Οι δορυφόροι του καπιταλισμού

Του Απόστολου Αποστόλου*

Και όμως ο  καπιταλισμός έχει  τους δορυφόρους του γύρω από τη Γη, που τίθενται σε τροχιά απειλών και δημιουργούν έναν ιερό φόβο ο οποίος χρονικοποιείται και χωροποιείται.

Τι σημαίνει αυτό; Έχουν τεθεί περίεργες «φούσκες» γύρω από τον πλανήτη ως δυνητικές απειλές σε τεχνητή  δορυφορική  τροχιά  που απλώνονται και επιβάλλουν μια δύναμη πίστης στους πλανητικούς πολίτες χωρίς προσκομιδή αποδείξεων. Καλώντας τους να αποδεχτούν μια πραγματικότητα  που έχει σχεδιαστεί από κάτι απόμακρο και απειλητικό.

Ας δούμε όμως τους δορυφόρους του σύγχρονου καπιταλισμού και την τροχιά τους:  Πρώτος δορυφόρος είναι το χρέος. Το χρέος που περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη Γη, από απόντα κεφάλαια που κυκλοφορούν από τράπεζα σε τράπεζα και από χώρα σε χώρα  τα οποία γίνονται αντικείμενα εξαγοράς.

Δεύτερος δορυφόρος είναι η τρομοκρατία. Ο παλιός τρομοκράτης που προσπαθούσε να διεξαγάγει έναν αγώνα μεταξύ πραγματικών δυνάμεων στο πλαίσιο της ιδεολογίας και της πολιτικής, αντικαταστάθηκε από τον νέο τρομοκράτη. Ο οποίος πλέον εγείρει μια ισχυρή συμβολική απειλή, που συνδυάζεται με εργαλεία υψηλής τεχνολογίας και συνιστά έναν άνευ προηγουμένου παγκόσμιο φόβο. Κατευθυνόμενος (ο σύγχρονος τρομοκράτης) από αφανή αφεντικά και μυστικές υπηρεσίες, εκτελεί αποστολές μεγάλου ρίσκου με αποτρόπαια αποτελέσματα.

Ο τρίτος δορυφόρος είναι οι επιδημίες και τα νέα πρωτόκολλα. Το σύστημα υπερπροστασίας ή καλύτερα το σύστημα προστατευτικής και προφυλακτικής μανίας καταργεί δικαιώματα και επιβάλλει «κράτη εξαιρέσεων». Έτσι η φούσκα του «υπερ-προστατευτισμού», θα μας συντηρεί εν κενώ όπως τα κατεψυγμένα προϊόντα και παράλληλα θα δημιουργεί θύματα της θεραπευτικής μανίας. Στο εξής όλες οι παθήσεις θα ανήκουν στο ιοβόλο κλειστό  κύκλωμα δράσης της ιατροπολιτικής. Δηλαδή στον ορίζοντα ο οποίος θα περνά μέσω της γενετικής, της πολιτικής, της  ιατρικής  και της  τεχνολογίας.

Τέταρτος δορυφόρος είναι η ενεργειακή και περιβαλλοντική καταστροφή. Από την αρχική απεικόνιση της  περιβαλλοντικής καταστροφής και τις συνέπειές της, περάσαμε στην ενεργειακή κρίση η οποία  χαρακτηρίζεται από τη συνεχιζόμενη έλλειψη ενέργειας σ’ όλον τον κόσμο, αλλά και της αλματώδους αύξησης των τιμών της, επηρεάζοντας σοβαρά όλον τον πλανήτη.

Πέμπτος δορυφόρος είναι η κλιματική κρίση/αλλαγή, η οποία έχει αγγίξει τη θεολογία της καταστροφής (κάτι δηλαδή σαν τη θεολογική προφητεία της συντέλειας του κόσμου) και έχει δημιουργήσει  τους «Χμερ» υπερασπιστές της σωτηρίας με ρητορική μίσους  απέναντι  στους  σκεπτικιστές που έχουν επιφυλάξεις για τον τρόπο αντιμετώπισης  της κλιματικής κρίσης/αλλαγής.

