Με τον πλέον επίσημο τρόπο ανακοινώνεται στους πληβείους ότι οι πατρίκιοι είναι πιο ίσοι από αυτούς
Του Παναγιώτη Λιάκου
Αρχικά υπολογίζαμε ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θα μας έκανε την τιμή να υπερασπιστεί επί 20ήμερον την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας. Οι υπολογισμοί μας ήτο εσφαλμένοι, διότι θα πάρει και 5 ημέρες άδεια, οπότε μόνο για ένα δεκαπενθήμερο δικαιούμεθα να αισθανόμεθα απρόσβλητοι από πάσα εξωτερική απειλή.
Επίσης υπολογίζαμε πως το καμποτίνικο (ήτοι αγύρτικο) κράτος θα τηρούσε τα προσχήματα, τον δημοκρατικό φερετζέ που συνηθίζει να φορά για να μας κατακλέβει και να καλοζούν οι οικογένειες των διάσημων βδελλών. Κι εδώ πέσαμε έξω. Ο κ. Κασσελάκης ούτε τύποις θα αντιμετωπιστεί όπως η… μάζα. Θα διαθέτει, καθώς ανακοινώθηκε, και δικό του γραφείο για να μπορεί να εκτελεί τα προεδρικά του καθήκοντα στον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, ένα κόμμα είναι σημαντικότερο από την εθνική άμυνα και για χάρη του προέδρου του παραβιάζεται το Σύνταγμα που προβλέπει (άρθρο 4.1): «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Αν είσαι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και θέλεις να ανεβάζεις σαχλαμαρίτσες στο διαδίκτυο και να συνεχίζεις να κάνεις κομπαρσιλίκια και χαριτωμενιές, δεν θα αντιμετωπίζεσαι όπως το μπούγιο των φαντάρων. Θα σου δώσουν και γραφείο, μη στενοχωριέσαι.
Φυσικά, ουδείς είχε αυταπάτες πως υπήρχε η δυνατότητα έστω και για τα μάτια του κόσμου ο Κασσελάκης να αντιμετωπιστεί από τον Στρατό ισότιμα με τους άλλους. Αυτό σπάνια γίνεται, από συστάσεως κράτους. Δεν υπάρχει ούτε ένας οπλίτης ή αξιωματικός, που μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν περνάει το βύσμα στο Στράτευμα – από το «φλέγον» ζήτημα των μεταθέσεων μέχρι το πιο… δευτερότριτο, μια έξοδο ή μια διανυκτέρευση.
Κι εγώ κατά τη διάρκεια της θητείας μου είδα αρκετές φορές το ονοματάκι μου στη λίστα των εξοδούχων να έχει σβηστεί με μπλάνκο και να έχει προστεθεί στη λίστα των σκοπών, αγγαρειομάχων, περιπόλων και άλλων τινών υπηρεσιών.
Αυτό συμβαίνει, δυστυχώς, επειδή η άμεση εξυπηρέτηση των βουλήσεων και των… εντολών των πολιτικών (στους οποίους περιλαμβάνονται και οι εκλεγμένοι στην Αυτοδιοίκηση) θεωρείται δεδομένη από πλείονες υψηλόβαθμους αξιωματικούς.
Ηθικό δίδαγμα: Στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς.