Κυριότερο προαπαιτούμενο είναι να επανέλθουν οι αξίες, οι ιδέες και τα συναισθήματα
Του Γιώργου Κ. Στράτου
Μεγάλη αγωνία διακατέχει όλη τη χώρα για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι νεότερες γενιές της. Μεταξύ νέων, εφήβων και παιδιών ακόμα σημειώνονται περιστατικά βίας που σοκάρουν. Οι ίδιοι γίνονται συχνά δράστες εγκληματικών συμπεριφορών, με αποδέκτες συμπολίτες, δασκάλους, αστυνομικούς μέχρι τους γονείς και τα αδέλφια τους!
Η Πολιτεία μας μπροστά στην κατάσταση αυτή στέκεται επιεικώς αμήχανη. Διαπιστώνει το πρόβλημα, κάνει όμως ελάχιστα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισής του. Πολλώ δε μάλλον δεν σχεδιάζει καν κάτι γι’ αυτό, καθώς μοιάζει να μην ακούει τις φωνές των ειδικών: εκπαιδευτικών, ψυχιάτρων, ψυχολόγων, εγκληματολόγων. Το χάσμα ανάμεσα στη σκέψη και την πράξη των πολιτικών μας και στις ανάγκες και τις διαθέσεις των νέων μας τείνει προς το αγεφύρωτο.
Οι εκρήξεις βίαιων περιστατικών καίτοι διαρκείς και αυξανόμενης έντασης, με τη βοήθεια του τρόπου που καλύπτονται δημοσιογραφικά εκλαμβάνονται ως «μεμονωμένα περιστατικά» που θα περάσουν. Η θλίψη και η οργή για τα μοιραία αποτελέσματά τους εκτονώνονται σε επικηδείους και συλλυπητήρια μηνύματα.
Προφανώς εδώ δεν φθάσαμε σε μία ημέρα. Ούτε βεβαίως η ευθύνη βαρύνει πρωτίστως τη νεολαία μας ή τις «δυνάμεις του Σατανά» που κρύβονται μέσα στα κινητά και στους υπολογιστές της ή «ψάλλουν» υπό τους ήχους της μουσικής που επιλέγει ή την καθοδηγούν μέσω του TikTok και των παιχνιδιών που παίζει.
Αν αναζητήσουμε τι συνοδεύει αυτήν την πολύ θλιβερή διαδρομή, ανάμεσα στους άλλους παράγοντες, θα διακρίνουμε και μία μοιραία σταθερά. Πρόκειται για τη σταθερά που αποψιλώνει την εκπαίδευσή μας από ιδέες, αξίες και συναισθήματα. Τα παιδιά μας μαθαίνουν μόνο «χρήσιμα» πράγματα. Οι χαρακτήρες τους διαμορφώνονται δίχως αντιστάσεις απέναντι στον βομβαρδισμό εικόνων, πληροφοριών και μηνυμάτων που δέχονται από όλα όσα διακινούνται στον ηλεκτρονικό κόσμο. Τα μυαλά τους μαθαίνουν να αναζητούν μόνο χρηστικά και εφήμερα, προσωρινές λύσεις για μεμονωμένα προβλήματα. Αδυνατούν να έχουν αίσθηση του όλου και δυσκολεύονται να δημιουργήσουν ή να φανταστούν καθώς οι ιδέες, μαζί με τη γεωμετρία, έχουν εξοβελιστεί από το ωρολόγιο πρόγραμμα.
Το χειρότερο, δεν έχουν τα μέσα για να αξιολογήσουν ηθικά μία πράξη ή ένα πρόσωπο, καθώς ελάχιστοι πλέον τους μιλούν για τις αξίες που καθορίζουν την ανθρώπινη υπόσταση και τη συμπεριφορά που πρέπει να έχει μέσα στην κοινωνία. Ως φυσικό επακόλουθο, καθώς δυσκολεύονται να απελευθερώσουν τα συναισθήματά τους, γίνονται απόμακρα, μελαγχολικά, οργισμένα και, τέλος, σκληρά, ενίοτε και με τάσεις αυτοκαταστροφής.
Για την ανάσχεση αυτής της πορείας, το κυριότερο προαπαιτούμενο είναι να επανέλθουν οι αξίες, οι ιδέες και τα συναισθήματα. Μόνο έτσι η δύναμή τους θα μπορέσει να δώσει νόημα και διέξοδο στις μαυρίλες που κυκλώνουν τα παιδιά από παντού. Η αναφορά σε αυτά πρέπει να απενοχοποιηθεί και να καταλάβουν την πρωτεύουσα θέση που τους ανήκει. Δόξα σοι ο Θεός, στη διάθεση γονιών και εκπαιδευτικών υπάρχουν σπουδαία παραδείγματα σε όλες τις τέχνες, όλων των εποχών για όλα τα γούστα. Βιβλία, ταινίες, θεατρικά, τραγούδια, πίνακες.
Καθώς η τέχνη μάς βοηθάει να αντιμετωπίσουμε την ασκήμια της ζωής, ανοίγει μαζί με το μυαλό μας και την αγκαλιά μας, κι αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος και τόπος για να κάνει κάποιον καλύτερο άνθρωπο.
Η παρεχόμενη στους νέους μας εκπαίδευση, ειδικά η πρωτοβάθμια, ετοιμάζει πολίτες που το κέντρο του σύμπαντος είναι μόνο ο εαυτός τους. Ετοιμάζουμε νάρκισσους, που έχουν μάθει ότι έχουν μόνο δικαιώματα, καμία υποχρέωση και βέβαια όταν δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους ή παραβαίνουν τους κανόνες, δεν υπάρχει καμία επίπτωση για αυτούς, καμία τιμωρία μόνο επιβράβευση για ότι κάνουν!. Ετοιμάζουμε πολίτες που έχουν μάθει να τους λένε μόνο μπράβο, για ότι κάνουν και για το μόνο που πρέπει να ενδιαφέρονται είναι το πως θα περνούν αυτοί καλά και να μην δίνουν σημασία σε τίποτα άλλο. Έχουμε εκπαιδεύσει δύο γενιές κυριολεκτικά «γαϊδούρια» και τώρα συνεχίζεται με την εκπαίδευση των παιδιών αυτών των γενιών.
Ρωτήστε ένα εκπαιδευτικό της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και θα σας εξηγήσει ότι έρχονται νέες γενιές Ελλήνων killers, με απεριόριστο εγώ που δεν έχουν καμιά σχέση με τον διαχρονικό Έλληνα που τον χαρακτήριζε το φιλότιμο, η κοινωνική ευαισθησία για τον συνάνθρωπο, η συμπόνοια για τον κακότυχο συνάνθρωπο μας. Αυτά όλα είναι τα αποτελέσματα της «προοδευτικής» εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έγινε επί ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται και σήμερα, που είναι αντιγραφή του Αμερικάνικου εκπαιδευτικού συστήματος, που εκπαιδεύει πολίτες χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς ενδοιασμούς, ατομιστές του χειρίστου είδους, πολίτες που για αυτούς δεν υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούνται, πολίτες που έχουν μόνο δικαιώματα, όποια και να είναι αυτά. Ετοιμάζουμε μικρούς θεούς, χωρίς θεό και σεβασμό στους συμπολίτες τους. Σε αυτό συμβάλουν και οι ολιγομελείς οικογένειες, όπου τα παιδιά μεγαλώνουν θεωρώντας ότι όλοι βρίσκονται γύρω τους μόνο για να τους εξυπηρετούν! Καμιά προετοιμασία για το τι θα αντιμετωπίσουν στην πραγματική τους ζωή. Για αυτό και όταν ενηλικιωθούν χρειάζονται και από ένα ψυχολόγο για να τα συνεφέρει και να τα προσγειώσει στην πάντα δύσκολή πραγματικότητα.
@Νεα Σημιτοκρατια
Ακριβώς, και χειρότερα.
Η απάτη της “Μεταπολίτευσης” ως “Δημοκρατίας”, που έχοντας ως καύσιμο τη λαϊκή ψήφο έδωσε αντιπαροχή
– πλαστή ευημερία με τα δανεικά που χρεωκόπησαν
– αναρχία με πρόφαση τα “δημοκρατικά δικαιώματα”.
Πλέον, η όσμωση με την έκφυλη και εκφυλισμένη Δυτικοκρατία.
Στην κοινωνία βγαίνουν τέρατα, σάπια από πολιτισμικό ιμπεριαλισμό, games και τραπ, και υστερική φροντίδα των παππουδογονέων στο μονάκριβο που το κάνει κω@@λοπαιδο.
Τα σέβη μου
Αξιότιμοι αναγνώστες, σας ευχαριστώ για το χρόνο και τα σχόλια σας, πολλά εκ των οποίων με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο.