Του Γιώργου Χατζηδημητρίου
Τώρα που πέρασε η εορταστική περίοδος και επιστρέφουμε στην ημερήσια ρουτίνα, ας το πάρει το ποτάμι. Έχουμε χρόνια τώρα συνηθίσει στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων να βλέπουμε καμαρωτή την πολιτική και την πολιτειακή ηγεσία να ακούνε τα κάλαντα, σε μια ατμόσφαιρα σκηνοθετημένης ευαρέσκειας, από ομάδες Κρητών βρακοφόρων, ποντιακών συλλόγων, Ηπειρωτών, Θρακών και ακριτών κάθε ελληνικής γωνιάς. Ψόγος ουδείς. Χάθηκε, όμως, ο κόσμος ένας από όλους αυτούς να τα ακούσει μια φορά στα κυπριακά; Να καλέσουν, βρε αδερφέ, τον Σύλλογο Κυπρίων Φοιτητών, την Ένωση Κυπρίων ή, εν πάση περιπτώσει, έναν από τους πολλούς δραστήριους κυπριακούς ομίλους και να ανταλλάξουν ευχές μαζί τους; Για να διευκολύνουμε τους πολιτικούς μας αστέρες, να επισημάνουμε ότι στην Κύπρο μιλάνε ελληνικά, έχουμε κοινό ήθος και αίμα, και κοινό Εθνικό Ύμνο…
Οι ευχές του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα Θεοφάνια σκόρπισαν και τα τελευταία ψίχουλα αισιοδοξίας. Και στέρησαν κάθε ελπίδα ότι αυτή η κυβέρνηση, που ανταγωνίζεται σε αναλγησία την κυβέρνηση 1990-1993 του πατέρα του, διαθέτει ενδεχομένως κάποιο συνεκτικό σχέδιο το οποίο θα περιλαμβάνει στις προτεραιότητές του τις επείγουσες λαϊκές ανάγκες. Όταν υποσχέθηκε ότι θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή για να αντιμετωπίσει «την εισαγόμενη ακρίβεια», έγινε κατανοητό στους τελευταίους καλοπροαίρετους ότι η αισχροκέρδεια σε συνδυασμό με ανήθικες επιχειρηματικές πρακτικές, που θέριεψαν εξαιτίας συνειδητών κυβερνητικών επιλογών, θα μας συνοδεύουν και το 2024 πρίμο σεκόντο.
Ο Κ. Μητσοτάκης, ανακαλώντας το ίδιο πάντα κακόηχο ρεπερτόριο -προφανώς υπολογισμένα, διότι η κόπωση παράγει πολιτική απάθεια…- ξανά… επανέλαβε: «Θα εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη καθημερινότητα για όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Με μια οικονομία η οποία αναπτύσσεται γρήγορα, δημιουργώντας καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, μια ποιοτική δημόσια Παιδεία, μια καλή Υγεία, με περισσότερη ασφάλεια σε όλες τις γειτονιές της πατρίδας μας».
Μοιάζει με απαρίθμηση ολέθριων τροχαίων συμβάντων. Αλλά κάθε καιρός έχει τις πολιτικές Αντουανέτες του. Αν εξαιρέσεις τις ευκαιρίες άκοπου πλουτισμού που δημιουργεί η πολιτική του για την οικονομική ολιγαρχία που τον στηρίζει, κανένας άλλος στη χώρα δεν παρακολουθεί το ίδιο έργο.
Ενδεικτικό το παράδειγμα του ΕΣΠΑ της τελευταίας επταετίας. Το πιο φερέγγυο στις πληρωμές του μέχρι σήμερα αναπτυξιακό/χρηματοδοτικό εργαλείο της χώρας τείνει να χάσει την αξιοπιστία του λόγω των αδυναμιών εκταμίευσης πόρων από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Όπως γράφει (protothema) η Γεωργία Ζεμπιλιάδου, τέως ειδική γραμματέας ΕΣΠΑ, τα ποσά που κινδυνεύει να χάσει η χώρα είναι πολλά. Δυστυχώς, σημειώνει, «η σχετική πλατφόρμα με τα στοιχεία για την πορεία υλοποίησης του ΕΣΠΑ 2014-2020, για τον Δεκέμβριο, δεν υπάρχει πλέον στην ιστοσελίδα του υπουργείου. Aμέλεια ή λόγοι α-διαφάνειας ενημέρωσης του κοινού, ένα είναι σίγουρο, ότι είναι δύσκολο να βγουν τα οριστικά συμπεράσματα – και προκαλούμε την ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών να αναρτήσει ξανά τα σχετικά στοιχεία».
Εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ χωρίς μέτρο και στόχευση πολλά έργα, εργοληπτικά, αγροτικά, επιχειρηματικά, και καταρτίστηκαν και συμβάσεις, και τώρα κινδυνεύουν να μείνουν μισά γιατί δεν φτάνουν οι εθνικοί πόροι. Είναι αυτό ανάπτυξη; Την υγειά μας να ’χουμε. Σε λίγο, εκτός από όλα όσα έχει βγάλει στο σφυρί ο Μητσοτάκης, θα έχουμε ιδιωτικό νερό, Υγεία και Παιδεία. Από τον τάφο της η Θάτσερ θα γνέφει ικανοποιημένη…