Έκτος δορυφόρος είναι η επισιτιστική κρίση και ο πληθωρισμός. Οι χώρες χωρίς επάρκεια και ασφάλεια προϊόντων θα κατρακυλάνε σε πλήρη φτωχοποίηση δεδομένου μάλιστα ότι ο πληθωρισμός θα γίνεται το ισχυρότερο τσουνάμι που θα βουλιάζει πληθυσμούς στην αφάνεια.

Έβδομος δορυφόρος είναι η απόλυτη ψηφιοποίηση, η οποία δημιουργεί ένα ανθρώπινο όν σε μια εποχή μετα-αλήθειας κάτω από τον παροξυσμό της αλλαγής της «παραστασιακής επιτέλεσης». Δηλαδή της ρευστοποίησης του κυρίαρχου ιδεώδους  που η κοινωνία έχει για το φύλο και την αλλαγή των κοινωνικών λειτουργιών.  Μαζί με τα αυτο-αναφορικά και αυτο-επιδοτικά δικαιώματα τα οποία θα λειτουργούν ως διαθέσιμες πολιτικές ιδεολογίες. Τέλος στην αλλαγή «της παραστασιακής επιτέλεσης» συνυπολογίζεται και η τεχνητή νοημοσύνη η οποία βρίσκεται σε πλήρη υπερ-εκτίμηση μέσα από την αυτοκινούμενη ζωή όπου ο καθένας μπορεί να ονειρεύεται έναν τέλειο ψεύτικο  αναδιπλασιασμό του. Ωστόσο η τεχνητή νοημοσύνη στερείται το τέχνασμα και αυτό γιατί το «τέχνασμα είναι η σαγήνη του σώματος στο πάθος» (Ζαν Μπωντριγιάρ) πράγμα που δεν διαθέτει η αποκαλούμενη τεχνητή νοημοσύνη.

Αυτοί οι επτά δορυφόροι σαν  τις επτά πληγές του Φαραώ, περιστρέφονται γύρω από τον πλανήτη Γη σαν τροχιακή βόμβα, ως εν δυνάμει απειλές δίχως τέλος, μέχρι να εκραγούν στο διάστημα και εν συνεχεία  να αντικατασταθούν. Αυτό είναι και το παιχνίδι του δορυφοριοποιημένου καπιταλισμού, να σε εξουσιάζει με δυνητικές απειλές.

