Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*
Σε αντίθεση με πολλούς φίλους «προοδευτικούς» οι οποίοι διάβασαν με συμπάθεια και θεώρησαν «χαριτωμένο» το γεγονός ότι ο 93χρονος πρώην Πρωθυπουργός της Ολλανδίας Ντρις φαν Αχτ προχώρησε σε κοινή ευθανασία ταυτόχρονα με τη σύζυγό του, προσωπικά θεώρησα αυτή την υποβοηθούμενη αυτοκτονία βαθύτατα αποτροπιαστικό και αντιχριστιανικό γεγονός. Να σημειώσω εδώ ότι ο συγκεκριμένος ηλικιωμένος πολιτικός ανήκε στο χριστιανικό κόμμα της πατρίδας του, που προερχόταν από κύκλους της Καθολικής Εκκλησίας. «Πόσο ακατήχητος ήταν, και πόσο είχε απομακρυνθεί από την Εκκλησία του;» σκέφτηκα όταν συνειδητοποίησα την απάνθρωπη ενέργεια στην οποία προέβη. Βλέπετε, στον χριστιανισμό η ζωή είναι δώρο Θεού και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αμαρτίες όταν την τερματίζεις, ακόμα και σε καταστάσεις μεγάλης ηλικίας, όταν ο βίος είναι πολύ πιο δύσκολος.
Όμως η τόσο έντονη προβολή αυτού του γεγονότος από τα εγχώρια ΜΜΕ με έβαλε σε σκέψεις. Μήπως αυτή είναι η επόμενη πολιτική μάχη στην οποία θα επικεντρωθεί η Αριστερά στον τόπο μας, ώστε να αλλοιώσει ακόμα περισσότερο τα χρηστά μας ήθη, μέχρι να πετύχει τον σκοπό της και να τα εξαφανίσει εντελώς; Δεν πέρασαν λίγες ώρες από αυτές τις σκέψεις μου, μέχρι να διαβάσω παραινέσεις από προβεβλημένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στα κοινωνικά δίκτυα, που πρότειναν δημόσια ότι η ευθανασία είναι «δικαίωμα», πως ως χώρα είμαστε «υπανάπτυκτοι» που δεν έχουν δικαίωμα οι πολίτες μας να αυτοκτονούν με βοήθεια σε συγκεκριμένες κλινικές, και ότι πρέπει να αρχίσει μια πολιτική καμπάνια ώστε να αποκτήσουμε και εμείς οι Έλληνες αυτό το «δικαίωμα».
Δυστυχώς η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη για τις εγχώριες πνευματικές δυνάμεις που αντιστέκονται σε όλο αυτόν τον απάνθρωπο παραλογισμό. Παρόλο που η κοινή γνώμη είναι συντριπτικά με το μέρος μας, κυρίως σε θέματα που αφορούν τη χριστιανική μας ηθική και την προστασία θεσμών όπως είναι η οικογένεια που αποτελεί τον πυρήνα του έθνους μας, δυστυχώς η πνευματική «ελίτ» της πατρίδας μας είναι πλήρως αριστερόστροφη, με έντονα αποδομητικά προς την κοινωνία μας χαρακτηριστικά, με εσωστρεφές μίσος προς τις παραδόσεις, τον πολιτισμό χιλιετιών, και με ξενόφερτο πάθος για ξέφρενη ελευθεριότητα και αυτοκαταστροφικές ριζοσπαστικές αντιλήψεις που στοχεύουν στην πλήρη ανατροπή του ελληνικού τρόπου ζωής. Η συγκεκριμένη ψευδοελίτ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ και με συντονισμένες ακτιβιστικές ενέργειες προσπαθεί (και τα καταφέρνει!) να συντρίψει το αξιακό σύστημα που μας χαρακτηρίζει ως λαό εδώ και χιλιετίες. Αποτελεί χρέος μας να αντισταθούμε στην επέλαση αυτών των στρεβλών αντιλήψεων.
*∆ιδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
Το πρόβλημα με την ευθανασία (υποβοηθούμενη αυτοκτονία, ουσιαστικά) είναι ο φόβος τής κατάχρησης. Δηλαδή, μήπως βαπτίσουν “ευθανασία” μία δολοφονία, αφού το θύμα δεν θα είναι πια σε θέση να επιβεβαιώσει ότι αυτό έγινε με την θέλησή του. Κατά τ’ άλλα, είναι δικαίωμα τού καθενός να πεθάνει όταν και όπως νομίζει/θέλει και δεν έχει να δώσει λογαριασμό σε κανέναν απολύτως.