουρκία αποκτά συνεχώς ιδιαίτερο γεωπολιτικό δυναμικό λύοντας εκκρεμότητες με άλλες χώρες για να στραφεί με ιδιαίτερη ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο και στις διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου.
6) Πολιτικές με τους γείτονες
Παθητική και αντιφατική είναι η στάση της Ελλάδος με τους γείτονες σε πολλά θέματα. Ήρθαμε σε ρήξη με την Σερβία αλλάζοντας τη θέση μας σε κρίσιμη διάσκεψη. Συγκεκριμένα, η κα Μπακογιάννη – Μητσοτάκη, ως εισηγήτρια στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνδιάσκεψης του Συμβουλίου της Ευρώπης, άλλαξε υπόπτως την εισήγησή της και αφαίρεσε τα προαπαιτούμενα τα οποία απαιτούσε προηγουμένως, κατόπιν τηλεφωνήματος από παράγοντα άλλης χώρας. Έτρεξε ασμένως ο κος Μητσοτάκης να κηρύξει τον πόλεμο στην Ρωσία και να προΐσταται ανοήτως του αντιρωσικού μετώπου, υπακούοντας στα κελεύσματα της ελίτ των Αμερικάνων και της Ευρώπης, για να κερδίσει πόντους για την προσωπική του ανέλιξη. Μεταφέρει οπλισμό και στρατιωτικά μέσα από τα νησιά του Αιγαίου προς την Ουκρανία περιορίζοντας την αμυντική ικανότητα της χώρας. Φαίνεται ότι πλέον δεν δύναται το Μαξίμου να σχεδιάσει μία σωστή και ρεαλιστική πολιτική. Οι πολιτικές για το Κόσοβο – Σερβία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία μέχρι την Αίγυπτο εξελίσσονται δυσμενώς για τη χώρα μας.
Πηγή: newsbreak.gr
7) Ελληνική κοινωνία
Δεν θα πρέπει όμως να αγνοηθεί η κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, η οποία είναι μία κοινωνία σε χέρια ανεπαρκών πολιτικών και ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, με τα ΜΜΕ να συμμετέχουν και να ορίζουν την διαφθορά και η οποία έχει χάσει τη συνοχή, την αυτοπεποίθηση της και αγνοεί πλέον τις αναφορές της. Εγκυμονεί κινδύνους η κοινωνία αυτή να καταλήξει σε περιφερειακό στοιχείο άλλων πιο εύρωστων κοινωνιών που μετά από ψυχολογική κατάρρευση και στρατηγική διάλυση που θα υποστούμε, θα προσθέσουμε και εμείς ένα κρίκο στη πυκνή αλυσίδα των εθνικών καταστροφών. Κατάρρευση η οποία θα είναι πιο ισχυρή λόγω έλλειψης ενημέρωσης για το που βρισκόμαστε και του υπάρχοντος κλίματος της παραποίησης της αλήθειας και της προπαγάνδας που καλλιεργείται τεχνηέντως από την κυβέρνηση και από τα διατεταγμένα μέσα.
8) Διαπίστωση
Ο Ερντογάν επιβάλει την πολιτική του σε βάρος μας και οι Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης τον διευκολύνουν στην προσέγγισή του με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ και στην προσπόριση κερδών και όπλων για τη χώρα του. Η κυβέρνηση κινείται σε ένα περιβάλλον ένοχης σιωπής χωρίς να ενημερώνει το λαό και τα κόμματα και αποφεύγοντας να δίνει τα πραγματικά περιστατικά των διαφορών με τη Τουρκία ωραιοποιώντας αυτά. Ακόμη, γίνεται πλέον αντιληπτό ότι η στρατηγική της και η πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί μόνο σε υποχωρήσεις οδηγεί.
9) Ο Ερντογάν ρυθμιστής των θεμάτων του Αιγαίου Πελάγους
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ελληνική διπλωματία βρίσκονται σε πάρα πολύ δύσκολη θέση με το θέμα της Κάσου, αφού είναι η απόδειξη ανεξήγητης και επαναλαμβανόμενης υποχωρητικότητας.
Με όλους αυτούς τους ενδοτισμούς, την ανεξήγητη υποχωρητικότητα που είναι πλέον η επικρατούσα πολιτική αντίληψη για τον κ. Μητσοτάκη έχει καταστήσει τον Ερντογάν ρυθμιστή των θεμάτων του Αιγαίου Πελάγους.
10) Συμπέρασμα
Εκτιμάται ότι η ευθύνη και οι συνέπειες βαραίνουν εξ ολοκλήρου την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία, χωρίς καμία πολιτική νομιμοποίηση παρακάμπτει πάγιες εθνικές θέσεις, δημιουργώντας εχθρικό περιβάλλον για τη χώρα μας με καταστρεπτικά αποτελέσματα τα οποία γίνονται ήδη αντιληπτά και θα γίνουν ορατά σε όλους μετά τη λήξη του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας.
*Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.