*Καθηγητής  Πολιτικής και  Κοινωνικής Φιλοσοφίας

  1. Εδω ακριβώς όμως αναφύεται κι ένα δεύτερο υπόγειο ερώτημα. Μήπως τυχόν οι δυνητικές απειλές είναι
    εκτός των άλλων και μια ταχυδακτυλουργική κίνηση για να μην αντιληφθούμε κάποια πολύ ωμότερη,
    πραγματική απειλή σε βάθος χρόνου;
    Για να το πούμε και με πιο Αισώπειο τρόπο, αν τυχόν κάπου δεις πολλές αλεπούδες να αρχίσουν να εκτοξεύουν σοφίες και γνωμικά πχ, το κάπνισμα σκωτώνει, η σκόνη αρρωσταίνει, μήπως πρέπει να αναρωτηθείς τι πρόβλημα έχουν αυτές οι αλεπούδες που δεν μπορούν να λύσουν και τι ερώτημα που
    δεν μπορούν να απαντήσουν;
    Παράδειγμα, αρκούν ελάχιστες τεχνικές γνώσεις για να επισημάνει κανείς ότι οι Νταβόσιες προφητείες,
    για έξυπνες μεγα-πόλεις των 15 λεπτών, φίσκα στις τεχνητές ψευδο-νοημοσύνες, που θα τροφοδοτούνται
    κιόλας μονάχα από έλικες και καθρεφτάκια είναι σκέτες βλακείες!
    Μήπως όμως το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτό που κατάλαβε κάποιος ονόματι Ελίας Κανέτι, δηλ. πως
    να καταφέρουμε να επιζήσουμε εκεί που πολλοί άλλοι θα πεθάνουν (έτσι που τα κάναμε η εστω, που
    σκοπεύουμε να τα κάνουμε!)
    Και γιατί να το σκοπεύουν αυτό θα πείτε, αφελείς πλέον και καλομαθημένοι από 70 και βάλε χρονάκια
    κατανάλωσης. Και εκεί προσπερνάμε έτσι αψήφιστα την ύπαρξη ενός κάποιου κύκλου ανθρώπων που
    είναι τόσο ζυμωμένοι και εξαρτημένοι όπως είναι, από την μεγάλη αφαίρεση της ’Αξίας’ και ενός κάποιου
    ’γενικού ισοδύναμου’, που όταν πλέον φτάνει η τεχνική εξέλιξη στο πιο επικύνδυνο στάδιο, εκείνο της
    νανοκλίμακας και της νανοτεχνολογίας, εκεί δηλ. που παρατηρείται αυτό που οι μαθηματικοί
    ονομάζουνε ’Συνδυαστική Έκρηξη΄, το πεδίο ενός Δαρβινισμού χωρίς όρια,κανείς δεν αντιλαμβανεται
    το πιο απλό.
    Ο μέσος άνθρωπος δεν φτιάχτηκε απο τη φύση για να αντέχει τέτοιες διαδικασίες κι όποιος αμφιβάλλει
    ας ρωτήσει τον διπλανό -και όχι τον ’ειδικό!’- πως δουλεύει ένα τσουνάμι η πως ανταμείφθηκε ο Ινδός
    εφευρέτης του Ζατρικίου!
    Αλλά όταν κάθε εταιρεία θα βγάζει 100 πατέντες το χρόνο αντί για 10, μετά βέβαια θα πούνε οι ‘Τσέο‘,
    μηχανή για κουφούς βγάλαμε, κουφάνετε τους όλους τους, μηχανή για τυφλούς, τυφλώστε τον κόσμο όλο,
    μηχανή για ανάπηρους, ακρωτηριάστε το σύμπαν!
    Δηλ. πως αλλιώς θα κλείσει ο ’επενδυτικός κύκλος’ και τι θέτε να κάνει η κακέμοιρη φυλή των ’Τσέο’,
    κλέπται και αρματωλοί θέτε να γίνουνε! Τώρα αν αυτό καταλήγει σε βάθος χρόνου στον εκφυλισμό
    του ανθρώπινου είδους μέχρι τη ρίζα του εξελικτικού δέντρου, αυτό είναι ένα άλλο δυσίατο και
    δυσεπίλητο θέμα και βέβαια θα είναι καλύτερα για τους ’Τσέος’ (τους ίδιους με τις μαυρισμένες συμβάσεις
    της Ούρσουλας!) να περάσουνε αυτό το παλούκι σε αλλονών τα χέρια!
    Ο νοών νοείτω και ο έχων νουν ψηφισάτω που έγραψε κι ένας πάλιουρας!

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Οι τράπεζες να είναι καλά…

Εκτός από τα αφορολόγητα (και με την πρωθυπουργική βούλα πλέον) ιλιγγιώδη κέρδη τους, οι τράπεζες απολαμβάνουν από το μνημονιακό...

Επικίνδυνοι ακροβατισμοί ωραιοποίησης

Με μεγάλη ανησυχία διάβασα το άρθρο του Πέτρου Τατούλη. Αυτό θεμελιώνεται στον ανορθόδοξο τρόπο χρήσης και σύγκρισης λογιστικών δεδομένων...

H φτώχεια δεν παράγει σταθερότητα και συρρικνώνει την ελευθερία

Την περασμένη Δευτέρα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συγκάλεσε το υπουργικό του συμβούλιο στο Μέγαρο Μαξίμου και το προέτρεψε να...

«Ηρακλής»: Δημοσιονομική βόμβα οι κρατικές εγγυήσεις για τα κέρδη των funds

Ένα από τα αρχικά ερωτήματα που απασχόλησαν την έρευνά μας σε σχέση με τη μεταβίβαση των «κόκκινων» -και όχι...