Του Χρήστου Μπολώση
Δεν νομίζω, αγαπητοί φίλοι, να υπάρχει κάποιος εξ υμών που να μην έχει πειστεί ότι το πολιτικό δημοκρατικό μας τόξο μάς δουλεύει ασύστολα. Έχουμε μία κυβέρνηση η οποία με ένα πραγματικό ποσοστό της τάξεως του 25% (αν υπολογίζουμε το 46,26% που ήταν η αποχή και βάσει του συνόλου των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων) παίζει χωρίς αντίπαλο.
Από την άλλη, έχουμε μία αξιωματική αντιπολίτευση που συγκέντρωσε το 9,4% στις εκλογές. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 6,2% και το «τιμημένο» με 4%.
Τα δύο κόμματα εξουσίας, λοιπόν, που μισούνται (και καλά…) θανάσιμα, πιασμένα χέρι χέρι, καταπώς έλεγε το τραγούδι του Γεράσιμου Λαβράνου, σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη, ψηφίζουν όλα τα σοβαρά νομοσχέδια, που αργά, αλλά σταθερά θα καταστρέψουν την πατρίδα μας.
Έτσι, μετά τον νόμο για τους λαθρομετανάστες, επίκειται και η ψήφιση του νόμου περί του γάμου των ΛΟΑΤΚΙ από τα συνεταιράκια.
Με διάφορες πονηρούτσικες ανακοινώσεις απήλλαξαν τους βουλευτές της Ν.Δ. πάνω που θα… ξεσηκώνονταν (!), αφού έχουν σίγουρη την υπερψήφιση, μια και ο σ. Κασσελάκης έθεσε θέμα κομματικής πειθαρχίας, κοινώς εφαρμογής του «νόμου μαντρώματος».
Κρίμα, διότι έχασαν την ευκαιρία να γίνουν ήρωες οι κ. Βορίδης, Άδωνις, Πλεύρης, καθώς και οι «σκληροί παλιοί Δεξιοί», όπως οι κ. Τραγάκης, Κακλαμάνης κ.λπ. Μίαν ετέραν φορά.
