Του Χρήστου Μπολώση
Αυτή η τραγική και συνάμα ηρωίδα μάνα, την οποία βιάστηκαν οι νεοδημοκρατικοί κονδυλοφόροι να την παρουσιάσουν ότι παίζει πολιτικά, και μάλιστα βρόμικα, παιχνίδια, έστειλε μια επιστολή προς τον πρωθυπουργό.
Είναι τόσο μορφωμένη και τόσο έξυπνη, που πιστεύω ότι δεν περιμένει να ασχοληθεί με αυτήν (και την επιστολή και την ίδια) ο πρωθυπουργός, ο οποίος αυτήν τη περίοδο προβάρει παπούτσια με το λογότυπο της Ν.Δ.
Λέει η κυρία Καρυστιανού: «Αν δεν απαντήσετε, οφείλετε να υποβάλετε την παραίτησή σας και να θέσετε τον εαυτό σας ενώπιον της τακτικής Δικαιοσύνης, ώστε να αποκαλυφθεί η αλήθεια».
Μέσα στον πόνο της έχει και χιούμορ η τραγική μάνα. Άντε και παραιτήθηκε (λέμε τώρα). Τι θα γίνει μετά; Δεν σχολιάζω (ξέρετε τι), διότι κι επειδή, αθώος ο κατηγορούμενος…
Παλαιότερα η κυρία Καρυστιανού είχε πει: «Η απόδοση της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος. Θα αποδοθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο».
Θα συνιστούσα στην ηρωίδα μάνα να αφήσει τον έναν τρόπο και να αρχίσει να σκέφτεται τον άλλον.
Πάντως, η κυρία Σακελλαροπούλου συμμερίζεται πλήρως τον πόνο της, αφού από την ημέρα εκείνη, όταν βλέπει γραμμές ή τρένο, νιώθει πόνο, οργή και ντροπή. Δεν διευκρίνισε η κυρία ΠτΔ αν αυτό συμβαίνει και με τις γραμμές του μετρό…
Άρα η Πρόεδρος των Πόκεμον δε νιώθει πόνο οργή και ντροπή μιας και ανάθεμα εάν έχει πατήσει το πόδι της σε βαγόνι οποιουδήποτε τρένου, ανάθεμα αν έχει βρεθεί σε οποιοδήποτε σταθμό ΜΜΜ.