Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*
Σε σπιράλ καταστροφής βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και μήνες. Ας τα πιάσουμε όμως από την αρχή, και να γράψω ένα θετικό σχόλιο προτού προχωρήσω σε ανάλυση των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων. Μου έκαναν ιδιαίτερα καλή εντύπωση οι δημοκρατικοί μηχανισμοί που έχει το κόμμα. Επιτροπές καλά ζυγισμένες, που ελέγχουν άλλα θεσμικά όργανα. Ανοιχτή συζήτηση, με εκπληκτική διαφάνεια μπροστά σε κάμερες, όπου το κάθε στέλεχος μπορούσε να τοποθετηθεί ελεύθερα, με όποια ανατρεπτική άποψη επιθυμούσε. Το πιο σημαντικό το άφησα για το τέλος: Όργανα του κόμματος, που με δημοκρατική διαδικασία, μπορούν να αποφασίσουν ακόμα και για «απόλυση» του αρχηγού τους, γεγονός που όντως έγινε στην περίπτωση Κασσελάκη.
Το σπιράλ καταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε περίπου πριν από ένα έτος, με την εκλογή από τη βάση του επικεφαλής τους. Ένας άνθρωπος «αλεξιπτωτιστής», που εμφανίστηκε από το πουθενά, με περίεργες σχέσεις για την αριστερή νοοτροπία, με την πολιτική ηγεσία της Αμερικής, αλλά και εύπορος καπιταλιστής επιχειρηματίας ο ίδιος, που είχε την αμέριστη -υποκρυπτόμενη ή και ρητή- στήριξη τόσο του κ. Τσίπρα όσο και του κ. Πολάκη. Ο οποίος κατάφερε, κόντρα στο αρχικό μούδιασμα και στη «γραφικότητα» που κάποιοι πήγαν να του προσάψουν λόγω του πολύ δυναμικού και ξενόφερτου επικοινωνιακού του προφίλ, να κερδίσει με αδιαμφισβήτητη διαφορά την αντίπαλό του.
Όμως μετά τη νίκη του, ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Κασσελάκη βγήκαν πολύ πιο έντονα στην επιφάνεια. Οι προκλητικές επιδείξεις της προσωπικής του ζωής, η αγνόηση παλιών και έμπειρων βουλευτών στο κόμμα του, η παντελής έλλειψη ιδεολογικής ατζέντας, που να έχει σχέση με τα θεμέλια του αριστερού κινήματος, καθώς και οι καθημερινές, προσωπικές κόντρες του με στελέχη και ανθυποστελέχη της αντιπάλου Ν.Δ. στα κοινωνικά δίκτυα, κούρασαν και αποξένωσαν τη στελεχιακή βάση του. Με αποτέλεσμα την ντροπιαστική εκπαραθύρωσή του από την ηγεσία πριν από λίγες ημέρες.
Το σπιράλ όμως έχει συνέχεια! Σε εκλογές που θα αποφασιστούν από τη βάση, πολύ πιθανόν να ξαναεκλεγεί ο Κασσελάκης, αναδεικνύοντας σε ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα την απόσταση που έχει ο ίδιος από τους «αξιωματικούς» του στο κόμμα. Ο ίδιος φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται ότι δεν φτάνει μόνο η αποδοχή των ψηφοφόρων του, αλλά ένας πολιτικός σχηματισμός σε τέτοια κλίμακα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται απαραίτητα και πιστά στον ίδιο στελέχη. Αν δεν αλλάξει δομικά ο ίδιος ως άνθρωπος, καταδικάζει ένα πρώην κυβερνητικό κόμμα στην πλήρη αφάνεια και τη συντριβή. Ίσως η παραίτηση να είναι η μόνη λύση στη δεδομένη τεταμένη στιγμή.
*∆ιδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
Και όσοι τυχόν στηρίζουν ακόμα τον Κασσελάκη θα το ξανασκεφτούν στις εκλογές γιατί ο Κασσελάκης δε μπορεί πλέον να ενώσει. Κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό θα τον συνοδεύει. Το ζητούμενο για όλους τους Συριζαίους είναι να ξανακερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα καλό ποσοστό για να συνεχίσει να υπάρχει. Άρα χρειάζεται πρόσωπο κοινής αποδοχής που να ενώσει όλες τις πλευρές. Δύσκολο ίσως αλλά δεν έχει καμιά προοπτική η υποστήριξη (περίεργη ομολογουμένως η επιμονή κάποιων) Κασσελάκη.
Η Big Drama Queen Stefanos μπορεί να φτιάξει κόμμα G2G. Kανείς δεν θα τον πειράξει. Να μετρηθούν και τα κουκιά. Ποιος είναι ποιος, ποι@, ποιο.
Πέραν αυτού o κερδισμένος θα είναι ο Νίκος Παππάς (alter ego Τσίπρα), ο μακιαβελικός και ικανός, που μπόρεσε και έβαλε και τα δυο πόδια των καναλαρχών σε ένα παπούτσι, κοινώς τους ξεφτίλισε κλείνοντάς τους σε κοντέινερ και που ουδέποτε εγκατέλειψε τα σχέδια να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό άλλωστε πλεύρισε τον Κασσελάκη από την αρχή.
Εάν κατορθώσει και περάσει τον Ρουβίκωνα των δημοσιογραφικών ερωτήσεων στην ΔΕΘ τα πάντα είναι ανοιχτά.
Στην συμπληρωματική γωνία της κεντροαριστεράς καραδοκεί ο Δούκας, που έχει εκφράσει ξεκάθαρα την φιλοδοξία του ο επόμενος πρωθυπουργός να είναι από το ΠΑΣΟΚ. Ο Δούκας επικράτησε στην Αθήνα με τη στήριξη της ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία είναι πολλαπλασιαστής ισχύος. Το ίδιο θα συμβεί και στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ.